real or not ❅ bts•bp ✓

🥀 15 ∆ Wang

Medya; Jimin - Serendipity

Yoongi taburcu olalı iki gün olmuştu ve bugün artık okula gelebilecekti. Annemler ile birlikte evi kontrol ettikten ve polislere tekrar ifade verdikten sonra, hergün onun yanına gitmiştim. Haber vermeden evlerine dahi gitmiştim, fakat etrafımızda sürekli Bangtan üyeleri olduğundan asla hastanedeki gibi yakın bir konuşma geçmemişti aramızda. Ama bu umrumda değildi, iyi olması benim için yeter ve artardı bile.

Seulgi ile okula gitmek için yürürken yine ve yine tek düşündüğüm Yoongi'ydi. Bir saniye bile aklımdan çıkmıyordu. Ve bunu kendi aptallığıma veriyordum.

Seulgi'nin yanımda ofladığını hissettiğimde ona döndüm ve koluna girdim, canı sıkkın gibi görünüyordu.

"Ne oldu kelebeğim sana?"

Bana boş boş baktı ve sinirle kolunu çekip önden yürümeye başladı.

"Kelebek mi, neler oldu sana aniden? Daha sinemadayken film çok romantik olduğu için kusma noktasına gelen sen değil miydin?"

"Yani, teknik olarak doğru olabilir. Ama, ya her neyse işte, ne oldu sana?"

Endişeyle ona yaklaştığımda dudaklarını büzdü ve ona sarılmama izin verdi.

"Seninle farklı sınıflarda olmak hoşuma gitmiyor. Tanıdığım herkes sizin sınıfta, bense yan sınıftayım. Her teneffüs sizin sınıfınıza gelmekten bıktım."

Bense ne diyeceğimi bilemeyerek ona baktım, ama üzgün olduğunu biliyordum. Seulgi, soğuk ve umursamaz biriymiş gibi gözükse de böyle küçük şeyleri dahi kafasına çok fazla takan bir insandı.

"Ya, böyle söyleme." dedim ona sarılan kollarımı sıkılaştırarak. "Sen de bizim sınıftan sayılırsın. Seni ilk fırsatta bizim sınıfa aldıracağım ben."

Yaptığım, daha doğrusu yapamadığım, saçma konuşmanın sonunda onu gülümsetmeyi başarmıştım. Bunun verdiği mutlulukla beraber okula girdik ve Seulgi'yi kendi sınıfına bıraktım. Kendi sınıfıma doğru yürürken Yoongi ile yapacağım konuşmayı planlıyordum. Ne desem daha havalı ve tatlı dururdu ki?

Ay, oppa görmeyeli iyileşmişsin. Yok, yok. Hayır bu olmaz. Ayrıca oppa demekten nefret ederim.

Yoongicim iyileşmişsin, zaten belliydi iyileşeceğin. Yine de sevindim hehehe. Ya bu ne cidden? Bugün gelirken yanlışlıkla çamaşır suyu mu içtim?

Ooo Yoongi Başkan iyileşmiş. Aslanım be koç bu koç! Askerlik arkadaşıymışım gibi mi davranayım çocuğa?

Ah, Yoongi. İyileşmişsin... Aman Tanrım, teşekkürler. Bu arada sen iyileşmişken söyleyeyim, seni seviyorum. Yeşil çam?

Saçma sapan fikirlerimden arınıp kafamı iki yana salladım. Bu hep Lisa ile çok fazla takıldığımdan oluyordu, evet, kesinlikle öyleydi. Sınıfa girdiğimde Yoongi'nin sırasında normal bir şekilde oturduğunu fakat kızların etrafını çevrelediğini fark etmiştim. Duyduğum kıskançlık ve sinir tüm bedenime yayılırken, çekilin be şuradan diyip kızları sınıftan kovma isteğiyle yanıp tutuşmuştum.

Fakat, ne diyebilirdim ki? Hangi sıfatla Yoongi'nin etrafından kızları kovabilirdim?

İç çekip Yoongi'nin sırasının çaprazında bulunan sıraya yerleştiğimde Moonbyul da yanıma gelmişti.

"Neyin var?" dedi büzdüğüm dudaklarıma bakıp saçlarımı okşarken.

Başımla Yoongi'nin olduğu tarafı gösterdiğimde, gözlerini sinirle kısırak o tarafa bakmıştı.