MPITA II: Destined For You(COMPLETED)

Chapter 66

Chapter 66

[ Dara's POV ]

The peaceful final that I'm thinking turns out to a cruel end.

Lahat nagkagulo dahil sa nadatnan nila.

Silang apat nakahandusay sa sahig habang naliligo sa sari-sarili nilang dugo.

Kahit ako, kahit walang tama ng bala, punung-puno pa rin ng dugo ang katawan ko dahil sa sugat at dugo rin nila.

Agad akong nilapitan ni Bom at Minzy at tyaka niyakap.

We cried as we felt each others warm love.

"It's okay. It's okay. You are safe now." -Bulong ni Minzy sakin. Hindi nalang ako sumagot bagkus, mas nilaliman ko pa yung yakap namin.

"GD!" -Gulat na gulat na saad ng mga kaibigan niya. Agad silang nagtawag ng medic para magamot siya agad.

Lahat kami nag-aalala.

I'm glad DongHae is still conscious. Natamaan ito sa likod at sobrang nagpapasalamat ako dahil malayo sa puso.

While TaeYeon, na napunuan na ata ng kasamaan, ay nabaril sa may puso. She's really unlucky on that moment.

Kahit napakasama niya at siya ang puno't dulo ng lahat ng 'to, malungkot pa rin ako dahil sa pagkawala niya.

She died for Ji. For her love one. She's so brave that I even feel envy because of her.

Talagang sinakripisyo niya ang sarili niya para sa taong mahal niya.

Kahit ikinamatay pa niya ito.

Too sad dahil kahit hinarang niya yung bala na para kay Ji, nabaril pa rin siya.

And now Ji is in critical stage.

Sa sobrang daming dugong nawala sakanya, hindi ko na alam kung kaya pa siyang iligtas ng mga doctor.

We went to the hospital.

Same hospital kung saan nila dinala si CL at Louis.

At first, ayaw nilang sabihin saakin ang nangyari sakanila.

They are even pursuing me to do rehab as a treatment but I declined.

Dahil sa ginagawa nila, napaghahalatang may nangyaring masama sa mga 'to.

Mas lalo tuloy akong kinakabahan.

That's why I forced them to tell me now.

Para isang bagsakan nalang ang sakit.

Ayoko yung unti-unti 'kong natatanggap yung nangyari kina DongHae at Ji tapos bigla kung malalaman na nabaril din ni TaeYeon si CL at ang mismong anak niya.

At some point, bigla ulit bumalik ang tingin ko kay TaeYeon.

Sayang nga lang at hindi na niya ito mapag-babayaran pa.

Bahala na ang mga Diyos sakanya.

"Excuse--" -Hindi pa natatapos ang gustong sabihin ng Doctor, agad na kaming nagsi-tayo. "Kayo po ba ang relatives ni Mr. Kwon?" -He asked.

"Yes, Doc. Kami po." -Top.

"Kamusta na po siya? Is he okay now?" -Nag-aalala kong tanong. Ni hindi pa nga ako nagagamot dahil sa sobrang pag-aalala sakanya.

Parang biglang nawala lahat ng physical pain ko. Nangibabaw ang pag-aalala para kay Ji.

Pinagdikit ko ang kamay ko. Praying na sana okay na siya.