Cry Okuyor - En iyi CreepyPasta Hikayeleri

-Bölüm 16- ''Obsesif Kompülsif bozukluk (Obsessive Compulsive)''

(Bu hikayenin ilk bölümü olan ''Otopilot'' kadar değişik bir hikaye maalesef.Aralarda çok saçma,mantıksız cümleler var.Parantez için de ingilizcelerini de yazacağım.Yoksa çeviriler çok anlamsız oluyor.İyi okumalar.)

Merhaba.Ben obsesif kompulsif bozukluktan acı çekenlerdenim.

Fakat dün,sistemim de bir kusurla karşılaştım.

Her zaman yaptığım gibi saat 6.45'te göl evimde uyanmıştım.Yatak odamdan çıkmadan önce kapı tokmağına 3 kere dokunmam lazımdı.Yapmalıydım.İhtiyacım vardı.

Merdivenlerden aşağı inerken ilk adımımı ikinci adımım yapmadığıma emin olurdum.O adıma dokunamazdım.(Garip bir cümleydi ancak böyle çevirebildim.Orjinali: I made sure not to step on the second to last step. I never touch that step)

Her zaman ki kahvaltımı yaptım.Tost,omlet ve sütsüz kahve.Bu üçü dışında sabahları başka bir şey yemem.

Ipad'imi açtım.Haber başlıklarına baktım,her zaman ki gibi.Fakat bugün bir şeyler eksikti.

Tam olarak hatırlamıyorum.Bir şey mi unuttum yoksa? Bu his arabayı sürerken bütün yol boyunca kafam da dolaştı.Kapıya doğru gittim.Kilitledim,geri açtım ve tekrar kilitledim.

İşe giderken,hala neyi unuttuğumu hatırlamaya çalışıyordum.Neyi unutmuştum? Bu detayı nasıl kaçırırım?!

Bu hissin çalışırken gideceğini düşünmüştüm.Gitmedi.12 saat daha devam etti.6.45'te işten çıktım ve eve doğru yol aldım.

Yaklaşık 25 dk sonra Marbury batı yolu kavşağında kırmızı ışıkta durdum.

Fakat ışık kırmızıdan yeşile dönünce o garip his kayboldu.Yakınımda olan tek kişi arkamda arabayı sürendi.(Orjinal: The only other person near me was the man driving behind me)Kel kafasını camdan çıkarıp gitmem için kornaya abanıyordu.Ben de camımı açıp elimle etrafımdan dolaşmasını işaret ettim.Gitti.

Korkunç bir şekilde hala kavşakta bekliyordum.Bir şeyler cidden yanlıştı.Neyi kaçırıyordum?!

Araba da ki her şeye dokunduğumdan emin olmam lazımdı.Koltuklara,vitese,hatta çatıya bile dokundum.Benim için değişen hiçbir şey olmamıştı.

Ellerim titremeye başlamıştı.Bu doğru değil.Bunu hiç sevmiyorum.

Eve geldim.'74 mustang'ımı garaja çektim.Arabamı her gün yıkarım.Ama hafta sonları asla.(Çıldırmak üzereyim çünkü bu cümleler cidden sinirimi bozmaya başladı.Hikayeye başladığıma bin pişmanım şuan :D) Arabanın sadece ön ve arka kısmını yıkarım.Yanları asla.İstediği kadar kirlensinler asla elimi sürmem.Sadece..yapamıyorum.

(Şimdi fark ettim de hikaye bir hastalığı anlatıyormuş.Ama yine de sinir bozucu olduğu gerçeğini değiştirmiyor xd)

Arabayı yıkarken bir şeyi daha kaçırdığımı düşünmeye başladım.Ah hayır! Yine mi? Önce gazete,sonra kavşak şimdi de bu.

İşimi bitirdikten sonra arka bahçeye koştum.Sadece koşuyorum.Ne yürürüm ne de koşarım.(...)

Alet çantasını açarken bir şeyi daha kaçırdığımı hissettim.Çığlık attım.

''Bu doğru değil.'' ''Bu doğru değil.'' ''Bu doğru değil.''

Alet çantasını bıraktım ve göle doğru ilerledim.Biraz rahatlamaya ihtiyacım vardı.Tek isteğim uyumaktı.Bugünü bir an önce bitirmem lazımdı.

*************************************************************************

Ertesi sabah 6.45'te uyanmıştım.Kapı koluna üç kere dokundum.Mutfağa inerken adımlarıma dikkat ettim.(Cümle anca böyle sadeleşti.Baştaki mevzunun aynısı.) Tostumu hazırladım,omleti mi yaptım ve sütsüz kahvemi yudumladım.Ipad'imi açtım ve haberleri okumaya başladım.

...Hala eksik...

İyice ağırlık çökmeye başlamıştı.Cidden neyi kaçırıyordum? Artık kafam bulanmaya başlamıştı.

Aceleyle kapıya doğru gittim.Kilitledim,kilidi açtım,tekrar kilitledim.İşe gitmek için yola çıktım.

Üzgün ve garip hissettiğim de fazla çalışmayı seviyorum.Bu yüzden işten 6.45'te çıktım.En azından başarılı hissediyordum.

Eve doğru hızlı bir şekilde sürüyordum.Baya hızlı.

Neyi....kaçırı...yor......dum...

Marbury batı yolu kavşağı kırmızı ışığa yaklaşmıştım. 

Hadii!..Düşün...Düşün!!

Adam karşıya geçerken kavşağın ortasından yürüyordu.

Neden hatırlayamıyorum?!

Adam mustangımın saatte 85 km hızla geldiğini görünce kafasını bana doğru çevirdi.Ben de onu fark ettim.Ona vuruşumla havada takla atması bir oldu.Aman tanrım.

Arabadan çıktım.Ne yapacağımı bilmiyordum.Adam değişik gırtlak sesleri çıkartıp acı içinde kıvranıyordu.

Adam hala çığlık atıyordu.Kapıyı açtım ve içeri taşıdım.

Sürdüm.

Garaja girdikten sonra ön ve arkada kalan kanları temizledim.Yan taraflara gerek yoktu.

Adamın kırık vücudunu arka bahçeye,kulübeye götürdüm.İçeride siyah çöp poşeti,kor blokları ve demir testere vardı.

Adamı parçaladıktan sonra arta kalan parçaları kor bloklarıyla birlikte çöp poşetine koydum.

Yapmam gereken son şey poşeti göle atmaktı.

***********************************************************************

Ertesi sabah 6.45'te uyanmıştım.Kapı koluna üç kere dokundum.Mutfağa inerken adımlarıma dikkat ettim.Tostumu hazırladım,omleti mi yaptım ve sütsüz kahvemi yudumladım.Ipad'imi açtım ve haberleri okumaya başladım.  

Sıcak haber: Çarpan ve kaçan seri katil tekrar iş başında.

Gülümsedim.

Normale döndüm.

----------------------------------------------------------------------------

Çeviriler şahsıma aittir.İzin alınmadan yayınlanması durumunda yasal işlem uygulanacaktır.

''Hikaye sahibi: CreepyCarbs

https://www.reddit.com/r/nosleep/comments/13aah2/obsessive_compulsive/