My Bad Influence

Κεφάλαιο 39

Δεν μπορω να φανταστω οτι δεν θα την ξαναδω.

Οτι δεν θα ξαναδω το χαμογελο της.

Τα ματια της.

Τα χειλη της.

Τα κατακκοκινα μαγουλα της.

Πως δεν θα ξαναδω τον ατιθασο χαρακτηρα της.

Τα ξανθα μαλλια της.

Το χαμογελο εκεινο.

Ψαχνουμε απεγνωσμενα για δοτη αλλα τα πραγματα ειναι δυσκολα.Ολοι εχουν τις συνηθισμενες ομαδες αιματος.

Ξαφνικα το τηλεφωνο μου χτυπαει.

"Ναι;"

"Αρη;Εισαι καλα;Που εισαι εξαφανισμενος;" οχι ρε γαμωτο ξεχασα να ενημερωσω την Αμαντα

"Μωρο μου ηρεμησε"προσπαθω να την καθησυχασω.

"Μη μου λες να ηρεμησω,δεν μπορω να ηρεμησω!" Φωναζει μεσα απο το ακουστικο.

"Σε παρακαλω απλα ασε με να σου εξηγησω.."προσπαθω να την μεταπεισω

"Τι να μου εξηγησεις;"ειπε ξεπνοη.

"Β-βρηκα την Νεφελη σε ασχημη κατασταση κ-και την εφερα στο νοσοκομειο.Απλα μεσα στην ενταση ξεχασα να σε ενημερωσω.."ειπα ελπιζοντας να με καταλαβει.

"Ρε Αρη επρεπε να με ενημερωσεις.Ανησυχω.Καταλαβε με"ειπε τρυφερα και ενα αχνο χαμογελο εμφανιστηκε στα χειλη μου.

"Μωρο μου λυπαμαι.Θα σε δω αυριο.Σ'αγαπαω"

"Κι εγω Σ'αγαπαω.Προσεχε!"ειπε χαμηλοφωνα και το εκλεισα.

Πως την ξεχασες μαλακα πως;

Αυτη ειναι η γυναικα που αγαπω.

Καμια αλλη.

Σωστα;

Βγενει ο γιατρος απο το δωματιο σκεπτικος.Ολοι τρεξαμε κοντα του με αγωνια.

"Ειναι καλα γιατρε;"

"Θα ζησει;"

"Πως ειναι;"

"Ειναι καλυτερα;"

Οι ερωτησεις των παιδιων επεφταν βροχη.

"ΣΚΑΣΤΕ ΚΑΙ ΑΦΗΣΤΕ ΤΟΝ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙ!"φωναξα και ολοι με κοιταξαν και σταματησαν.

"Βρεθηκε δοτης.."ειπε σκεπτικος ξανα.Κατι που δεν μου αρεσει.

"Αχ Θεε μου σε ευχαριστω πολυ"επιασε το στερνο της η Νανσυ κε ξεφυσιξε απο ανακουφιση.

"Γιατρε υπαρχει κατι που δεν μας λετε;"τον ρωτησα καχυποπτα.

"Η κυρια υπεστη εσωτερικη αιμοραγια με αποτελεσμα να φτασει στους πνευμονες τις.Λυπαμαι αλλα πραγματικα η εγχειρηση θα ειναι πολυ δυσκολη.Δεν ξερουμε ακομα αν θα μπορεσει να αντεξει."θολωσα με το που τον ακουσα.