-E, e degjove cishte bere dje tek supermarketi mbarapa shkolles?-e pyet nje vajze,si me llafazania Baron.
-Cfare,e degjova cik po se di tamam,ma trego edhe nje here ti nga fillimi.-vazhdoi Baro i cili ia bente me sy Anit qe kishte prane.
Vajza e gezuar qe ai donte ta degjonte te gjithe historine prej saj,filloi te tregonte sikur ai te mos ishte "aktori kryesor" i asaj ngjarjeje.
-Posi moj ,vertet ndodhi keshu?-fliste Ani.
-Ju betohem qe po,te gjithe keshtu thone.-fliste ajo
-Po a kishin marre gje?-pyet Baro,me nje tallje qe kenaqte veten e tij.
-Po kishin marre te gjitha leket, disa gjera per te ngrene dhe shume paketa cigaresh.-pergjigjet ajo.
Te dy qeshen me ze ,dhe ajo i shihte me habi.Sa shtohen fjalet nga njerezit,pikerisht kjo eshte dhe arsyeja qe nje njeri nuk i shpeton dot metalitetit.
Pjesa e parave ishte krejtesisht e shtuar nga njerzit.Baro e dinte qe nje dite do tiu ktheheshin prape kesaj teme por ndryshe "qe hajdutet skishin gjetur para" derisa ngjarja te merte formen me te pranueshme nga te gjithe.
-Sa te zgjuar kane qene ata, e Ano?-Vazhdon Baro.
-Hahah po lali po,vertet !-dhe ne ate cast hyne mesuesi ne klase.
Ishte dite e premte.Gjithmone ne kete dite Baro shkonte,ne nje miku i tij qe i mesonte si te luante boks.Shkonte ne mbremje,atehere kur ishte i qete nga aktivitetet e dites.Kishte 10 muaj qe praktikohej.
Kjo ishte dhe arsyeja qe trupi i tij ishte aq i formuar.Hyn tek palestra ku praktikohej dhe atje si gjithmon e priste shoku i tij ne kete rast mund te quhej edhe mesues.Ishte disa vjet me i madh dhe i zoti ne kete sport.
-He Bar erdhe?!-i thot Oltjoni dhe afrohet ta takoj.
-Qenke bere gati shpejt ti- flet Baro teksa shihte qe Oltjoni shtrengonte dorezat e boksit.
-Kam qejf te te rrah sot haha.
-Mos more.Aman se kam frik haha.
Ai heq bluzen me menge te shkurtra qe kishte veshur dhe vendos dorezat.Ben nxehmjen dhe fillon te gjuaj .Ishte nje ndeshje mesimi jo inati.Sa here qe gjuante nxirte dhe inatin,kjo ishte nje nga menyrat qe ai nxirte ate qe kishte brenda ne shpirt.E bente me te forte dhe me vetbesim.
- Paske grusht te forte.-fliste Oltjoni teksa fshinte buzen e gjakosur me dore dhe ne nje cast kur Baro ishte pa mendje e godet ne bark duke e bere qe te keruset.
-Hahah i humbur,ne nje ndeshje me tjetrin asnjehere nuk duhet te shperqendrohesh nese ai eshte keq sepse mund te perfitoje.Nese kjo ndeshje do te ishte ,ndeshje inati ti mund edhe te kishe vdekur nese te gjuaja keq.
-Dua te me mesosh Olt,te gjitha sekretet qe di mi meso ,edhe ne qoftese e gedhij naten ketu nuk me intereson.-fliste Baro i etur per te mesuar perfekten.Here fshinte djerset nga balli her shtrengonte dhembet kur gjuante me force.
Te luante boks ne nje ring nuk ishte endrra e ti perkundazi,donte ta mesonte kete sport per te qene arma e tij mbrojtese ne cdo rast.E dinte qe nje tipi si ai do i duhej praktika si te ndeshej.
-Degjo...duhet te punojme me muskujt e barkut..-i tha Oltjoni duke e goditur pak ne bark.Pastaj do punojme per reflekset se qenke si mos me keq.
Oltjoni donte perfekten prandaj i bente gjithmon kritika,kjo e bente Baron te kishte me shume vullnet.
-Po ndonje gje te mire kam une apo..?!-fliste Baro.
-I di vete ti,edhe me shiko ketu bere sher kot me kot sic ben gjithmone dije se smerem me me ty,ama ai qe ta mbush kupen pa arsye mos ia kurse grushtet.-i fliste Oltjoni duke i vene doren ne sup dhe duke e pare ne sy.
-Jo jo do behem Shen Maria pa merak hahaha.
Ate nate shkoi shume vone ne shtepi,i ati qe e kishte pare qe sishte ne shtepi,i binte telefonit dhe nuk i pergjigjej.Behej merak shume edhe pse ishte burre, kur nuk ishte i biri ne shtepi ,sepse ai luante edhe rolin e te emes per te ,duhet te tregohej me i dashur.Ai ishte i ulur ne divan dhe po priste qe te kthehej.Dera u hap dhe ai hyri brenda,sa hap driten sheh te atin qe ishte ne sallon.
-Po ku ishe mor?-e pyet i ati duke iu afruar.
-Me ca shoke!
-Cfare shokesh more?Te pakten lajmeroje qe do te vonohem,por jo kaq.Po me e keqja ti skishe as leke me vet.Me cfare i pagove?Apo na ke futur ne borxh neper lokalet e qytetit tani?
-I paguan ata leket.
-Mire Baro mire,e shikoj qe spo mblidhesh me te mira ti.
Ne ate kohe del njerka nga dhoma,e pergjumur dhe e kuptoi pak a shume pse po grindeshin.
-Mire ,nuk e perseris me,me ler rehat te fle tani.
Dhe u drejtua per nga dhoma e tij.
-Nuk te le hic te flesh...-fjala e te atit u nderpre nga njerka e tij.
-Eja tani Bledi,nuk sqarohen keto gjera kur te gjithe flene.-u perpoq ajo te qetesonte te shoqin.
-Nuk jam me femije,qe me ve kushte kur te kthehem ne shtepi.
-Me ler ,se ky nje avas ka,keshtu thot gjithmone se perseris me ,po te te flihej nuk rrije rrugeve po vije ne shtepi. Ose mblidh mendjen ose deren ja ku e ke dhe ik zhduku more vesh apo jo?
-Pa merak se do iki nje dite sdo rri gjithmone me ty!-mendoi me vete Baro dhe perplasi deren e dhomes.
-Neser do bisedojme prap bashke !-ishte fjala e fundit e te atit,me nje te bertitur me te madhe,per ta degjuar Baro.
-Hajde tani,mjaft bertite.
-Si mos bertas,ky per te mesuar smeson,me te tjeret zihet,vone vjen ne shtepi,kushedi tjeter cben qe se di une,vertet eshte djale po te sjell kaq shqetesime?!
YOU ARE READING
Dashuria E Nje Te Marri
Romance~~~Askush se priste te shkonte keshtu.Pas gjithe merzive dukej sikur jeta e secilit skishte kuptim,rendesi ka te dish te jetosh,te mesosh nga gabimi,te falesh dhe te guxosh.Ne fund te fundit ne jete ndodhin te gjitha ,e rendesishme eshte ti presesh...