Hold Me Until I Die (Ryden) (+)

-this is gospel,for the falling ones-

Şişmiş ve çapaklanmış gözlerimi açmak oldukça zor.

Yatağımdan uyuşuk bir şekilde kalktım,kafam her zamanki gibi bulanıkı.İlaçlar etkisini sürdürmeye devam ediyordu

Sarsak hareketlerle salona geldim,içeride Spencer vardı,elinde ise her zamanki gibi alkol şişesi...

"Günaydın Spencer,seni en son sabah gördüğümden beri uzun zaman oldu"

"Günaydın Brendon,gelsene.Kafam ayık merak etme"

Sesi berrak ve net geliyordu,hali de sarhoş gibi değildi ama şu anki gibi içmeye devam ederse en kısa sürede sarhoş olacaktı.

"Nasıl gidiyor Brendon"

"İyi" ne kadar da büyük bir yalandı bu böyle

"Ryan ne yapıyor?"

"Bilmiyorum Spencer,yüzüme bakmıyor,aylardır konuşmuyoruz bile"

"O salağın yaptığına aldanma,ne yaptığını kendi bile bilmiyor.Ryan'ı çok iyi tanıyorum,bir şey oldu ve şimdi senden kaçmaya çalışıyor"

Gergin bakışlarımı üzerinde gezdirdim,sakinliğini tamamen koruyarak elindeki viskiden biraz daha yudum aldı.

"Ryan'a aşıksın değil mi?"

Donakaldım.Bunun sakince söylemesi bambaşka bir stres uyandırmıştı içimde.Bir anda sertçe öksürdüm,ne diyebilirdim ki?

"Bunu da nerden çıkardın?"

"Sarhoş olmam,sizi görmediğim anlamına gelmiyor.Her gece ağlıyorsun Brendon,evde olmadığım akşamlar bile bunu hissediyorum.Ryan'a bakışların yalvarır gibi,ihtiyaç dolu."

Hiçbir şey diyemedim,devam etti

"Zayıf biri gibi davranıyorsun ama sana kızamıyorum bile çünkü ben de zayıflaştım,güçsüzleştim."

Viskiden bir yudum daha aldı.

"Direnemiyorum Brendon ve bu yüzden senin durumunu anlıyorum."

Konuyu ona çevirdim

"Spencer,senin için endişeliyoruz"

Bakışlarını bana çevirdi

"Endişelenmeyin,ben toparlanamam artık Brendon."

Bu cümlesi can acıtıcıydı.

"Neden peki Spencer,neden kendine bunu yapıyorsun?"

"Boşver Bren."

Yüzünde buruk bir gülümseme ile söylemişti bunu,zorlamadım.Zorlayamazdım çünkü söylemezdi.Spencer çektiği acıları gizlerdi hep,onun sıkıntısı da buydu.

Konuyu yine bana getirdi

"Brendon,Ryan ne yaptığını bilmiyor.Gerçekten.Kendini onun için üzmeyi bırak"

Başımı eğdim

"Ona aşık olarak çok büyük bir yükün altına girdin.Ryan normal değil Brendon.Güzel ama zehirli.Çok,çok acı çekti.Nereye sataşacağını,ne yapacağını bilmeden savruluyor.Belki seni etkileyecek ve kendine bağlayacak bir harekette bulunmuştur.Ama o öyle Brendon,sevişmek dışında bir şey bilmez.Aşık olmayı bilmez mesela.Bugüne kadar hiç aşık olmadı,kirli bedenlerde sevgi arıyor.O sevgiye aç,her daim başını okşamanı bekler ama kalbini kırmaktan çekinmez."

Kurduğu uzun açıklamadan sonra içkisinden bir yudum daha aldı

"O benim dostum,onu tanıyorum.Şu anda gözlerin kapanıyor Brendon ama bir gün acı bir şekilde uyanmanı istemiyorum çünkü benim için değerlisin.Ryan'a aşık olmanın bir hata olduğu gerçeği çok acı bir şekilde yüzüne vuracak ama o güne kadar bekleyeceksin.Canın tamamen yanana,kalbin kırılana kadar bekleyeceksin"