Gözlerini öfke bürürken adımları kontrolsüz bir yavaşlığı sunuyordu. Harry çenesini öfkeyle sıkarken sağ elinin tersiyle dudaklarındaki kirli kanı sildi, dudaklarındaki küçük hırlamalar hiç durmuyordu. Bir müddet sinirini yatıştırması için gözlerini kapatmayı ve nefesini düzenlemeyi denedi ama başarısızdı.
İçinde kaynayan öfke ve yoğun acı dinmek bilmiyordu. Harry alayla kahkahalarının arasından küfretti, gülüşü Yeşil gözlerine ulaşamıyordu. Eşi yukarıda ölümle mücadele ederken kendisi burada mutlu olamadı.
"Şerefsiz dölün tohumları olduğunuzu biliyordum"Yeşil gözlü alfa, elini cebine sokarak parmaklarından tırnaklarına kadar akan kırmızı sıvının görünmemesi için uğraştı.
Gerçi karşısında korkudan diz çökmüş, zincirlere bağlanmış ve çürümüş kurtadamların gözleri pek görmüyordu. Gözkapakları morluklardan dolayı şişerek göz bebeklerini saklamış, görme duyularını yitirmelerine sebeb olmuştu. Harry bu durum için çok memnundu.
"Eh, süründeki hiçbir alfanın güvenilmez olduğunu seninde anladığını var sayıyorum. Alfaların çoğunu kaçarken yakaladık beta eşlerini bile arkalarında bıraktıklarına göre seni çoktan gözden çıkarmış olduklarını fark etmişsindir." Harry keyiflendiğini ve bu vahşi hissin tüm damarlarına yayıldığını hissetti. Karşısında diz çöken adam cevap verecek durumda sayılmazdı çünkü ilk günlerde dövülürken çok fazla çığlık atmış ses telleri zedelenmişti. Ama çoktan bir ay geçerken her gün birileri tarafından dövülmeyi kabullenmiş görünüyordu. Onun için uzun süren günlerdendi ama harry, bu düşman alfanın daha fazla yara almasını sağlayacaktı.
"Cevap veremeyecek kadar acizsin, aynı eşime yaptığın gibi aciz, konuşamayacak kadar dövülmüş ve ölmeyi dileyecek kadar korkaksın. Ama ümitlenme louis yaşama tutunduğunda senin başın pençelerimin arasında olacak. Söz veriyorum ki seni kendi ellerimle öldüreceğim.
Lider alfa yaslandığı duvardan doğrulup yerdeki adamın yüzüne tükürdü. Vücudunda birçok morluklar, kan pıhtılaşmasını gerçekleştiremeyen onlarca yara ve ölüp gitmemesi için üzerine dökülen suların ıslaklığı gözler önündeydi. Fakat adam tüm bunların acısından ve rahatsızlığından dolayı harry'nin tükürüşüne karşı yüzünü bile buruşturamıyordu çok fena benzetilmişti. Harry kendi eseriyle gurur duyuyordu.
"Savunmasız ve tek başına bulduğunuz eşimi öldürmeye teşebbüs etmek hoşuna gitti mi, şerefsiz? Ah, cevap veremiyorsun, benden korkuyor ve ölümünü diliyorsun. Aciz olmak bumudur sence yoksa louis'yi ellerimin arasında nefes alamıyor bulduğumda ölümünü seyredeceğimi düşünmek mi?" Harry bağırdı öfkesi ve hayal kırıklığı bariz, anıların kötülüğüyle gücünü yitirmiş hissediyordu. Adamın başı eğik halini bahane ederek dizlerine ve karnına ardı ardına tekmeler indirdi. Düşman alfanın sadece inliyor, sızlanıyordu. Harry ondaki aciz halini görebiliyordu ama eşini kaybedeceği sandığı gündeki çağresizliğini bu duruma yeğleyemezdi. Yeşil gözlü alfanın gözlerinde yaşlar birikti.
"Louis ölüyor ama içinde oluşan minik varlığın ona tutunduğundan haberi yok. Bunun tek suçlusu sen ve senin hain düşmanlığın, şerefsiz herif. Eşim ölümle savaşırken bebeğimin yaşamak için louis'ye tutunduğunu bilmenin ne demek olduğunu, nasıl bir çaresizlik olduğunu asla bilemeyeceksin, çünkü seni öldüreceğim." Harry kendi durumunu hatırlamakla bedeninin sarılışını hissetti. Bu adamı yok etmek küllerini ayaklar altına almak istiyordu. Bedenini pençelerinin arasına gömmek belki hıncını bir nebzede olsa çıkarmasına yardımcı olabilirdi. Harry bu vahşi isteğine küfretti.
Bu adamın eceli bugün değildi. Louis gözlerini açtığında ölecekti bu düşman alfa. O zamana kadar hiçbir kemiğinin sağlam olmadığından emin olması gerekiyordu sadece. Harry acısını kalbine koyarak zindandan çıktı. Günler öncesinde eşinin ölümle olan zorlu mücadelesini, ruhun kin dolu bir şekilde bendede kaldığını biliyordu. Louis yakasından düşmeyecek kadar inatçıydı, harry gülümsedi.
Harry eşini çok özlemişti, kimseye bu konuda yalan söyleyemez aksi fikri için aldatma gayesine girişmezdi. Her gece acılı çığlıklarının ve göz yaşlarının duyulduğunu sürü içerissinde konuşulanlardan biliyordu. Geceleğin lider alfa büyük bir çöküşün kıyısında, herkesin farkına vardığı hüznün uçurumuna bakıyordu. Kimse aksini söyleyebilecek kadar vicdanını kaybetmemişti. Harry berbat bir durumdaydı.
