Κεφαλαιο 29

2.5K 252 49
                                    

Εκεινο το βραδυ ο Βικτωρ εκατσε μαζι μου αρκετη ωρα.Δεν λεγαμε τιποτα μετα απο εκεινο το φιλι.Αλλα η ερωτηση του με παγωσε.Ακομα θυμαμαι εκεινη την ταραχη που μου προκαλεσε.

ον αγαπας;"

Δεν απαντησα.Οχι γιατι νιωθω ενοχη η κατι τετοιο.Δεν ηξερα εγω η ιδια αν νιωθω πλεον εστω και κατι για τον Αρη.Πως γινεται να ηταν τοσο δυπροσωπος;Επαιζε πολυ καλα το ρολο του.Ισως πρεπει να αλλαξει επαγγελμα.

Ο Βικτωρ με αφησε με την μηχανη του σε ενα ξενοδοχιο οπου ηταν κληρονομια απο το πατερα του.Δηλαδη τον πατερα μου.

Φφφ..πως γιναμε ετσι γαμωτο;Πως;

Αυτο το γκριζο δωματιο μου προκαλει καταθλιψη.Στεκομουν στο παραθυρο και χαζευα τον δρομο.Τους περαστικους.Ολοι εχουν μια φυσιολογικη ζωη.Και εγω αυτο νομιζα για τον εαυτο μου.

Ηταν εντελως κακη επιρροη για μενα.Πως αφησα να με γαμησει;Φοβαμαι να το πω στον οποιοδηποτε.Οχι γιατι θα με κρινει.Αλλα γιατι ντρεπομαι για το ποσο χαζη ημουν.

Ακουω το σταθερο τηλεφωνο να χτυπαει.Πηγα στην αλλη ακρη του δωματιου και το σηκωσα.

"Παρακαλω;"

"Δεσποινης Μαρκεζη ειναι εδω μια κοπελα που θελει να σας δει."

"Ενταξει ερχομαι." Εκλεισα το τηλεφωνο και ελεγξα το κινητο μου.

Ειχα πολλες κλησεις απο τον Αρη.Δε προκειται να ασχοληθω μαζι του.Για την ωρα τουλαχιστον.

Κατεβηκα με τον ανελκυστηρα.Ποιος κατεβαινει 4 οροφους κατω;

Μολις ανοιξαν οι μεταλικες πορτες κατευθυνθηκα στο σαλονι της ρεσεψιον.

"Ψιτ κοπελια!Εδω".ακουστηκε μια γυναικεια γνωριμη φωνη.

Γυρισα και ειδα την Νανσυ.Βαμμενη.Καλοπισμενη.Με δερματινο ντυσιμο.

"Τι θες εσυ εδω;" ρωτησα καχυποπτα.

"Ακου να δεις.Το γεγονος οτι ησουν κολλητη μου και τωρα εγιναν αυτα τα σκατα με κανει να νιωθω καπως ενοχη.Οποτε παρε τα πραγματα σου και θα μεινεις σπιτι μου."

"Δεν ειναι καλη ιδεα" ανταποκρηθηκα.

"Οχι σε αυτο το σπιτι.Εκεινο στη Βαρκιζα.Το πατρικο των γονιων μου." Ειπε και μου τραβηκε ελαφρα το χερι

"Οι γονεις σου;"

"Χελλοου ξεχασες;Με παρατησαν οταν εμαθαν πως εμεινα εγκυος απο τον Ανδρεα!"

My Bad InfluenceDove le storie prendono vita. Scoprilo ora