-Bölüm 2- ''Geldiğini gördüm (I saw it coming)''

491 26 1
                                    

''Burada günah çıkarmıyorum.Hiç bir şey kanıtlayamazsın,deneme bile.Mezara kadar bunu inkar edeceğim.Bu aksam ki üçüncü içişim oldu bu.Sarhoş bir adamın hiçbir sözüne güvenmek istemezsin.''

''Bugünlerde üçüncüyle birlikte bu kafada oluyorum.Bazen dördü bulabiliyor fakat üç iş görebiliyor.İçiyorum,hissediyorum sonra bir korku geliyor.Sonra sızana kadar biraz daha içiyorum.Bu haftanın tüm geceleri böyle geçti.''

-------------------------------------------------------------------------------------------------

''Uyandım.Kimselerin dikkatini çekmeden,kafam aşağıda yüreyerek eve dönüş yolunu tuttum.Tekrardan..''

''Birkaç hafta önce, gecenin bir saati kapımın önünde bir adam vardı.Kapıyı açtım.''Gecenin bu saatinde sokakta kimse yoktu.Sanki terkedilmiş şeytani bir yer gibiydi.''

''Dudakları kan içinde ki adam ''Bana yardım et!'' dedi.Titriyordu.Kolu kötü bir şekilde kırılmıştı.Deriden sıyrılan kemik dışarı çıkmıştı.Yağmur ve kan adamın bütün vücudunu kaplamıştı.''Bir kaza oldu,yardıma ihtiyacım var.'' diye kısık sesle irkildi.''Bana yardım eder misin?''

''Onu içeri aldım.Şoka girmiş bir şekilde kafasını salladı.İçeri doğru telaşlı bir şekilde koştu.Onun arkasından bende odaya doğru koşmaya başlamıştım fakat o gitmişti.Gittiğinin tek belirtisi kanlı ayakkabı adımları ve nokta nokta kanlar avluya doğru devam ediyordu.''

''Olduğum yerde kaldım.Şoktaydım.Kendime geldikten sonra telefonu bir köşeye koydum.Kapıyı kapattım ve kilitledim.Neden bilmiyorum ama korkmuştum ve bir parçam o lanet bencil parçam içten içe beni bitiriyordu. ''Sorun yok.Başkasının problemi.Adam gitti.Unut gitsin.''

''Gerginliğimi yatıştırmak için bir içki açtım.İlk bardak...ikinci...ve üçüncü derken adamı tamamıylen unutmuştum.Bir bardak daha sonra sızdım ve kendimi uykunun tatlı kollarına bıraktım.''

''Uyandığımda başım aşırı derecede zonkluyordu.Aslında ağır keşlerden değilimdir.İnanması biraz güç..Dışarı çıktım ve dışarı da herhangi bir kan izi kalıp kalmadığını kontrol ettim.İzler gitmişti.Belki de yağmur silip süpürmüştü.Ya da öyle olmamıştı.Akşamdan kalma nöbetim için hastaneye gittim.Ama gün boyunca çalıştım.Sonra eve geldim.Dinlenme zamanıydı.''

''Hiç enerjim kalmamıştı.Bu gece benim için erken bitecekti.Tam yatağa gidecekken kapı çaldı.''

''Olduğum yerde kaldım.Kapıya doğru bakakaldım.Kalbim çok hızlı bir şekilde atıyordu.Aşırı korktuğumdan gülmeye çalıştım.Neden bilmiyorum.Ama onu yapacak enerjim de yoktu.Kapıda ki normal bir insandı.Bunda korkacak birsey yoktu.Tam kapıyı açacakken o sesi duydum.''Yardım!Yardım et bana!'' dün geceki adamın sesiyle aynı sesti.''

''Kapının önünde taş kesilmiştim.''Tanrım,çok acıyor!'' yüksek bir sesle bağırdı.''Lütfen,neden bana yardım etmiyorsun?!''

'Gözlerimi kapatıp düşünmeye başladım.Bu gerçek olamazdı.Yani öyle düşünüyordum.Olmamalıydı.Birkaç dakika sonra kapıya vurmayı kesti ve ortama sessizlik çöktü.''

''Kapıyı açtım.Fakat kimse yoktu.Ne bir kan izi ya da başka şeyler.İçten içe huzursuzlaşmaya başlamıştım.Kapıyı kapadım.İki kez kilitledim.Tekrar içmeye başladım.''

''Bu olay 4 gün boyunca devam etti.Aynı adam yardım için bağırıyordu.Kapının önünde güvenli bir şekilde durup ses kesilene kadar bekliyordum ve sonra içmeye devam ediyordum.''

''Tabiki bitmemişti.Yedinci gece eve gelmeden önce tekrar bol çeşitli içki depoladım.Artık bu olay paranoyaklaşmamı sağlamıştı.Ama bu gece sondu.O anı bekliyordum.''