Adımları evin mutfağına yönelirken harry ellerini saçlarına geçirip aniden karşısına çıkan adamı fark etti. Karşılaşmaları bilerek değil gibiydi. Sarı saçlar ışıkta parlıyor ve dudakları acı gülümseme ile kıvrılıyordu. Harry karşısındaki kırılgan adamın eşine karşı doğru sözler etmediğinin farkındaydı. Utandı.
"Harry,"Yeşil gözlü alfa parlak gözlerin seslenişine göre durdu. "İyi olmadığını biliyorum ama...iyi misin?" Derek'in mühürlendiği eşi, insanlığın saflığını hala üzerinde taşıyordu. Harry acıyla karışık sırıtıp stiles'ın omzuna elini koyup farklı bir yöne baktı. Söyleyeceklerini düşünüyor gibi bir halde gelmişti üzerine.
"Bebeğim olacak tabikide iyiyim" alfa bazı gerçekleri göz ardı ederek asıl soruyu es geçti. Louis'yi düşünüp ağlamak istemiyordu.
"Aslında, abimin eşi olduğun için sana hürmet etmem gerekiyor fakat ben seni sevdiğim için bunu yapmak istemiyorum stiles. Derek yüzünden olayların ortasında kaldığını ve aylarca hangi hayatta kalmak gereltiğinin savaşını verdiğini biliyorum." Harry şimdiki acı dolu konulardan uzak kalmak için farklı bir konudan bahsetti. Stiles onun candan tavrına karşı gülümsedi. İktidar tehlikeli bir oyundu, harry ve derek bunun en iyi örneğiydi. Stiles iki kardeş içinde üzülüyordu.
"Sorun değil burada yaşamaya alıştım. İnsanların arasında olmak ile kurtadamların içinde yaşayıp iktidar mücadelelerini izlemek çok farklı, alfalar çok hırslı ve gözü dönmüş oluyor. Sizin bu tür alfalardan olmanızı istemiyorum, derek her ne olursa olsun seni seviyor. Bu yüzden buna bir son verin." Stiles elinde tuttuğu kahve fincanını yandaki masaya koyup gülümsedi.
"İyi olmanı çok istiyorum çocuğunu kucağına almanı ve eşinin yanında olunca mutlu olmanı görmek istiyorum. Louis iyi olacak o güçlü bir adam. Derek'in insan eşi vefakar ve umutlu gözüküyordu. Bu yüzden harry boğazına yerleşen yumruyu yutup koridorun ortasında durmaya son verdi ve geri çekildi. Louis için hevesliydi, onun uyanışını dört gözle bekliyordu.
Stiles koridorun ortasından karanlık bir suliet gibi geçip giderkenw harry mutfağa girdi. Mutfaktaki tek kişi louis'nin ve sürünün şifacısıydı. İyi pişirilmemiş bir eti küçük parçalara bölüyordu. Harry omuzlarını düşürüp karşısına oturdu. Şifacı kurt başını kaldırıp kimin geldiğinde baktıktan sonra işine geri dönmüştü. Harry hamurdanıp başını ellerinin arasına aldı.
"Sence eşim uyanmayacak mı? Karnında bebeğimizi taşıyor olmasından dolayı mı bu kadar güçsüz." Yeşil gözlü alfa mırıldanıp ağzına attığı et parçasını uzunca çiğnedi. Amacı şifacıdan bir cevap almak değildi, sadece teoriler yürütüyordu. Harry'nin gözleri yaşlarla kaplı olmasına rağmen dudaklarında minik bir tebessüm vardı. Eşinin mavi gözlerini anımsıyordu. Ama şifacı onu hayal dünyasından koparmak için bamarka suallere gebe bir yanıt verdi. Harry nerdeyse boğulacaktı.
"Hayır bunca zamandır ona alfa ilaçlarını veriyorrdum, louis'nin alfa-beta melezi olduğunu nedne önce söylemedin? Bu durum onun ölümüne neden olabilirdi bana söylemen gerekirdi." Şifacı kızgınlıla söylediğinde harry ardı ardına öksürdü.Yeşil gözler şaşkınlıkla kocaman olmuştu.
"Ne?" Lider alfa nefesini tuttu. Louis gerçek alfa değilmiydi, bu neden hamile kaldığını açıklardı.
"Eşinin melez olduğunu bilmiyormusun yani?" Şifacı ateş saçan gözleriyle alfaya baktı.Harry'nin bukadar duyarsız oluşuna inanamıyordu.
"Dolunay döneminde onun pasif olmak istemesinden anlamadığına inanamıyorum. Louis'nin beta yönelimi daha yüksek görünüyor ona farklı ilaçlar hazırlayacağım."
Bu neden louis'nin duyularının zayıf olduğunu açıklardı. Harry bunun üstünlüğünü bedeninde hissetti. Dolunay zamanı yaklaştığı için bu haber hormonsal durumunu harekete geçirmişti.
Harry'nin tek dileği louis'nin gözlerini açmasıydı.
Selam yine yazarınız değilim bölümlerin ne zaman geleceği hakkında bana sorun ama yorumlarınızı yazarınız hesaba girip cevaplar.
Keyifli okunmalar...
yeollieismine hesabım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
CRAWS // Larry
Fanfiction"Bir alfa, başka bir alfanın önünde boyum eğmez. Bu, kendi eşi olsa bile." Ana Çift: Larry Yan Çift: Ziam Tür: Doğa Üstü, Kurt Adam, Mpreg, Dram Kitabın orijinali SeKai kurgusudur. Bu Larry Stylinson'a uyarlanmış halidir. İznin için Teşekkürler ❤ @k...
