MPITA II: Destined For You(COMPLETED)

Chapter 48

[ A/N: Road to ending? HAHA! Siguro mga 10 more chapters nalang ito! </3 Oh my God! Parang kaylan lang ‘nong sinimulan ko, ngayon papatapos na.

Salamat sa lahat ng nagbasa at nakarating hanggang dito.

Ngayon palang, kino-congratulate na kita!

Dahil reading my work means you had a wonderful moments wasting your time reading for my unknown masterpiece. Cherret! HAHA!

Maraming salamat PiXXii <3 Napaka.. Salamat ng… marami. HAHAHA.

OK na. Tama na! XD ]
   
 
 
 

Chapter 48
 
 
 
[ GD’s POV ]
 
 
 
 
“Can you track it?” -Tanong ko sakanya.

He didn’t answer me. It’s like, he’s still making it sure.

“I’m not sure.” -As I said. “Pero tignan natin. MUHUWAHAHAHA!” -He laughed. Again.

Psy.

His name really fits him.

Psychopath.

Hindi nalang ako umimik.

Sabi nga ni DeSeung, he’s good.

Ibang-iba ang istilo niya sa pagtra-track kaya maaasahan daw siya.

Though, he works in illegal way. But still, I don’t care.

Wala na talaga akong pakialam. Pulis nga hindi kami matulungan. Tsk.

“Hmm. Looks like, dalawang araw ng hindi nabubuksan ang cellphone na ‘to.” -Sabi niya ng binigay ko ang mga kaylangan ni tungkol sa phone ni Dara.

Tinignan ko ang paligid.

He’s a pro.

Ngayon ko lang din nakita ang mga ‘to kaya hindi ko maipaliwanag kung ano nga ba ang mga ‘to.

He works at three computers at puro mga data ang nakikita ko.

“And this. Sayang lang at hindi natin naabutan na bukas pa. It’s been shut down few hours ago.” -Sabi niya.

Napasabunot ako sa sarili ko.

What the hell. Bakit ba puro nalang ganito ang nangyayari?

Why is that every clue always disappear?!

Nakakainis na.

“Hm. Mahirap ‘to.” -Sabi niya habang hinihimas-himas ang balbas niya.

“So? Are you telling me you can’t?” -Taas kilay kong tanong.

Look. I’m not in mood for fun things.

Hindi ngayon. Wag ngayon.

Ni wala na nga akong kain at tulog. Ngayon ko lang rin napagtanto na wala pa akong ligo!

Sh!t!

Bigla siyang tumingin sakin. Then he laughed again. “MUHUWAHAHA! Hindi naman sa ganon. Pero, the best thing to do is to wait--”

“Wait?! anong ‘wait’?! Sa tingin mo ba talaga may oras pa ko para mag-hintay?!” -Galit kong tanong sakanya.

Fuck that word!

Wait?

Huh. Sh!t!

“Whoo! Mr. Kwon, calm down. Kung gusto mo talagang tulungan kita…” -He slowly put his hand up and then pointed the chair in front of him. “….Sit.” -Parang nang-iinis na utos nito saakin.