''Bu sefer kapıya ilk vuruşunda açtım.Karşımda büzülmüş soluk yüzü,harap olmuş kolu ile dikiyordu.Fakat adam daha birşey demeden kapının yanına koyduğum pompalıyı çıkartıp adamın kafasına dayadım.Suratı şekilden şekile girdi.Birkez ateş ettim kafasıdan kabarcıklar halinde kan fışkırdı.İkinci kez ateş ettim ve göğsünde koca bir delik bıraktım.''

''Islak organları yere saçılmıştı.Açıkcası bunu neden yaptığımı bilmiyordum.Bir içgüdü ya da beynimin otomatik olarak yaptığı birşeydi.''

''Gördünüz.Seviyeli bir adamım.Doğaüstü şeylere ya da hayaletlere inanmam.Gerçek bir dünya da yaşıyoruz.Oturup beynimin benimle oyunlar oynayıp benim de ona karşı gelmemem çok saçma olurdu.''

''Kanı temizlemenin zor olduğunu söylüyorlar.Hiçte değil.Bütün üstüm ve suratım kan içindeydi.Gidip güzel bir duş aldım.Eskisi gibiydim.Hatta daha iyi.Sonrasında temizleme işini halletmiştim.Bitirdikten sonra derin bir nefes aldım.Tekrardan kapıya gittim.Önceki gecelerde ki gibi birşey beklemiyordum.Kan ya da başka şeyler.''

''Kapıyı açtım ve şoka uğradım.Et çuvalı dolusu organ etrafa saçılmıştı.Uzandım ve cesedi dürttüm.Hareket etmedi.Veranda kan ile kaplıydı.Tekradan panikledim.Mantıklı düşünemiyordum.Adeta trans'a geçmiştim.Saatler geçti..Evin arka bahçesine küçük bir çukur açtım ve cesedi oraya attım.Verandayı elimden geldiğince temizledim.Tekrardan duşa girdim.''

''Duştan çıktıktan sonra bir bardak daha içki içtim.Yarın,tekrardan kapıya vuracaktı.Emindim.Adamı öylece öldürüp,gömmemiştim.Beynim benimle oyun oynuyordu.''

''Sonra ki gece eve vardığımda,endişeyle kapının çalmasını bekledim.O vuruş,adamın yardım isteyişi,her an,her dakika,her saniye benim için daha kötü oluyordu.Biran için adamı içeri alıp,''Bir içki içmek ister misin?'' tarzı sorunlarla kafamı dolduruyordum.Tabi sonra da gülmeye başlıyordum.İçkimi içmeye devam ettim.Dakikalar geçti.Sonun da o an gelmişti.Kapı çaldı.''

''Rahat bir şekilde kapıya doğru yürüdüm.Kapıyı açtım.Fakat o adam değildi karşımda ki.Polisti.Dün gece bir araba yoldan çıkmış ve kayalıklara çarpmıştı.Bana her hangi birini görüp görmediğimi sordu.İçkili halim biran için doğruyu söylememi sağlayaktı ki kendime gelip hiçbirşey bilmediğimi söyledim.Tesekkür edip iyi geceler dediler ve gittiler.''

''Nabzım artık kafamda atmaya başlamıştı.Bu gerçek olamazdı.Bütün bu yaşananlar gerçek değildi.Olamazdı.Kafamı rahatıp bütün bu düşünceleri silmek için tekrar içmeye başladım.(adam ağır alkolik yalnız :Dd)''

''Ertesi sabah hasta uyandım.Arka bahçeye gittim ve mezarı kazdım.Emindim onun orada olması lazımdı.Cesedi aldım ve yaktım.Bütün parçaları kül olana kadar bekledim ve içeri gittim.Hissizce oturmaya başladım.''

-------------------------------------------------------------------------------------------------

''O zamandan beri birşey hissetmiyorum.Taaki içene kadar.Bazen 3 bazen 4.Sonra hissetmeye başlıyorum--korku.''

''Gördünüz.Hayaletlerden korkmuyorum.İnanmıyorum da.Hiç bir zaman da inanmayacağım.Muhtemelen annemin batıl inançları yüzünden bu haldeydim.Annem bir falcıydı ve falcılar geleceği görebildiklerine inanırlar.Annemin bu hallerinden sıkılmaya başladığımda evi terk etmiştim.Terk ettiğimden beridir de içimde bir korku bir isyan vardı.Hiç gitmedi..''

''Medyumlar yalancı değil mi?Hiç kimse geleceği göremez.Doğru muyum?''

''Çünkü biliyorum.Annem yalan söylemiyordu.Taklit yapmıyordu.İnsanların kaderlerini görebiliyordu.''

Artık korkuyorum.Hem de acayip bir şekilde.Çünkü artık bende görebiliyorum.

----------------------------------------------------------------------------

Çeviriler şahsıma aittir.İzin alınmadan yayınlanması durumunda yasal işlem uygulanacaktır.

''Hikaye sahibi: ioptah - https://www.reddit.com/r/nosleep/comments/19fmjf/autopilot/

Cry Okuyor - En iyi CreepyPasta HikayeleriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin