MPITA II: Destined For You(COMPLETED)

Chapter 54

Chapter 54

[ Dara's POV ]

Hindi ko na napigilan pa ang mga luha ko.

Pinipilit kong magpakatatag kahit sa totoo lang, takot na takot na ako.

Takot akong mahuli ulit. Dahil baka this time, tuluyan na niya talaga akong patayin.

And I'm just a human, too. A usual person who is afraid of death.

Ang sakit sakit na rin ng katawan ko. Feeling ko nga napilay din yung paa ko dahil masakit siya tuwing nilalakad ko. Hindi ko lang talaga pinapansin dahil siguradong lalala yon pag ganon.

"Ji.. GD.." -I cried again. Napatakip ako sa bibig ko. I must not create noise.

I think I'm so paranoid now.

Na kunting ingay lang, nababalisa na ako.

"Are you okay?!" -Nag-aalala niyang tanong. Tumango-tango lang ako habang umiiyak. Wala na akong lakas pa para sumagot. "Where are you? Nandyan pa ba kayo sa dating bahay nila TaeYeon?" -Tanong niya sakin.

Hindi ako nakagalaw sa sinabi niya.

Tae... TaeYeon?

Don't tell me...

Napalingon-lingon ako sa kwartong 'to.

Doon sa may table, may nakita akong picture frame na nakadapa.

Dahan-dahan akong lumapit doon.

Kinuha ko ito gamit ang nanginginig kong mga kamay.

Praying.. praying na sana hindi siya ang boss na sinasabi ni Tito Lito.

Dahil pag nagkataon, she's really such an evil.

Isang sugo ng demonyo.

Ini-angat ko ito para makita.

And damn! It was TaeYeon together with Ji.

Smiling while arms are tangled.

Mukhang kuha ito noong acquaintance nila years ago. Noong wala pa kami sa school.

Sa sobrang inis ko, ibinato ko saya sa sahig.

"Bwisit ka! Bwisit kang babae ka!" -Sigaw ko. Walang pake kahit magising pa yung mukhang pera sa baba.

"Hey! What's happening?! Are you okay?!" -Nag-aalalang tanong ni GD sa kabila. "Wait for me! Papunta na ako!" -He said.

I calm myself.

Itaga mo sa bato, ako mismo ang babaril sayo TaeYeon!

"Yes. I'm fine. Puntahan mo na ko please." -I said while sobbing.

"Oo, malapit na ko. Malas at naabutan lang ako ng traffic." -Sagot naman niya.

Napatingin ako sa oras ng cellphone ko.

Rush hour na nga. Talagang traffic na ngayon sa daanan.

God!

Huminga ako ng malalim.

"Don't worry. Nandito ako sa loob ng isang kwarto. I'm safe now. Kaya wag ka ng masyadong mag-alala. Mag-iingat ka." -I said.

I heard him hummed.

Dinig ko ang panay busina niya.

Kahit naman I-beating the red light niya, hindi siya makakaalis. Dahil for sure wala pa rin siyang sisingitan dahil dikit-dikit ang mga sasakyan ngayon.