MPITA II: Destined For You(COMPLETED)

Chapter 58

Vote Because You Love DaraGon ;)
And ME :D
 
  
 
 
Chapter 58
  
  
  

[ GD’s POV ]
 
 
 
 
 
No!

No!

No!

“Dara!” -I shouted. Natakot ako ng hindi siya kumibo. I guess she already passed out. Or worst, dead.

No! Hindi pwede!

Gagong Lito yun! Ano na naman kaya ang ginawa niya kay Dara?! Namumuro na talaga siya sakin!

Gusto ko siyang puntahan at suntukin pero hindi ako makaalis dito dahil kay TaeYeon.

F.ck.

I need to take Dara from him!

“Ha.. Ha.. HAHAHAHA!” -I faced TaeYeon as she started to laugh.

This witch! I really can’t believe she can still laugh right now!

Hindi ko inaakalang masisikmura niyang gawin ang mga ‘to!

“Don’t worry. Hindi mo naman masasaksihan yung pagkamatay--”

“TaeYeon, enough!” -Sigaw ko sakanya. I literally shouted on her.

Dahil sa malakas na sigaw ko, natigilan siya sa sinasabi niya.

“G… G… G…” -She can’t compose her words because of me. Napabuntong hininga nalang ako.

Ni minsan, hindi ko pa siya nagawang sigawan. Ngayon lang. Ngayong araw lang na ‘to. Dalawang beses na. Kaya naman gulat na gulat siya.

I always take considerations when it comes to her. Dahil nga nakiusap din ang parents niya.

'please understand her.'

'Please take care of her.'

Lahat yun sinubukan kung gawin.

Lahat sinubukan kong intindihin.

For her sake. And for our baby's sake.

But this… I can’t tolerate it anymore.

“This is it. Ayoko na talaga TaeYeon. Hihiwalayan na kita sa ayaw’t sa gusto mo.” -I said. This might not be the right time saying this but I can’t hold it back anymore.

Malay mo makatulong din ‘tong makagising sakanya.
 
 
 
 
Dahil sa sinabi ko, nanlaki ang mga mata niya. Maybe she didn’t expect me to say that.

But I didn’t bother to wait for her answers.

Kahit masakit yung paa ko dahil nga natamaan, tumayo ako para puntahan si Dara.

Pero hindi pa ako tuluyang nakakatayo, I heard her pointing her gun to me again.

Lumingon ako sakanya.

And I’m right. She’s pointing her gun at me.

I smirked. “What? You’re going to shoot me again?” -Tanong ko. More like declaring. Hindi ko naiwasang mapangisi dahil sa mga pinag-gagagawa niya.

Dahan-dahan siyang nag-angat ng tingin sakin.

Her eyes, I can see how sad she is.

Ayoko yung nakakasakit sa ibang tao pero she’s to much.

“Then shoot me.” -Hamon ko sakanya. She tighten up her grip. Nakita ko rin ang panginginig ng kamay niya. “You can’t right? You can’t.” -I added. Tatalikuran ko na sana siya para puntahan na si Dara pero bigla siyang nagsalita.