Gökkuşağının Son Rengi

İMKANSIZ MI ! (Tövbe de)

Demlenmiş hayatımda her gün başkasını anlamıştım. Ben hala bendim. Kendime zaman ayırmanın mutluluğu ve tecrübesini kavramış durumdaydım. Bu sefer seni dinleyecektim Kalbim hazır mısın ??

Duyulmayanlar duyulmasını istemediklerimle karışmış, hayatımda ki rengarenk olguyu sadece kendime adapte etmiştim

Burası KALBİM' in taa kendisiydi. Sanırım imkansızlara kafamı tek tek karıştırmakla meşguldü. Aslında tek sorun fazla güvenmek ve güvendiğin sandığından vazgeçmek.

Başıma ne gelirse gelsin, yanımda oluşunu kime borçlu olucaktım.. Sessiz sedasız kaldiğim yere gelmekle mi ödüyecektim.

Sadece ve Sadece Sustum. Kara olan alın yazımı bekliyordum ve beklemeye de devam edicektim.

Burası NERESİ Mİ ???

ALPEREN KAHRAMAN.........

Artık kaçmamalıydım gerçeklerden ve gerçek olanlardan.
Yavaşca indik motordan. Olan bitene hayret etsemde ben sadece gelecekti beni merak ediyor ve düşünüyordum.
Ruhumu yasladım yalnızlığıma ve ALPEREN sağolsun ki bana sahip çıktı.

Yalnızlık mı VEFALI....

Alperen: "olanları senden önce biliyordum Erken. Bana bu gerçekleri gösterdiğin için sana senden daha çok borcluyum. Buraya gelmeni hep birlikte ki kararla aldık. Asla korkma çünkü arkanda ve yanında biz varız."

Durmadım düşünmedim. Susmak kendi hayatımda kara bir leke kadar güçlü olsada. Teşekkür anlamında kendime indirdiğim yüzümü yukarı aşağıya doğruya sallamakla yetindim.

'Alperen bunu neden yaptın bilmiyorum ama çok teşekkür ederim. İnan artık samimiyetinize daha çok güvendim."

'Bize güven yeni yabancı cesur çocuk.'demesiyle kendini bana adapte eden Alperen.

Tam anlamıya gerçekçiydi.
Daha sı Alperen ile Mete ev arkadası olduklarını öğrendim. Sasırmamak elde olmasada benim için biraz daha kuvvetliydi. Ben en cok kendimi sevdim anlaşılan. Bu kadar soyutlandım insanlardan.

Mete:'biraz çıkalım mı Erken, konusmak istediklerim var seninle.'

'Tabiki ama biraz bekletmem gerekecek, olur mu.'dedim

Hazırlandım, simsiyah saçımı ve düzensiz sakalıma yön verdim. Belli ki Meteye birşey ispatlıyordu vucüt dilim.
Beyaz askılı giydiğim tşhörtle daha çok öne çıkan yapılı 0muzlar ben burdaydım diyordu.

Bacak boyum Meteden uzun, giydiğim her sportif giysilerim ise Meteye olduğu kadar bana olmuyorlardı.

'Ben hazırım....!

Mete duraksadı. Bir an kendini ben qibi gördü.

'Erken!Naptın olum lan kendine.'

O şivesi zaten beni benden alıyordu. Kaç zamandır sormak istediğim soruydu Nerelisin demek ama olmadı.

'Hadi ama Mete, böylemi bekliyecez.'diyerek sitemimi daha da kendimce belli ettirdim. Ama anlamadı ve Güldüm.

Alperen yanımıza gelerek, "Geç kalmayın beyler akşam davetimiz var."

"Nereye'diyemesem de

'Sana hadi lan.... Aloo.....Erken duymuyon mu kereta...-'

"Off tamam Mete geldim.'

Ben keyfim kahyası ve Mete dördümüz sokaklara aktık. Burası Antalyanın tam merkezi ve İşıklar Caddesi olarak geçiyormuş.

'Okulu napcaksın.'

'Pek bilmiyorum Mete, ama aklımda bırakmak ve geri dönmek kadar yoğun hisler var."

'Saçmalamaz mısın. Bence okumalısın. Duydun mu?"

'Annem gibi konuştun."dedim ve uzunca güldük.

'Mete sana soru sordum cevaplayacak mısın??'diye daha da sesimi ona yönelttim.

'Ne sordun ki, hatırlattt!!!'diye yan baktığı profille kaşlarını çatttı.

'Bağırma be bana. Duymuyorsan ben ne yapayım. Hem sordum bir kere.'

'Bir daha sor lan. Sıkarım boğazını.'dedi.

'Hadi sıklan, sıkmazsan adam değilsin."dedim üzerine iki yürüdüm.

'Kes!.

İnanmasamda güçlüydü. Bir erkek bana kes derse, hemen keser hatta daha da susardım

Sizin için kes Neyi ifade ediyordu ????