Cry Okuyor - En iyi CreepyPasta Hikayeleri

-Bölüm 34- ''Delikler (Holes)''

Bütün hikayeleri videoyla birlikte okumanız tavsiye edilir.

----------------------

Bu tecrübemi her zaman beni anlayacak, olayı çözümleyecek birileriyle paylaşmak istiyordum. Terapistim yardımcı olamamıştı, belki siz olabilirsiniz.

7 8 yaşlarımdayken büyük anne ve babamla birlikte Kaliforniya'nın güneyinde kalıyordum. Metro istasyonun yanında büyük bir evleri vardı ve ben de her yerde dolaşan havalı geçitleri keşfetmeyi çok severdim. Bunu yapmadığımda, büyük babam beni balık tutmaya ve avlanmaya götürürdü. Büyük annem bana dikiş yapmayı ve yemek pişirmeyi öğretirdi. Küçük bir kız çocuğunun yapacağı şeyler fakat bu beceriler kesinlikle uzun vadede işe yaramıştı.

Ailem askeriye de çalışıyordu. Beni sürükleyip sarsmak yerine büyük babamın evinde kalmamı sağladılar. Odam aslında evin ortasındaydı. Her tarafı kalın duvarlarla çevrili olan bu oda, geçitlere ev sahipliği yapar, fakat bir süredir kapalıydı. Odanın içindeki fotoğrafları kaldırdım ve 8 yaşındaki bir çocuğun odasına yakışan güzel şeyler yaptım. Evi seviyordum fakat bir süre sonra rahatsız hissetmeye başlamıştım.

Eşyalarımın sürekli kaybolduğunu fark ettim. İnanılmaz derecede değerli şeyler değillerdi. Diş fırçası ve tarak gibi önemsiz şeyler. Hayır, bir anda ortaya çıkmıyorlardı ve onları bir daha asla göremeyeceğimi biliyordum. Büyük annem ve büyük babam bu sebeple çeşitli bakım ürünlerime servet harcamışlardı sanırım. Sadece kişisel eşyalarımdı. Bu da beni ve ailemi karışıklığa sürükledi. Bir hayaletin benden hoşlandığını söyleyip, gülüşüyorlardı.

Elbette dalga geçiyorlardı, ama bu düşünce yüzünden çok korkmaya başlamıştım. Çok küçük gürültülere ve detaylara dikkat etmeye başlamıştım ve ne zaman garip bir şey ortaya çıksa bu beni uçsuz bucaksızlığa sürüklerdi. En sevdiğim gömleğimi kuruttuktan 5 dk sonra kurutucuyu açtığımda orada olmadığını bile hatırlıyorum. Eşyalarım yer değiştirir, duvarlardaki resimlerim kaybolurdu. En önemlisi, evin her tarafında küçük delikler gözükmeye başlamıştı.

Önce odamda sonra da evin her tarafında gözükmeye başlamışlardı. Mutfak, banyo, oturma odası. Büyük babamın uyuduğu yatak odası dışında her yerde. Bu beni çok korkuttu, bir gece onların odasında uyumaya karar verdim.

Saat gece 2 gibi garip bir sesle uyandım. Sanki biri bir şeyi çekiştiriyormuş gibiydi. Ülkenin ortasındaydık ve insanlar sürekli saçma şeyler yapıyorlardı. Merak ettim ve odadan dışarı çıktıktan sonra tam karşımda ki duvarla göz göze geldim. Bir duvar parçası daha düşerken yerine küçük bir delik daha bıraktı. Bağırıp, büyük annemi uyandırdım. Benim için gerçekten üzüldüler, bu yüzden birkaç eşya topladık ve bir hafta sonu için evden ayrıldık.

Döndüğümüzde fark ettiğim ilk şey neredeyse evdeki her şeyin benimle bir ilgisi olduğuydu. Kaybolan ve hasar gören her şeyin. Odam şimdi en az otuz farklı deliklere ev sahipliği yapıyordu, değişken  şekil ve boyutlarda. Yorgundum ve tek yapmak istediğim yatağa gitmekti. Ben, büyük annem ve babam odamda durduk ve evde ne varsa beni rahat bırakmasını istedik.

Büyük bir rahatlama yoktu, kızgın bir patlama yoktu, her hangi bir hayalet kahkaha atmıyordu. Sadece sessizlik vardı, korkmuş ve biraz da aptal hissediyorum. O gece cesur olmaya ve odamda uyumaya karar verdim.

Saat 12 gibi uyandım. Sanki ailem duvarlara vurarak beni uyandırmaya çalışıyordu. Geriye doğru sürüklenmeye başladım, başka bir ses daha duydum. Sonra bir tane daha.

Sonunda ritim oldukça büyüdü. Çok korktum. Dik durdum ve odamda tarama yapmaya başladım. El fenerini yakalayıp koltuğuma yetiştim ve her yeri parlatmaya başladım. Zemin, duvarlar, delikler. Gümbürtü durdu, ama çılgınca bakmaya devam ettim. Sonunda benim ışık parlak bir şey yakaladı ve üzerine odakladım. Ne olduğunu fark eder etmez, bağırdım ve ailesini çağıran küçük bir kız gibi ağlamaya başladım. Bir insan gözüydü.

Büyük babam geldi ve bunu gördü, odadaki göz kırpan şeye bakıyordu. Polis çağırdı ve hemen geldiler. Evin mühürlü bölümlerini açtılar ve bulabildikleri her geçidi aradılar. Sonunda, gözün bulunduğu uzak duvarımın arkasındaki bölüme geldiler. Gençken bu bilgiyi gizli tutmuyordum ama büyük annem ve büyük babam bana ne olduğunu söyledi.

Polis bu küçük odayı buldu. Sadece bir kişiyi rahat tutacak kadar büyük. İlk olarak kalın bir çöp ve atık katmanı olarak nitelendirdikleri şeyle karşılandı. Bu "çöp" lerin çoğu kayıp eşyalarımdı. Taraklarım, diş fırçalarım, çoraplarım, ayakkabılarım, çamaşırlarım. En sevdiğim tişört. Duvarda, etrafım resimlerle çevrili bir adamdı. Tamamen çıplaktı, onu dik tutan tek şey... kendini çember şekline getirdiği ipe asmasıydı. Ölüm nedeni ise otoerotik boğulmaydı. Bana bakarken ölmüştü. Kendini tatmin ederken, etrafımda bana olan hasta cazibesine sarılmıştı.

Bunun üstesinden gelebileceğini sanmıyorum. Şimdi ise karanlığa dayanamıyorum, uyuduğumda... tek düşünebildiğim delikler.

----------------------------------------------------------------------------

Çeviriler şahsıma aittir.İzin alınmadan yayınlanması durumunda yasal işlem uygulanacaktır.

''Hikaye sahibi:EightShots

https://www.reddit.com/r/nosleep/comments/knpbv/holes/''

Did you miss me? :)