MOO (My One and Only)

Chapter 1- Who I am

LUI's POV
"Lui,anjan na ba patient mo?"
"on the way na daw. hay etong mga pasyenteng to porket alam nilang grades natin nkasalalay,paimportante. hndi nila iniisip na ginagawan dn ntn sila ng pabor." inis kong sagot kay Ellaine.

isa. isang oras na akong naghhntay sa patient ko pra sukatan sya para magawan ko na siya ng pustiso. at wakas ay natatanaw ko na sya napalapit. hndi nko ngaksaya ng oras at pumasok na kami sa clinic ng pasyente ko.

im Luisa Imperial. Isang dental student. 4sems nalang at mkakagraduate na dn ako. yan kung mtapos ko lahat ng clinical requirements ko. hoho. walang kaso sakin ang mga theoreticals ko dahil so far hndi NA ako bumabagsak unlike ng mga unang taon ko sa dental school (2yrs delayed nako dahil sa mga kagaguhan ko noon).

"doc,magsstart na po ako" paalam ko sa CI (clinical instructor) ko na mjo hndi pamilyar sakin dahil hndi ko nman sya naging prof sa mga subj. kilala ko lang sya by name

"okay sge"  at sabay ngiti nya.

Clinic 1 ako ngayon. at susukatan ko ang pasyente ko ngayon, mjo may edad na. kung akala nyo e madaling sumukat,ngkakamali kayo. dahil hndi ito kasing dali ng iniisip nyo. madaming gstong makita ng CI ko sa aking impression(yon ang tawag sa pagsukat ng loob ng bibig).

sgro ay nahahalata na ng CI ko na nhhirapan nko kya nilapitan nya ako pra tulungan. at ng sya ang kumuha ng impression,namangha ako sa galing nya.

"wow doc. thank you po" sabi ko nman.

simula noon ay nagiliwan na akong magwork under her. tinuturuan nya ako ng mga techniques kung paano mapadali ang mga bagay bagay pagdating sa clinic.

Naging kaclose ko ang iba kong mga CI. Pero naging bukod tangi si Doc Gab. Sya ung CI ko na nkakabiruan ko.Babae sya. mga 2yrs lang gap namin.Pero pag nsa clinic lang kami close. Sgro kse hndi ngkakalayo ung age namin at mtayga nya akong tinuturaan ng mga techniques nya.

hndi magaling ang mga kamay ko. ako lang ata ang ngdedentista na walang talent sa mga gngwa. hndi rin ako matalino. tama lang. kung magaral,pumapasa kung hndi,ay hndi rn tlga. bumabagsak din sa mga quiz at exam pero hndi bumabagsak sa subjects.

sinikap kong matapos ang mga clinical requirements ko kahit na mahirap at hndi ko gaano kagusto ang ginagawa mo. ang motivation ko lang tlga is wag akong mpagalitan ni mommy. Dentist sya kya mahirap na. anjan lagi ang expectations,hndi lang galing sknya kundi sa mga nkakakilala sknya.

My mom is known to be one of the best dentist in the Philippines in the field of orthodontics (ung mga nglalagay ng braces), kaya kahihiyan nya ang anumang maging failure ko.

Minsan lang ako magkaroon ng close na tao. it's either super close tayo or magkakilala lang. nothing in between. Well sabi nga nila dba,di bale ng konti ang mga kaclose mo atleast totoo kesa sa madami wala nmang totoo.
Pero I know how to socialize,kung hndi mo tlga ako kilala,masasabi mong mayabang ako,presko at pinipilit lagi ang gusto.

Sa dentistry life ko,hndi ko inexpect na sisikat ako. Sisikat ako sa negatibong issue. Sgro nga kse "mayabang ako".

Clinic 3 na ako ngayon ng nkaroon ako ng issue sa buong faculty.

Dahil sa nasigawan ako ng isang CI dahil pinipilit ko daw ang gusto ko. Hindi ko nagawang ipagtanggol ang sarili ko,dahil narin sgro sa napahiya ako. Pero ang totoo nyan,hndi ko nman talaga pinipilit ang gusto ko,may isang CI kseng approve sa case ko at ung isa CI ay ayaw iapprove. Kaya ayan,imbes na sila ang magtalo,sakin na ilabas ang sisi.

Buong araw ko umiyak. Dahil bukod padon,hndi ko na ngwang ngumiti ng araw na un,kaya npagsabihan nnman ako ng isa pang CI na umaattitude ako. Ang bigat sa pakiramdam na ganoon ang tingin syo ng mga tao.

Alam nyo nman sa college,sguradong sigurado HOT ISSUE ka sa faculty room. At hndi ako nagkamali. Buong linggo sgro akong npagtripan ng mga CI at napagsabihan ng kung ano ano.

Gusto ko ng wag pumasok sa mga araw na yun. Pero kelangan. Dahil mas matindi padin ang takot ko na pagalitan ako ng mommy ko kesa sa kahihiyan na nararanasan ko.

Napaisip ako kung tama bang nagdentistry ako. Nagstop na ako dati dahil ayaw ko na talaga. Pero kung ipipilit ko ang course na gusto ko,hndi ko na makikita pa si Sam sa mga panahon noon.

Nagrebelde ako dahil muntik na maghiwalay ang mga magulang ko. Hindi ako umuwi ng halos isang taon sa pilipinas. Pinapauwi nila ako dahil gusto nila akong magtapos,pero sabi ko noon ay uuwi lamang ako kung kukuha ako ng legal management,dahil gusto kong mgng Lawyer.

Ayaw nila dahil una, nsa medical field ang pamilya namin at pangalawa,ayw nila ako matulad kay Lolo na puros death threats ang natatanggap. Papayagan sila sa kondisyon na sa probinsya at hndi na sa manila ako magaaral.

Kaya eto,nagdentistry dahil si Sam ang inisip ko ng mga panahon na yon. ayw kong mawalay saknya. At ngayong wala na si Sam,paano na ako? hinaharap ko ang mga problema na magisa at walang karamay.