MPITA II: Destined For You(COMPLETED)

Chapter 27

QUESTION: meron pa bang nagbabasa nito? Hahaha! Well kung meron, sorry po. I was so busy reviewing for almost everyday! T___T Sobrang haggard na ng lola niyo dahil sa school kaya hindi magawang mag-UD. Super takot kasi ako sa law teacher namin kaya gugol talaga ako sa pag-aaral kuno sakanya. Hahaha

Anyway.. Road to ending na tayo. Kapit lang. :)

Chapter 2.27

Matapos kung sabihin ang mga iyon ay iniwan ko na siya.

He was dumbfounded. At wala akong pakialam.

Knowing na wala pa rin siyang pinagbago? Hell shit! He deserves to be forgotten.

Tinulungan ko si DongHae na pumasok sa sasakyan pero tinawanan niya lang ako dahil imbis na ako ang umalalay sakanya ay siya pa ang umaalalay sakin.

“Just hop in. Ako na ang magdra-drive.” -He insist.

“No. Ako na--” -Hindi ko natapos ang sasabihin ko ng bigla akong matumba dahil sa hilo.

Buti nalang at mabilis ang reflexes ni DongHae at nasalo niya ako agad.

Nahapit niya ang bewang ko at hinila papalapit sakanya. Buti nalang at nakakapit siya sa may pintuan kundi pareho kaming bagsak.

Nagtaas ako ng tingin to check him out. But I guess that was a wrong move. Dahil sa pag-angat kung iyon ay muntik ko na siyang mahalikan.

Hindi agad ako nakagalaw. Masyado akong nagulat.

I’ve never been this close with DongHae. Hinding-hindi pa nagdigit ng ganito ang mga labi namin. Never in my existence.

Napalunok ako ng bahagya siyang napatingin sa labi ko.

Shit. I guess this is not good.

I really felt so awkward. Kaya naman agad akong umayos ng tayo kahit na hirap na hirap ako.

Pareho kaming napa-tikhim. Hindi alam kung ano ang sasabihin.

“L-Let’s go.” -Nag-aya nalang ako. Tumango naman siya. Pulang-pula ang mukha.

Agad akong pumasok. Muntik pa nga akong matumba dahil sa sobrang taranta.

Gosh. What the heck was that?!

Yun ang huling nangyari bago ako makatulog. Siguro dahil na rin sa sobrang pagod at kakaiyak kanina.

Nagising ako at sobrang sakit ng ulo.

Napabalikwas ng nasa hindi ako pamilyar na lugar.

Tinignan ko ang suot ko at iba na.

What the fuck?! Did someone raped me?!

Kinapa ko ang kawatan ko at nakasuot pa naman ako ng bra at underwear.

Shit Dara! Are you really that wasted last night?!

"Good morning?" -Halos tumilapon ang puso ko dahil sa kaba ng biglang may boses na nagtatanong sa may pintuan.

Pero biglang napawi ito ng nakita kong si DongHae ito. "Hae!" -Hindi ko maiwasang sigawan siya. I was so shocked!

Ngumiti lang siya at lumapit sakin. Umupo siya sa gilid ng kama at hinawakan ang ulo ko pagkatapos ay ang kamay ko.

"Are you OK?" -Sweet pero halatang nag-aalala ito.

I forced myself to smile. "Of course."

Napangiwi siya. Hindi ko alam kung bakit.

"Your face doesn't look OK." -He stated a fact.