Cry Okuyor - En iyi CreepyPasta Hikayeleri

-Bölüm 1- ''Otopilot (Autopilot)''

Başlamadan önce bir uyarı yapayım dedim.Bu hikaye biraz ilginç  gelebilir.Yani bu acıklamayı yapmasam basından okumayı bırakanlar olacaktır illaki.O yüzden sonuna kadar okursanız sevinirim.Eminim ki seveceksiniz.Diğer bölümler daha güzel olacak emin olun.. :) Şunu da söylemek isterim bazı yerlerde cidden cok sacma yerlere gitti hikaye.Olaydan kopmayacak şekilde eklemedim oraları cok büyük bir kısım değil sadece kücük ayrıntılar.Lütfen sadece sonu için okuyun bu hikayeyi.(Sadece sonu okumayın xD)İsterseniz arkadan videoyu da oynatabilirsiniz.İyi okumalar. :)

''Telefonunuzu hiç unuttuğunuz oldu mu?''

''Unuttuğunuzu ne zaman fark ettiniz?Tahminimce kafanıza bir şaplak atıp ''Lanet olsun'' diye bağırmamışsınızdır.Muhtemelen kendiliğinden gerçekleşmiyordur.Büyük olasılıkla çantanıza elinizi uzatıyorsunuz.Karıştırıyorsunuz.Telefon orada yok.Sonra sabah yaşananları hatırlıyorsunuz.''

''Kahretsin.''

''Telefonumun alarmı normal bir şekilde uyandırmıştı fakat şarz'ın düşündüğümden de daha az olduğunu fark ettim.Yeni bir telefondu ve geceden kalan saçma uygulamalar bütün şarzı bitirmişti.Duş almadan önce normal bir şekilde şarza koydum.Klasik rutin bir hataydı.Duştayken beynim hep geriye dönüp ''Rutin''lerimi hatırlıyor.Bu kadar.''

''Unutulmuş.''

''Bu sadece benim beceriksizliğim degilmiş.Daha sonra araştırdım.Tanınan bir beyin fonksiyonuymuş.Beyin'in tek bir düzeyde değil birçok düzeyde çalıştığını öğrendim.Misal,bir yerde yürürken bulunduğunuz noktayı ve tehlikelerden kaçmak gerektiğini veya bacaklarınızın üzerinde nasıl yürüdüğünüzü düşünmenize gerek kalmıyor.Öyle olsaydı tüm dünya büyük bir neşe ile QWOP(bir oyun, görsellere yazın çıkacaktır.)'ye bürünürdü.Açıkcası düzenli bir nefes alış verişim olduğunu düşünmüyordum.Düşündüğüm şey bir kahve alıp işe gitmekti(yaptım).Kahvaltı mı bağırsaklarımdan geçirmeyi düşünmüyordum.Emily'i kreşten alıp zamanında işe gitmem lazımdı.İşte mesele,beyinin rutinlerle uğraşma kısmı bu kadardı.Yani beyin diğer şeyleri de rahatlıkta düşünebilirmiş.

''Bir düşünün.Son yaptığınız şeyi düşünün.Gerçekten ne hatırlıyorsunuz?Çok az belki de biraz.Çok bilinen gezginciler bile hatırlamanın bilimsel olarak zor olduğunu söylemiştir.Birşeyi yeterli ve düzenli bir şekilde yaparsanız sizin rutininiz haline gelir.Bunu yapmaya devam ettikçe beyninizin bir kısmı düşünme yetkisini kaybeder.Rutininiz sadece küçük bir küme halini halır.Siz düşünmezken beyin bunu sürekli tekrarlar. ''

 ''Çoğu insan buna otopilot diyor.Ama orada bir tehlike var.Eğer rutin için mola verebilme şansınız varsa o anki durumunuz beyininizi durdurup rutin moda geçmenizi sağlıyor.Tek iyi olan şey bu.Açıkcası hatırlama yeteneğimi kullansam telefonumun tezgahın üzerinde olduğunu düşünürüm fakat beynimi ''Sabah ki rutin'' moda geçirdiğimde telefonumun çantada olduğunu hatırlıyorum ama sorun şu ki beynimi rutin moda geçmekten kurtaramadım.Normal bir şekilde duş aldım.Rutin başladı.İstisna unutuldu.''

''Otopilot meşgul..''

''Beynim rutinine geri dönmüştü.Duş aldım,tıraş oldum,radyo da harika bir hava durumu tahmini vardı.Emily'e kahvaltısını verdim ve arabaya bindirdim.(Emily o sabah çok sevimliydi.''Kötü güneş''ten şikayetçiydi.Sanki sabah güneşi onu kör ediyordu.Kreşe gidene kadar söylenip durdu.Taaki uyuyana kadar.)ve onu bıraktım.İşte bu rutindi.Bu benim telefonumun tezgahta sessizce şarz olmasını değiştirmedi.Beynim rutinin içindeydi ve rutine göre benim telefonum çantamın içinde olmalıydı.İşte telefonumu unutmamın sebebi buydu.Beceriksizlik değildi.İhmalde degildi.Hiçbir zaman beynim bir daha rutin moda girmeyecekti.İstisna bile olsa.''

