Herkese merhaba! İlk kurgum ile karşınızdayım umarım ki beğenirsiniz. Başta çok amatör olabilir ama ilerleyem bölümlerde daha iyi bir şekilde yazmaya çalışacağım..
İyi okumalar😘
Eda Kutupoğlu
Sabah telefonumun sesi ile güzel uykumdan uyandım. Sabah sabah hangi densiz arar anlamıyorum ki! Daha kargalar bile bokunu yememişken!
Ah cidden şaka gibi!
"Alo! Önemli ise anlatman için 1 saniyen var, ve 1 saniyen doldu kapatıyoorruuumm öptüm bayyy!" Diyerek suratına kapattım.
Telefonum tekrar çalmaya başlayınca sinirle yataktan kalktım!
"Alo!"
"Günaydın! Ben bu yılki yapacağın staj hakkında aramıştım ama anladım ki sizin için önemli değilmiş kapatıyorum!"
Ne! Şuan ağlamak istiyorum! Ben az önce 3 yılımı çöpe mi attım! Arayan numarayı tekrar aradığımda açan olmamıştı!
1 hafta sonra okullar açılıyordu ve benim staj yerim bile belli değildi! Hüzünle yataktan kalktım.
En iyisi babamdan yardım almaktı, babam ünlü bir iş adamı olduğu için kimse hayır diyemezdi. Ve ben torpilli olarak girecektim hayalimde ki şirkete! Ne kadar istemesemde..
Hızla üzerimi değiştirip taksiye bindim.
Taksici durunca parayı ödeyip şirkete ilerledim..
"Hoşgeldiniz Eda hanım. Babanız şuan müsait değil Karahanlı şirketiyle anlaşma yapıyor."
Diyen sekretere başımı salladım.
Bir dakika! Karahanlı şirketi mi! Kesinlikle bu gün bu iş olacaktı. Şirin olduğunu düşündüğüm gülümsemem ile Sevgi hanıma baktım.
"Sevgi hanım, babama önemli bir konu için geldiğimi söyler misiniz?" Dedim.
"Üzgünüm Eda hanım. Babanız rahatsız edilmemesi gerektiğini belirtti. Şirket için büyük bir anlaşma olacak. Ama 10 dakika sonra toplantı sona erecek. Bir az beklerseniz görüşebilirsiniz." Diyen Sevgi hanıma olumlu anlamda başımı salladım.
10 dakika bekleyebilirdim. Yani sanırım
Aynadaki yansımama bakıp öpücük attım kendime. Övünmek gibi olmasın ama güzel kızdım.
Şirketteki lavabodan hızla çıktım.
Çıkışa ilerlerken Sevgi hanımın beni durdurmasıyla babamın yanına gittim.
"Baba biliyorsun ki ben asla böyle bir şey istemem senden. Ama o şirket hayalimdeki şirket ne olur patronuyla konuş beni alsınlar."
Gözlerim de yaşlar akmaya hazırlanırken babamın yüz ifadesiyle doğru yolda ilerlediğimi anladım.
Masum masum bakarken babam ayağa kalkıp sıkıca sarıldı.
"Tamam kızım. Yeter ki üzülme sen. Bu işi halledeceğim"
Gözlerimden akan yaşları silip tebessüm ettim.
"Teşekkür ederim babacığım"
Bu iş bu kadardı işte!
💋BÖLÜM SONU💋
💋Oy ve yorum yapmayı unutmayın👋💋
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Öptüm Bay
Roman pour AdolescentsTÜM HAKLAR SAKLIDIR!! Not: Bu hikayeyi ergenlik dönemimde yazdım! Kötü yorumlarınızı bunu dikkate alarak yazın. "Bir az daha öyle bakmaya devam ederseniz Koray bey... bana aşık olduğunuzu düşüneceğim..." Koray ufak bir kahkaha atıp birden ciddileşi...
