Hold Me Until I Die (Ryden) (+)

-new perspective-

Son durağa vardık ve ben adım atamayacak haldeydim,hareketsizlikten tüm vücudum tutulmuştu.Olsun,uyandığında geceki halinden daha iyiydin ve bu bana verebileceğin en güzel hediyeydi

Tüm kuşkularımdan kurtulmak istiyordum,sürekli sana bakıyordum çünkü bir tek sen aklımı dağıtabiliyordun

Wentz özel bir araçla bizi karşıladı,ilk iş bir restoranta gittik ve yemek yemeye başladık,gittim ve Brent'in yanına yani senin karşına oturdum.

Bunu yapmamın tek amacı seni izlemek istememdi.

Yemeklerimiz geldi,kafanı tabağından hiç kaldırmadın.Pete Wentz (hala soyadıyla sesleniyorum) bize evin şartlarından bahsetti,yakında albümü tamamlayıp piyasaya süreceğimizi ve konserlere çıkacağımızı söyledi.Spencer konuştu

"Biz daha önce konsere çıkmıştık,ilki kiliseydeydi diğer 2'si ise bir kafede."

Pete kocaman bir kahkaha attı

"Hayır,bu öyle basit olmayacak,kilisedeki gibi 50 kişinin karşısına değil;500 kişi,1000 kişi,binlerce kişi karşısına çıkacaksınız."

4'ümüz de saf saf bakmakla yetindik

"Yemeğimizi bitirdikten sonra sizi kulisimize götüreceğim ve kuliste işler nasıl yürüyor anlamanızı sağlayacağım,ayrıca bu sayede bizi (grubumuzu) gözlemlersiniz."

Konuşmasına ara vermeden devam etti

"Size özel ayarlayacağım stüdyonun yanında da bir kulis olacak.Yani artık kendinize ait bir stüdyoya ve kulise sahip olacaksınız.Bu süreç boyunca size yardımcı olacağım ama bana gerek bile kalmayacak.Etrafınızda sürekli kıyafet tasarımcıları,saç stilistleri,menajerler olacak.Ne derlerse yapacaksınız,hiçbir itiraz istemiyorum.Zaman içinde bir hayran kitleniz olacak,olmak zorunda,sizi onlar var edecek ve bunun yanı sıra sizi rahatsız edecekler,onlara daima ilgi göstermek zorundasınız,asla bunun hakkında bir şikayet istemiyorum.Baskı altında,çevrenizde sayısız insanla çalışacaksınız,bu şartları kabul etmiyorsanız bu iş olmaz.Yapacağınız şarkıların tutması lazım,dikkatli olun.Bir gün gerçek bir üne sahip olursanız şımarmamalısınız."

son cümleyi söylerken gülmüştü

"Hadi ama,bunu boşverin.Ün herkesi şımartır."

Gülümsemekle yetindik.Bu şartlar ağırdı,hepimizin içinde bulunan rahatsızlık baskındı ama bunu kaldırmak zorundaydık.Pete sordu:

"Ev işini ayarladınız mı?"

söz hakkını eline aldın

"Evet hallettik,internet üzerinden bir ev bulduk ve sahibi ile kira konusunda anlaştık"

"Bu iyi bir haber,eğer işinizde yükselirseniz çok daha iyi evlere de sahip olursunuz çocuklar"

Yemekler bittikten sonra özel bir araçla Fall Out Boy'un stüdyosuna gittik.Pete bizi kulise sürükledi ve herkese tanıttı.Sonrasında grup üyeleri Patrick,Joe ve Andy ile tanıştık.Kulis insan kaynıyordu,adım atılacak gibi değildi ve grubu çocuk gibi parmaklarında oynatıyor,istedikleri gibi yönlendiriyordu.Onlar da krallar gibi kurulmuş,istediklerini yapıp zevkle eğleniyorlardı.

Bir köşeye kurulmuş büyülenerek izliyorduk,herkeste bir telaş ve acele vardı,akıl almaz bir gürültü salona hakimdi.

Hazırlıklarınız  (uzun bir süre sonra) bitti ve menajerler bizi bir yere götürdü,burası vip salondu ve konserinizi izliyorduk.

Konser başladı,gitarlarınızla çıktınız ve çok güzel bir performans sergilediniz.Ara sıra gözlerim Ryan'a kayıyordu ama o büyülenmiş haldeydi,sanki dünyadan soyutlanmış gibiydi ve gözlerini bir an bile sahneden ayırmıyordu.

Konser yaklaşık 2 saat sonra bitti,sizler en son veda konuşmasını yaparken yanında oturan bedeninin kısık mırıldanmasını duydum

"Bir gün orada ben olacağım,bunu çok istiyorum"

Konuşmanda keskin bir hırs vardı,çocuklar duymamıştı lakin ben duymuştum.Tüm arzun ve isteğin gözlerinden okunuyordu.

Konserden sonra yine özel bir araçla yeni evimize getirildik.Ev oldukça güzeldi ve bizler için fazla büyüktü.O kadar yorucu bir gün geçirmiştik ki eşyalarımızı yerleştirecek gücümüz bile yoktu,ki bunu zamanla halledebilirdik.Artık bu evde çok vaktimiz olacaktı.

Biraz koltuklarda dinlendikten sonra odalarımıza geçtik,bugün yaşadıklarımızı ve gelecek planlarımızı daha sonra değerlendirecektik.Benim odam ile senin ki yanyanaydı ve iki oda aynı balkona açılıyordu.Aynı zamanda odaların duvarları inceydi bu sayede diğer odalardaki sesler duyuluyordu

Yani artık yaptığın her şeyden haberdar olacaktım Ross.

Karşımdaki odaya Spencer geçmişti,ikimizin odası koridorun girişiydi ve senin karşındaki odaya Brent geçmişti.Düzenimiz ilk günden belli olmuştu,burası artık bizim yuvamızdı

Bizim yuvamız...İçinde ikimizin olduğu bir yer...Bunun düşüncesi bile kalbimi ne kadar ısıtıyor bilemezsin,yan odamda kaldığını hatırladıkça içimi umut kaplıyor

Yeni yatağım üzerinde uzanırken gece boyu odamı parıl parıl aydınlatan yıldızlara ve seninle ortak bir yuvamızın olmasına tutundum