''Otopilot meşgul..''

''İşe gitmek için  yola koyuldum.Bunaltıcı ve sıcak bir gündü.Kötü güneş telefonumun beni sinsice uyandırmasından önce derimi yakmıştı.Arabaya bindiğimde direksiyon dokunulmayacak şekilde yanıyordu.Bir an için Emily'nin sürücü koltuğunun arkasına doğru kaydığını düşündüm.Fakat işe gitmem lazımdı.Raporları sundum.Toplantılara katıldım.Çok geçmeden bir kahve molası verdim.Zihinsel bir tekrar yaptım.Ölü bataryayı hatırladım.Şarza koyduğumu hatırladım.Telefonu orada bıraktığımı hatırladım.''

''Telefonum tezgahın üstündeydi.''

''Otopilot meşgul.''

''Yine,tehlike vardı.O ana kadar,telefonunuza ulaşmaya çalışırken ki paramparça yansıma..Beynimin bir bölümü hala rutin moddaydı.Bu rutin gerçekleri sorgulamaya ne gerek var?İşte bu yüzden adı rutin.Sorgulayamıyoruz.Neden kimse ''Neden telefonunu hatırlamadın?'' ''Senin için birşey ifade etmiyor mu?'' tarzı sorular sormadı.Nasıl unutabilirim?...İhmalkar olmalısın.İşte noktayı kaçırdığın an.Beynim rutinin düzgünce tamamlandığını söylüyordu öyle olmamasına rağmen.Bu telefonumu unuttuğumu değiştirmiyordu.Beynime göre,rutine göre telefonum çantamın içindeydi.Neden bunu sorguluyorum?Neden denetliyorum?Neden bir anda telefonumun tezgahın üstünde olduğunu hatırlıyorum?Beynim bir kabloyla rutine bağlıydı ve rutine göre telefon çantamın içindeydi.''

''Gün terletmeye devam etti.Öğleden sonra ki sıcak aşırı kötüydü.Asfaltlar sıcaktan kabarıyordu.İnsanlar buzlu kahvelerini yudumluyordu.Çıkarılan ceketler,gevşetilen kravatlar,peçeteyle silinen terli kaşlar.Park yerleri güneşlenme ve barbekü yerine dönmüştü.Termometre artmaya devam ediyordu.Şükür ki ofis klimalıydı.Fakat her zaman ki gibi akşama doğru hava soğudu.Başka bir gün,başka bir dolar..Hala kendime telefonu unuttuğum için söverek eve sürdüm.Günün sıcaklığı arabanın içine sinmiş iğrenç bir koku bırakmıştı.Otopark'a vardığım da tekerleklerin altına çatırtayan taşlarla birlikte kaşlarını çatmış bir şekilde bana bakan karım ''Emily nerede?'' diye sordu.

''Kahretsin.Sanki telefon olayı o kadar kötü değilmiş gibi Emily'ide kreşte unutmuştum.Hızla kreşe doğru sürmem lazımdı.Kapıya ulastım.Gecikmeden dolayı oluşan heyecan içimi kemirmeye başlamıştı.Sonra kapıya sıkıştırılan kağıt parcasını gördüm.''

''Sadece bugünlük yan kapıyı kullanın lütfen.Gece yaşanan ''Barbarlık'' nedeniyle.''

''Bir gecede?Ne?Kapı bu sab-''

''Dondum.Dizlerim hareket etmiyordu.''

''Barbarlar.Rutin değişti.''

''Telefonum tezgahın üstünde.''

''Kahve içiyordum çünkü geçmişte bir olay olmuştu.Emily'i kreşe bırakmamıştım.''

''Telefonum tezgahın üstünde.''

 ''Koltuğu hareket etmişti ama ayna da görememiştim.''

''Telefonum tezgahın üstünde.''

''Kötü güneş ışığından uyuya kalmıştı.Kreşe gidene kadar konuşmamıştı.''

''Telefonum tezgahın üstünde.''

''Rutini değiştirdi.''

''Telefonum tezgahın üstünde.''

''Rutini değiştirdi ve onu kreşe bırakmayı unuttum.''

''Telefonum tezgahın üstünde.''

''9 saat.Bu araba.Yakan güneş.Hava yok.Koku yok.Güç yok.Yardım yok.Direksiyonda ki sıcaklık.Bu koku..''

''Kapıya doğru gittiğimde..Uyuşukluk.Şok.''

''Kapıyı açtım.''

''Telefonum tezgahın üstündeydi ve benim kızım ölmüştü.''

''Otopilot meşgul.''

Sonunda arkadaşlar bölümü bitirebildim.İnanın çok ugraştırdı.İnsallah beğenirsiniz elimden geleni yaptım.Lütfen yorumlarınızı ve oylarınızı eksik etmeyin..:)

----------------------------------------------------------------------------

Çeviriler şahsıma aittir.İzin alınmadan yayınlanması durumunda yasal işlem uygulanacaktır.

''Hikaye sahibi: Skarjo - https://www.reddit.com/r/nosleep/comments/19fmjf/autopilot/