Επιλογος

3.5K 310 121
                                    

Last chapter guys.Im really cryiinn🌹Read till the end🌹

"Σταματα!"επιασα το κεφαλι μου με τα χερια μου.

"Γιατι Νεφελη;Δεν σου αρεσει να ακους την αληθεια;Πιστευεις πως η ζωη σου ειναι αληθηνη στην Στοκχολμη;Η πραγματικη ζωη σου ειναι εδω.Οσο θλιβερη και να ειναι ανηκεις εδω!"φωναξε

"Κανεις λαθος!"γρυλισα και σηκωσα την βαλιτσα μου."Αρβι φευγουμε!"φωναξα και σταθηκα εξω απο το δωματιο της.Περιμενοντας να βγει.

"Ρε μαμ-.."

"Λεξη δε θελω να ακουσω Αρβι!Λεξη!"την σταματησα και την εσπρωξα ελαφρα να προχωρησει.

Ειχε σουφρωσει το κατω χειλος της που ηταν δειγμα πως εχει μουτρα!

Γιατι κανενας δεν μπορει να με καταλαβει;Γιατι ποτε κανεις δεν παιρνει το μερος μου.

Βγενω λιγο πιο μπροστα απο την Αρβι και της πιανω το χερι και την τραβαω καθως ο βηματισμος της μας καθυστερει.

"Παψε να εισαι τοσο εγωηστρια Νεφελη!"φωναξε εξαλλη πισω μου η Νανσυ.

"Τι ξερεις εσυ τι εχω περασει μου λες;"τα λογια μου εβγεναν σαν χειμαρος και δεν τα ελεγχα.

Ηξερα οτι με κοιτουσε σοκαρισμενη.Γυρησα προς το μερος της μετανιωμενη.

"Πρεπει να ζησω."

"Δεν επροκειτο να ζησεις.Δεν ζεις δεν αναπνεεις μακρια του!"ειπε λυπημενη και μου ανοιξε την πορτα να φυγουμε.Η κινηση της αυτη με ξαφνιασε.Πηρα την Αρβι ξανα απο το χερι και βγηκαμε.

"Δεν καταλαβαινω.Γιατι δεν ζουμε με τον μπαμπα;"ακουσα την σπασμενη φωνη της κορης μου απο το κλαμα.

"Αρβι.."εσκυψα στο υψος της στηριζοντας το βαρος μου στις φτερνες μου."Καταλαβε με.Οταν ερθει η ωρα θα σου τα πω ολα."την φιλησα στο μαγουλο και ξανασηκωθηκα.

Αντιληφθηκα πως περναει αμεσως ενα ταξι.Σηκωσα το χερι μου για να σταματησει.Εκεινο σταματησε ακριβως μπροστα μας.Και ενας μεσηλικας βγηκε εξω απο το οχημα να βαλει τις βαλιτσες μας στο πορτ-μπαγκαζ.Καθησα πισω μαζι με την Αρβι.

''Εχει δικιο η Νανσυ!Εισαι εγωιστρια μαμα."διεκρινα στον τονο της φωνης της μια σκληροτητα που πρωτη φορα την ακουγα.

Δεν ειπα τιποτα.Δεν θελω να δωσω συνεχεια σε αυτη την γελοιοτητα.Τα πραγματα ειναι απλα.Φευγω και ολα τελειωνουν.

Κοιτουσα το τοπιο που εξαφανιζοταν γρηγορα απο μπροστα μου.Το αφηνα πισω μου και ενα νεο ξαναεμφανιζοταν.Και παλι το ιδιο.Σαν κυκλος.Ανθρωποι.Σπιτια.Δεντρα.

My Bad InfluenceWhere stories live. Discover now