Dashuria E Nje Te Marri

[41]

Nuk kishte asnje mesazh nga Baro ,asnje telefonate.Pyetja qe e tundonte ishte...pse nk erdhi ai ta takonte ,ti trokiste tek xhami i shtepis sic bente shpesh.

Ne ato caste syte iu mbushen prape me lote duke e bere ti skuqeshin akoma me shume.Mendimi i vetem qe i vinte ne koke ishte."Perfitues,kaq e kishte dhe ai,ne djall vafte".Aq shume e kishin share ate njeri sa dhe vete ajo po fillonte te besonte se ai ishte i tille.Zemra e saj qe gdhendej nga te tjeret e dinte qe ai e dashuronte me shpirt,prandaj dhe merzitej me shume.

Po ne te vertet Baro nuk ishte as duke festuar,as duke u kenaqur,apo duke fjetur.Ishte bere si i cmendur ,nuk kishte njeri ta mbante kur mori vesh qe para nje viti Saren e kishin perdhunuar.Nje miku i tij i qe punonte ne komisiariat i kishte treguar gjithcka.

-Pse ngaterohesh me keto pune more?- i flet shoku i tij,-e kupton qe sot eshte e veshtire te gjesh nje vajze te mire,nuk ia vjen per nje te ndyer si ajo,mund te them dhe e perdale...-fliste ai me ze paksa te ulet por nuk e mbaron fjaline sepse Baro e kap prej jake.

-Mbylle gojen mor...A e kupton ca po nxjer nga goja?- i flet Baro me nerva por pa bertitur per te mos hapur probleme.

-Po ta them si miku jot,ske perse te nxehesh,kjo eshte e verteta.Nuk e ke mare vesh qe ajo eshte perdhunuar dhe droguar njekohesisht,per kete kam prova sepse u hetua ceshtja e saj ketu ne polici.

-Mbylle gojen po te them,mos derdellit gjera qe sjan te verteta.

-Pse do genjeja,shko pyet ate e pastaj hajde me thuaj nese te genjeva apo jo.Kthellou Baro nuk ja vlen per te.Kam degjuar plot fjale jo te mira.Une te njoh ajo vajze nuk eshte per ty...Ne ato caste Baro iken si i krisur nuk donte te degjonte me,nuk e mbante vendi donte te shkonte tek Sara ta degjonte nga goja e saj nese ishte e vertete apo jo,nuk iu besonte dot vesheve.Nuk donte ta besonte kete ngjarje. 

Ne castin qe do te trokiste ne dere sheh Saren qe del duke qare dhe duke vrapuar,dhe nga pas te atin.Ishte cast i papershtatshem per te folur.Jashte shtepise priste duke pire tek tuk ndonje cigare pa ja ndare syte shtepise ne pritje per tu fikur dritat e shtepise qe te futej ne dhomen e Sares.Sapo ndodhi kjo gje ai hyn nga dritarja dhe e mbyll ate pak me force.

-Cfare ke qe hyn keshtu?!-e pyet ajo e cuditur nga sjellja e tij.

-Cfare kam une e?Mos ndoshta ke harruar te me tregosh ndonje gje qe une duhet ta dija.

-Nuk e di per cfare po flet ,ca nuk te kam thene?-i pergjigjet Sara,duke hequr syte prej tij me friken se mos ishte ajo qe mendonte.

-Ateher seshte e vertete qe ti...-nuk donte ta nxirrte ate fjale nga goja,sepse nuk e imagjinonte Saren e tij ashtu ne ate gjendje.

-Qe une?

-Qe je droguar dhe te kane perdhunuar,qe del clubeve kur ta doj qejfi me disa kurva dhe qe je e perdale.

Ajo ka bere nje buzeqeshje ironike.

-Pse qesh Sara ,me thuaj qe nuk jane te verteta keto fjale qe me thane.

-Dhe ti i besove te gjitha keto?- e pyet Sara.Syte e saj po fillonin te lotonin pak nga pak.

-Kundershtoji pra,pse po qan?

Ajo e shihte dhe nuk ia ndante syte,nuk dinte cfare ti thoshte,sigurisht qe jo te gjitha nga ato qe pohoi Baro nuk ishin te verteta por nese e pranonte qe ajo ishte perdhunuar nuk donte qe reagimi i Baros te ishte i keq,ai mund ta linte,te pakten keshtu ishin hamendesit e saja.

-Fol Sara pse me sheh keshtu!i flet ai kete here me ton me te larte duke e prekur nga krahet.

-Me ler rehatt ,me lini te qete qe te gjithe,poo me kane droguar dhe me kane perdhunuar u kenaqe tani?Sikur mos mjaftonin keto qenkam edhe kurve ,bridhkam naten clubeve e hiqem si e perdale he keshtu te paskan thene?!Mendon se vertet me perdhunuan se me shihnin si nje te perdale qe nuk i ben pershtypje kjo gje.

Ne djall perseri fjalet e botes para vuajtjeve qe kam kaluar une.-lotet i binin pa reshtur nga syte i arinin deri ne mjeker dhe nuk i ndalte dot.-Ishte hakmarJe Baro, per dicka qe akoma nuk e di arsyen,dhe ti e besove se me perdhunuan vetem se mund te isha e perdale dhe smund ajo gje .