MOO (My One and Only)

Chapter8- Kaba

GENE'S POV:
    As a teacher, wala namang masama maging close sa mga estudyante mo. You just have to put boundaries when inside school premises but outside school, it's okay and fun to be friends with your students.
With Luisa, I noticed how determined she is. Knowing her background,
sabi niya she's been thru rough times. There's a pressure if you belong into a family of achiever.
    
    I was really touched by her effort to be with me. Alam mo niyo 'yung feeling na ... may tao  talaga na kagagagaanan mo talaga ng loob? Gano'n ang nafeel ko towards her.
She's so warm, na kahit makulit feel mo ang sincerity. At hindi biro ang magspend ng oras kasama ako at alam niyang birthday ko. I felt so special.

When I looked into her eyes, I saw pain. I just feel like I wanted to be with her.
Masaya ako na nagkukulitan at nagbabarahan na rin kami sa texts. With her, no pretensions at all. I can be me, ako na hindi professora na ginagalang at nirerespeto ng lahat kundi ako lang, simpleng si Gene lang.

What I feel honestly? Sabik ako sa kapatid. Isa lang akong anak. Mahiyain ako noong bata ako kaya konti lang ang masasabi kong kaibigan.

Wala rin akong bestfriend. As I Grow older, naoovercome ko naman 'yon, trying to improve myself.
Sa relasyon ko kay Luisa, yes, I love holdong her hands pero hawaka barkada lang 'yon. 'Lam mo 'yun, all is new to me. Yung feeling na ayokong mawala si Lui sa buhay ko ngayon dahil sa kanya ako pinaka comfortable.
See, nasabi ko sknya agad agad na may gusto ako kay Ryan.
   
Masyado akong nagfocus sa school at sa pagtuturo. Well may mga nanliligaw rin na professionals every now and then pero hindi naman nagtutuloy.
I just wonder what's worng with me. Dati nga may isang super type ko, nanligaw din pero ewan ko ba, natatakot ako.
   'Yun nga, hanggang sa naging crush ko si Ryan. Determined din kasi siya, kahit bata sa akin ng for years, mature siya at hindi ko nakita sa kanya 'yung attitude na porket mayaman ay happy go lucky sa studies.

I can't remember kung paano nagsimula ang admiration ko sa kanya. Sa bundok the last time, we had the chance to be together. He's gentleman as expected. Lagi siyang attentive sa needs ng mga kasama niya. At nakakafeel ako ng konting saya sa tuwing nagkakalapit kami.
  
Mahirap umasta ng simpleng babae ako na may nararamdaman sa opposite sex pero hindi ko truly maexpress ang sarili ko....  Dahil prof nila ako.
I'm just glad Lui is there to cheer me up.
   
Kinabukasan, wala akong pasok sa school at nagstay lang sa bahay. Nagdodorm lang ako sa may Morayta, kasama ng pinsan kong prof din pero sa Accounting.

"Huy Gene!" tapik sa puwet ko ng pinsan kong si Ria. 
"La kang gala?"

"Wala naman bakit?"
nakadapa ako at nagmumuni-muni. Sarap kasi alalahanin ng mga naganap sa 'min ni Lui kagabi. Masarap pala talaga pag may kaclose ka. 'Yung sa kanya ko nafeel 'yung sayign na "One true friend is enough."
  

"Para kang gaga dyan, mulat mata mo pero para kang lutang! Inlove ka no? Aba! Ipagpapamisa ko 'yan."
Tumayo na ako at nagsuklay. Bumalik si Ria sa kama niya at nag-ayos ng beddings niya.
   
"Kung wala kang lakad, samahan mo ako after lunch," sabi niya. Bumalik ako sa kama at humarap sa tapat ng bintana atsaka ako nag-inat.

  "Aaaarrgghhh!!! Sarap magstretch!"
  
"Alam mo Gene, inlove ka. Ang saya ng aura mo eh! Lumalablayp ka na. Okay 'yan, malapit ka ng mawala sa kalendaryo, ilang shmebot na lang."

"Baliw! Bata pa ako, marami pa akong pangarap."

"Mga tao ngayon puro pangarap. Tapos pag natupad ang pangarap, wala namang pag-aalyan kasi ano? Napag-iwanan na ng panahon."

"Daldal mo te! Oo na, oo na! Ikaw na maganda, ikaw na may jowawis. Saan mo kamo ako inaaya?" Tanong ko ulit. Sinalansan ko na ang unan ko at nagsuot ng tsinelas.

"Sunduin natin si Isay sa airport. Ako lang naging availbale ngayon eh. Buti at may kasama ako."

"Si Isay?! Bakit?! I mean, bigla-bigla?"

"Lam mo na, nagagawa ng pag-ibig. Broken daw siya. Gusto ng sariwang hangin."