Dashuria E Nje Te Marri

[16]

Ai e shihte teksa vraponte.(Baro ngacmuesi).Shqiptoi ai me vete.E kuptoi qe ajo e njihte ate .Por kush ishte ajo?Spo i kujtohej.Me siguri duhet te kishte rastisur diku me te.Ai kishte jetuar vite ne ate qytet,njihte kedo,por ate...ajo nuk i kujtohej kush ishte.Dy ditet pasardhese ,ai shkonte gjithmone tek pema para shtepise se saj.Priste atje me ore qe ajo te dilte.Donte qofte nje shikim te saj.Por nuk e pa,ajo sdoli nga shtepia e saj.Kjo e trishtoi.Kur shihte syte e saj ,donte te futej brenda tyre dhe te shihte cfare shkruhej.Kur fliste me te ndihej i pafajshem si ajo.

I falte nje qetesi qe kishte shume kohe qe nuk e ndiente.Kujtonte kur kapi doren e saj te vogel dhe te bute.Cdo ore qe kalonte i dukej muaj,kur e priste.U largua qe atje dhe ,i nervozuar qe spo e shihte.

-Sara,si mund te dalesh naten dhe te ndihmosh nje kriminel.-bertiste i ati,i nervozuar ne maksimum kur merr vesh nga nje grua llafazane qe kishte pare Saren te bisedonte me Baron naten.-pale ,u mundove te me genjesh.

-Nuk te genjeva thjesht dola ta ndihmoja.-i pergjigjet Sara.

-Po vetem per ta ndihmuar,keshtu fillojn te gjithe duke "i ndihmuar" pastaj perfundojn bashke.Po si moj vete dhe ndihmon nje njeri qe nuk merakosen prinderit per ta dhe vete ti si Nene Tereza ta ndihmosh.

-Si te beja sipas jush,bera gabim qe ndihmova nje qenie njerezore.Po a mundet qe nje njeri te bej keq nje njeriu.Nuk mund te tregoheni kaq shpirt keqij,ai sme beri asgje.

-Pusho moj pusho,tipat si ai perfitojne nga pafajsia jote nuk duhet tiu japesh kurre ndihme,nuk iu besohet rrugaceve,meru me pune te tjera mos humb kohe kot me budallalleqe.

-Rrugac?!Po nga e njeh ti ate ,tani po flet thjesht fjalet e njerezve.Druaj se problemi jot i vetem eshte qe vajza jote e shkolluar,e kuruar deri ne kulm te mos shoqerohet me nje dike qe nuk ka asgje..

I ati sfoli per nje cast,u ul ne divan ,mori telekomanden e televizorit dhe nderoi kanal.

-Nuk dua ta takosh me ate,perderisa jeton me ne smund te vendosesh gjithmone vete per jeten tende.-ishin fjale qe asaj ia solli ne maje te hundes,shtrengoi duart grusht dhe nuk tha asgje,do te ishte e kote ta vazhdonte me tej,i ati i saj nuk e kufizonte shpesh here,nuk e pengonte te takohej me nje djale apo te kishte nje te dashur,edhe keto fjale qe i tha me siguri i kishte thene ne nxehje e siper,por kishte disa gjera qe i tepronte dhe kjo krijonte pakenaqesi tek Sara.

Ajo ,doli jashte mori Kejsin shoqen e saj ne telefon.

-Kejs ,ku je?-e pyet Sara.

-Ne shtepi mi,ca po ben ti?-Kejsi

-Sa dola,do takohemi?

-Takohemi Sar,per pese minuta jam aty?

Sara po e priste ne kafene shoqen e saj.Pa qe po hynte nga dera dhe u ngrit te ta takonte.

-He moj,si je?-e pyet Kejsi ,pasi e dinte qe kishte qene e semure.

-Mire jam ,tani me kaloi gripi.

-Si e merzitur me dukesh,cfare ke?-e pyet Kejsi pasi e njihte shume mire Saren kur kishte dicka.

-Pff,po ku di une cfare kam?-teksa pa qe Kejsi po e shihte me ca sy kureshtar ,i buzeqeshi buza.

-Cme qesh moj,me tregoo...

-Nje nate teksa dola ne dritare ,pash Baron qe po lagej ne shi,shkova ta ndihmoja,naten e dyte ai ishte po aty para shtepise sime por kete here nuk ia ndante dyte dritares se shtepis time,une shkova dhe po benim nje bisede te shkurter,e vura re qe kjo ndikoi paksa ,e largoi nga ajo vetmia qe e kishte mbytur...

-Tallesh ti?!Ke takuar Baron?Baron qe na ngacmonte ne gjimnaz?

Baron qe tani vertitet rrugeve?

-Po ate ,mos u habit kaq shume se njeri eshte,nuk donte ai kete te rinte rrugeve...

-Po edhe ca ka ketu per tu merzitur?

-Komshija jone ,llafazane me kishte pare dhe ia kishte shpjeguar babit ngjarjen sikur te kisha bere dicka te keqe,sa njerez te poshter,babi tani e ka keqkuptuar situaten dhe me ka vene kusht mos ti afrohem me atj njeriu.

-Aha e kuptova,-dhe ja ben me sy Sares,-pra ti je merzitur se nuk e takon dot me Baton.Mos me thuaj qe te pelqen ai njeri i palare?-beri kejsi nje fytyre sikur te ishte nje plere.

-Leri keto tani Kejs,kur ndihmon dike sdo te thote se e pelqen,pastaj eshte me mire te kesh te palare fytyren sesa shpirtin dhe mendjen.-i tha ajo keto fjale me ironi ,duke i erdhur cudi perse ajo i tha ato fjale.

-Ku di une moj vajze,une as do i kisha pare suratin,se kuptoj cfare zemre ke.-Thoshte Kejsi,teksa cuditej vazhdimisht se sa e ndjedhme ishte Sara per njerzit qe kishin nejvoj per nje ndihme sado te vogel.

Biseduan rreth 30 minuta dhe u larguan secila ne punen e saj.