Eda KUTUPOĞLU
Sinirle yattığım yataktan geri kalktım.
"Dilan anlamıyor musun? Sevdiklerim tarafından hayatım alt üst edildi. Şaka gibi ya! Cidden şaka gibi.""Ben çok şaşkınım Eda. Nasıl böyle bir şey olabilir anlamıyorum. Yani sen ve Koray..."
Ağlayacak duruma gelmiştim. Koray zaten umursamaz adamın tekiydi. Bunu pek çok şekilde dile getirmişti.
"Dilan.. ben böyle hayal etmemiştim hayatımı. Yani... Koray'ın yaptıkları, babamın sözleri ne yapacağımı bilmiyorum."Dilan'ın sıkıca sarılmasıyla hazır olda bekleyen gözyaşlarım akmaya başladı. Bu kadar dert ve acı bünyeme ağır gelmişti.
"Ben yanındayım. Her şeyin üstesinden beraber geldik biz. Bununda üstesinden geleceğiz. Şimdi eskisi gibi dik dur ve gülümse.""İyi ki varsın Dilan."
Ellerimle gözyaşlarımı sildim ve gülümsedim. Belkide boşvermek en iyisiydi...~~~
"... "
Dilan hala ısrarla benden cevap bekliyordu. Dudaklarımı büzüp kafamı salladım.
"Peki. Ama sadece bir saat durup çıkacağız ve kural 1 kesinlikle alkol almak yok.""Kesinlikle yok!"
Üzerimizi değiştitip evden çıktık. Taksinin gelmesi ile binip adresi söyledik. Taksici bey amca bize şüphe ile baksada umursamadım. Kime ne!
Uzun bir yolculuğun ardından taksici durdu. Derin bir nefes alıp arabadan indim.Dilan ücreti ödeyip yanıma geldi. Bir az ıssızdı. Umursamayıp içeriye girdik. Herkes her yerdeydi. Ter kokuları midemi bulandırsada boş bir yer bulup oturduk.
"Hoş geldiniz hanımlar. Ne alırdınız?"
Dilan gülümseyip
"Biz ne zaman kurallara uyduk ki kankimsu!" Dedi. Kahkaha atıp başımı salladım.
"Viski!"Dilan yavaş yavaş viskisini yudumlarken ben üçüncü bardağa geçiş yapmıştım bile.
"Şunlar Kadir'gil değil mi ya? Onların burada ne işi var! Hemde bana sormadan. Gidip hesap soracağım, hatta gidiyorum ve gittim."
Gözlerimi devirip başımı masaya koydum. Her yer ışıl ışıldı.Başımı kaldırdığımda Koray'ı gördüm. Kaşlarını çatmış bana bakıyordu. Çocuğun hayali bile çatık kaşlıydı, kıkırdayıp "Selam" Dedim.
"Senin burada ne ne işin var Eda!"
Ne yanı hayal değil miydi?
"Sen gerçek Koray'mısın? Iı şey hanginize bakacağım ben bir tane Koray yetmezmiş gibi üç tane Koray ile karşı karşıyayım.""Kalk gidiyoruz. Sonra hesabını vereceksin!"
Taklidini yaparken olumsuzca başını salladı. Ay sanki çokta umurumdaydı.
Arabaya bindiğimizde bir kaç dakika sessizce oturduk. Başımın ağrımasıyla sızlandım."Bunalar az bile! Sen ne hakla içersin lan! Kimden izin aldın! Bana haber verdin mi? Ya başına bir şey gelseydi!"
Çatık kaşlarım geri eski haline dönerken Koray'a baktım. Ne yani benim için endişeleniyor mu? Bu duruma bir azcık mutlu olmuştum. Hatta baya mutlu olmuştum.
"Beni gerçekten düşünüyorsun!"
"Evet Eda biz arkadaşız. Tabi ki seni düşüneceğim." Diyen Koray'a hayretle baktım. Arkadaşız mı? Kısa süre sonra evlenecek olan arkadaşız..
Kısa oldu bir az kusura bakmayın💕
Bölüm hakkında ki düşünceleri buraya yazınız efendim😘✏Bu arada güzel yorumlarınız beni çok mutlu etti çok teşekkür ettiimm😘😘 sizleri seviyorum💚
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Öptüm Bay
Novela JuvenilTÜM HAKLAR SAKLIDIR!! Not: Bu hikayeyi ergenlik dönemimde yazdım! Kötü yorumlarınızı bunu dikkate alarak yazın. "Bir az daha öyle bakmaya devam ederseniz Koray bey... bana aşık olduğunuzu düşüneceğim..." Koray ufak bir kahkaha atıp birden ciddileşi...