ODUN SEVGİLİM(DÜZENLENİYOR)

KİMDİ?

Cenk'le denizin kenarında çok şeker bir yere gittik ve projeyi çok az eksikler dışında 2 saatte tamamladık. Tüm her şey hazır sayılırdı. Sadece yerle konuşmalı ve sayı verip fiyat almalıydık. O işi daha sonra halletmeye karar verdik.

Beni eve bırakmayı teklif etti. Ama ne desem bilemedim. Hava kararmak üzereydi. Çok istekli görünmeyerek kabul ettim. Arabada hiç konuşmadık. Sadece radyodan çalan şarkı içerideki sessizliği bozuyordu. Şarkıya farkında olmadan kısık sesle eşlik ediyormuşum.

Cenk ufak çaplı bir kahkaha atınca ona döndüm.

"Hadi canım. Şaka yapıyor olmalısın"dedi. Ben anlamayarak "Ne oldu?"dedim.

"Sesin çok güzel. Arabaya bindiğinden beri nereyi kötü söyleyeceksin diye bekliyorum. Sıfır hata."dedi.

Utanmıştım. "Teşekkür ederim. Kendi çapımda işte"dedim.

"Kendi çapında mı? Bence bu kadar mütevazi olmana gerek yok. Mükemmelsin"dedi.

Sadece gülümsedim. Eve gelmiştik. Her şey için teşekkür ettim ve tam arabadan inecekken Cenk kolumu tuttu merakla ona döndüm

"Çok iyi birisin. Gerçekten" bu da ne oluyordu şimdi.

"Anlamadım"dedim. Gülümsedi ve "İyi akşamlar"dedi. Bende sorgulamadım ve inip hemen kapıya doğru ilerledim. İçeriye girene kadar kapının önünde bekledi.

Eve gittiğimde Seda hemen olanları sordu. Anlatacak bir şey yoktu. Sadece arabadan inerken olan şeyi anlattım. O da tuhaf karşıladı.

Günün kritiğini yapıp film izlemeye başladık.

-Akın'dan-

Benimle konuşmak yerine gidip o Cenk pisliğinin arabasına binmişti. Gözümün içine baka baka hem de. Nasıl bu kadar çabuk Cenk'le olabilmişti. O da aynıydı. Diğer kızlar nasılsa o da öyleydi işte. Yanılmıştım.

İçimde bir yanım onu savunuyordu. Suçu yoktu belki de. Ama bir yanım öfke doluydu. Cenk'i aramamak için kendimi zor tutuyordum. Kendimi tutamadım ve aradım.

- Ooo Akın Erez diye açtı telefonu.

- Ne yaptığını sanıyorsun sen?

- Ne yaptım

-Ece'yle ne alakan var senin

-Ödev arkadaşım unutmuş olamazsın

-Bir yanlışını görürsem öldürürüm seni. Anladın mı beni?

-Komiksin.

-Komik mi değil mi görürüz. Ondan uzak dur.

- Ayrılmadınız mı siz ya. Ne bu sahiplenişler?

-Kes. Uzak dur dedim sana

Telefonu suratına kapattım. Evet biz ayrılmıştık. Ne yapabilirdim ki. Ama Cenk ona zarar verebilirdi. Bu da benim suçum olurdu.

Lanet olsun! İntikam için yapıyor. Kendime hakim olamadım. Masanın üstündeki her şeyi yere attım. Ne yapacaktım? Her an Ece'nin yanında olamam.

Şuan ona nasıl yakın olabilirdim ki. Ayrıldık işte. Biz nasıl ayrılmıştık. Ne olmuştu böyle. Benim suçum muydu yani. Doğru düzgün ne olduğunu bile hatırlamıyordum.

İşin bu kadar ciddi olduğunu tahmin edememiştim. Sadece küçük bir kavga barışırız diye düşünmüştüm. Neler olmuştu?

Ceketimi alıp evden çıktım. Deniz'in yanına gittim.

-Ece'den-

Film bitmişti. Her yeri topladık. Çöpü atmak için dışarı çıktım. Köşede yine aynı arabayı gördüm. Karanlığın içinde seçmesi oldukça zordu.

Yola doğru yürümeye başladım. Kalbimin hızlandığını hissediyordum. Korkuyordum. Ama bir o kadar da merak ediyordum.

Yaklaştığımda birden araba çalıştı ve içindekini göremeden hızlıca uzaklaştı. Koşarak arkasından baktım. Ama çok hızlıydı. En azından benim için geldiği konusunda kesin karara varmıştım. Kimdi bu?

Hızlıca eve doğru yürüdüm. Seda'ya bahsettiğimde Akın olabileceğini söyledi. Başka bir seçenek benim de aklıma gelmiyordu. Ama neden?

Aklımda düşüncelerle yatağıma gittim. Neden gecenin bir yarısı evimi gözetliyordu? Kafayı yemek üzereyim...

EVET ARKADAŞLAR SERİ BİR ŞEKİLDE BÖLÜM EKLEMEYE ÇALIŞACAĞIM. BUNDAN SONRASI OLDUKÇA AKSİYONLU OLACAK. UMARIM BEĞENİRSİNİZ.