Living Together (COMPLETED Part 1)

Chapter 71: Hinala

HANNA POV

Gusto kong pigilin ang ginagawa saken ngayon ni Jimin pero wala akong magawa. Parang ayaw tumigil ng katawan ko. Tila ba sumasabay lang ito sa bawat galaw ng katawan ni Jimin. 

Napapahawak ako ng mariin sa likod ni Jimin sa tuwing ibabaon niya ang kanyang mukha saking dib-dib. Marahan niyang pinaglalaruan ang mga ito at kapag nagsasawa ay bumabalik ulit siya saking leeg at hinahalikan ulit iyon.

"Hanna i want you now.. please let me " 

Sabi niya habang tinitigan ako sa mata. I don't know how to answer him. I just wanted him.. only him. Kaya ako na mismo ang humalik sa kanya kahit na alam kong masakit sa likod ang pwersahan pag-angat ng aking katawan.

"I'm all yours my babe..only you"

Bulong ko sa kanyang taenga dahilan ng muling pagtulak niya saken ng mahina pabagsak sa kama at muli akong ainiil ng halik.

"Then give me a baby.. I  want you to be the mother of my child "

O ____ O

Seryoso siya gusto na niya ng baby.. Oh my God ayaw kong maging losyang girl noh! De joke lang. Alam ko naman na lahat ng lalake gusto nila mabigyan sila ng anak ng mga asawa nila. Ngumiti ako ng malapad sa kanya.

After that he entered his manhood there. Napapasabunot na lang ako sa kanyang buhok dahil pakiramdam ko mapupunit anytime yung parteng yun sa sobrang diin niya.

"Babe umiiyak ka, gusto mo itigil ko na baka nasasaktan na kita"

May pag-aalalang tanong niya saken pero umiling lang ako sa kanya. Gusto kong patunayan sa kanya kung gaano ko siya kamahal at alam kong magiging masaya siya kapag nabigyan ko siya ng anak.

"No babe just continue what you are doing.. Its not hurt so go on"

"You sure babe?"

I nodded at him. As i answer him he continues rocking me. Hanggang sa naramdaman ko na lang siya na tumabi saken.

"Thank you babe.. Sigurado na ako na mabubuntis na kita haha"

Pinalo ko naman siya ng mahina sabay yakap ko sa kanya. I loved you Jimin at hindi ko alam ang gagawin ko kapag nalaman ko na palabas mo lang ang lahat ng ito. Sana nga totoo at tapat ang pagmamahal mo saken. Dahil ako alam ko sa sarili ko na mahal kita at hindi na iyon magbabago. Wag mo lang ako bigyan ng dahilan na hiwalayan ka.

Nagising ako sa sinag ng araw na nanggagaling mula sa bintana ng aming kwarto. Pagmulat ko wala na naman siya sa tabi ko. Nakaramdam na naman ako ng lungkot pero agad ko rin yun binalewala at nag-ayos ng sarili sa harap ng salamin.

Hindi na ako nagluto ng pang-umagahan ko dahil wala rin naman akong kasama dito sa bahay.

"Hi Hanna..uy hello andito po ako"

"Ahh oo ikaw pala Chelie bakit?"

"May iniisip ka na naman noh.. naku baka mai-stress ka niyan girl masama sa utak ang maraming iniisip besh"

Buti pa itong si Chelie masayahin. At mukhang magiging sila ni Nathan pagdating ng panahon. I just smiled at her at umupo na sa aking upuan.

"Hi... I heard na 2days ng absent si Jimin.. hindi kaya ipinagpalit kana niya haha!!"

Pang-aasar saken ni Marjio sabay tawa with matching palakpak schene sa ere. Edi ikaw na ang best actress. Hinayahan ko na lang siya at walang kibong inilabas ang notebook ko at nagbasa na lamang ako sa mga notes ko.

Natapos ang klase pero heto ako nasa faculty pinatawag ako dahil sa mga claims tungkol sa asawa ko. Imbes na kakaen ako ng lunch mukhang pati iyon hindi matutuloy.

