LUI's POV Im so down today dahil mukang impreyno ang school prn skn ngyon. kaya maaga akong umuwi ng bahay. Nagcheck lang ako ng IG. my ngmsg skn
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Wala akong gana ngrereply dahil sa mga sinabi nya ibig sabihin ay pinagusapan n nga ako sa faculty. hy. papasok pa ba ako neto? pero pano mga clinic requirements ko?
kinabukasan ay kahit ayaw kong pumasok,e pumasok ako dahil kelangan ko maghabol. halos lahat ng CI na mkakasalubong ko ay yuyuko ako or tatalikod pra maghanap ng ibang daan. Hndi ko magawang ngumiti or magsalita. one liner lang mga sinasabi ko at kung kelangan ko lang magsalita.
Nakayuko akong nglalakad ng bglang may humawak ng kamay ko, at pag angat ko ng ulo ko..
"Lui,galit ka ba?"
I cant find my words to say. Kaya umiling nlng ako for her to know that I am not mad. then she let go of my hand.Pero nkatingin pdn sya sakin,sa mata ko. as if inaalam nya kung totoo ang sinasabi ko. nagbaba nlng ako ng tingin. she was about to say something when..
"Doc Gab,pinapatawag ka po sa faculty room" sabi nung isang studyante
hndi nko ngpaalam at tumalikod nko at naglakad palayo.
The next day.. bgla syang lumabas sa pinto na madadaanan ko. tumalikod na ako bgla pra iwasan sya.
"Lui!" she shouted at the top of her lungs. (she have a small voice,kya pag sumigaw sya,ibig sbhn todo effort na yun)
