(Multimedia Nisan Kaya)
Yukarıdaki şarkı: Deniz Tekin- Beni Vur (bütün bölümü kesinlikle müzikle dinleyin. bitince tekrar başlatın)
Önceki Bölümün Sonu:
Ben nasıl bir çamurun içine bulaşmıştım? Bir türlü çıkamıyorum. Beni kurtaran da yoktu üstelik. Battıkça batıyordum. Yakında içinde yok olacaktım. Saat 13.00'dı. Buğra'nın verdiği saate göre 2.30 saat vardı daha. Ben ne yapacağımı bilmiyordum. Ve kafam bir hayli karışıktı.
Eylül Demet'in ağzından:
Uçurumdaydım. Sonu olmayan bir uçurumda. Düşüyorum ama bir yere varamıyorum. Artık zor geliyor. Sıkılıyor insan bir süre sonra. Ya da arabayla gidiyorum. Ama yol bir türlü bitmiyor. Bende bitmeyen bir yerdeyim. Artık bitsin diyorum. Ama acılar üstüme üstüme gelmeye devam ediyor. Peki ya ben şimdi ne yapacaktım. Buğra'nın dediklerini Oğuz'a söyleyecek miydim. Yoksa olacakları mı izleyecektim. Ben neyle sınanıyordum? Bu dertler bir türlü bitmeyecek miydi?
Bu böyle olmayacaktı. Artık zaman bitmeden karar vermem gerekiyordu.
Tüm cesaretimi toplayıp Oğuz'un yanına gidip çatır çatır yüzüne söyleyecektim. Ne olursa olsun. Bu sefer ölmek var, dönmek yoktu.
Arabayla tekrar Oğuz'un evine gittim. Arabadan inip kapıya geldim. İçeriden kavga sesleri geliyordu. Bu sesler Oğuz ve Yeliz'e aitti. Zile bastım. İlk çalışta açıldı. Açan Yeliz'di. Arkada bana tuhaf gözlerle bakan Oğuz duruyordu.
"Ay kızım ne diye geliyorsun-"
Yeliz'i ittirerek içeri girdim. Yeliz yere düşmüştü.
"Ben sana bunun hesabını soracağım hanımefendi!"
"Yeliz şimdi bunun sırası değil!"
Oğuz'un yanına gittim.
"Oğuz çok acil konuşmamız gerek."
"Şuan olma-"
"Oğuz çok acil dedim. Hayatın söz konusu burda. Beni bilirsin. İnadım inattır. Önemli bir konu olmasa asla gelmezdim."
Gerçekten çaresizdim. Bu da yüzüme yansımış olacak ki Oğuz cevap verdi.
"Peşimden gel."
Oğuz merdivenlerden çıkarken arkamı döndüğümde Yeliz'de peşimizden geliyordu.
"Sakın!"
Cırladım. Çünkü ona katlanamıyordum.
Merdivenlerden ikişerli üçerli çıkarak Oğuz'a yetiştim. Bir odanın önünde durdu. Benim girmemi işaret etti. İçeri girdiğimde buranın çalışma odadının olduğunu anladım.
"Ne konuşacaksın?"
"Konu Buğra."
"Ne oldu?"
"Bugün hastaneye geldi. Ben de senin sözünü dinleyip konuşmamak için gözlerimi kapattım. Yani uyuyor numarası yaptım. Geldi başıma konuşmaya başladı. Bana aşık olduğunu söyledi. 4 yıldır seviyormuş. Ben nereye gitsem hep oraya gelmiş. Sonra seninle zoraki evleneceğimi öğrenmiş. Senin onu döverken beni itmeni öğrenmiş. Yani senin yüzünden düştüğümü kafamı yardığımı biliyor. Seni düğünden önce ya da sonra öldüreceğini ve bugün-"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zoraki Evlilik//Demet&Oğuz
Teen FictionHiç hayatımda yaşamam dediğim şeyleri yaşıyorum aslında. Kim 19 yaşında evlenmek isterki değil mi? Özellikle ona aşık olacağımı nerden bilebilirdim? Ben kendimi bir fırtına arasında bulduğumda her şey çok geç olmuş olacaktı. Eylül Demet&Oğuz