"Mrs. Perez we all know na maraming naitutulong ang asawa mo dito sa school. Especially kapag may mga programs at events talagang nagbibigay siya ng tulong sa school. "

Panimula ng president ng Business Administration Department. Alam ko meron  nililihim saken si Jimin ramdam ko yun pero nagpapaka martyr na lang ako minsan.

"Deretsyuhin niyo na po ako sir. Drop na po ba ang asawa ko sa lahat ng subject niya?"

"No.. As long as hindi siya aabot sa 5days of absent and of course we want allow that. So kaya kita pinatawag dito dahil para sabihin sayo na pakisabihan si Mr. Perez na wag na siyang um-absent. "

"Sige sir sabihin ko mamaya kapag umuwi siya ngayon sa bahay sir"

"Okay you may go.. and kindly give this letter to your husband."

Pagkakuha ko nung letter na inaabot saken ni sir ay nagpasalamat na ako at lumabas na ng room niya. Napatingin ako sa relos ko at ayun 12:45 na wala na hindi na talaga ako makakapag lunch ngayon.

Habang naglalakad ako pabalik sa classroom ko ay biglang may humablot ng kamay ko dahilan ng muntik ko ng pagkatapilok ng paa ko.

"Ay sorry Hanna.. teka kumaen kana?"

"Loko ka Nathan ikaw lang pala. Hindi pa nga eh"

"Sakto nag take-out ako ng chicken joy at rice with drinks tara kainin na naten ito sa parking lot"

"Pero may klase na ako mamayang 1pm. May klase ako kay Mr. Fuloco"

"Wala si Mr. Fuloco hindi kami nagklase sa kanya kanina kasi nasa seminar siya ngayon. "

"Totoo wala siya?!"

"Tsk! Kailan pa nagsinungaling ang mukhang to"

Sabagay never pang nagsinungaling saken si Nathan. Kaya ayun sumunod ako sa kanya at pumunta sa kotse niya.

"Uy baka magselos si Chelie ah alam mo naman yun may pagka sadist"

"Siya nga mismo nagsabi saken na itake out raw kita ng chicken joy. Nga pala di ba hindi ka naman mahilig sa chicken?"

"Hmm oo. Pero dati yun ngayon gustong-gusto ko naman na siyang kainin"

"Baka may laman na yan"

Muntik pa akong mabelaokan matapos niyang sabihin iyon saken. Langya ka talaga Nathan! Sinamaan ko naman siya ng tingin.

"Oh bakit may sinabi ba akong masama. Ayaw mo nun magiging ninong na ako haha"

"Langya ka naman kasi kumakaen yung tao eh!"

Matapos akong kumaen ay panay ang tawa saken ni Nathan dahil pano ba naman kasi naubos ko yung chicken na dinala niya. Hala ang takaw ko na pala masyado
O ___ O

"Hala ang takaw mo naman Hanna sabi na eh may laman na yan"

"Teka nga anong araw na ba ngayon?"

"Napaka-ulyanin mo naman December 7 na po ngayon"

Napahawak ako bigla sa aking bibig matapos niyang sabihin iyon. OMG!! Bakit delay ang menstruation ko ngayon. Dapat last November 24 pa ako. Pero bakit delay?

"I told you. Pacheck up kana baka totoo yung hinala ko."

"Hindi naman skguro Nathan. Oh siya alis na ako ha. Salamat sa pagkaen"

Nagmadali akong umalis sa parking area ng school. Ewan ko ba pakiramdam ko kinabahan ako dahil sa mga sinabi niya. Alam mo yung kalalaking tao pero alam niya yung mga bagay na yon.

What if totoo ang hinala ni Nathan? Yung lalakeng yun kasi kapag may sinabi nagkakatotoo talaga. Habang naglalakad ako pabalik sa building namin ay bigla nalang akong nakaramdam ng pagkahilo.
Until everything went black..