Zoraki Evlilik//Demet&Oğuz

20. Bölüm - 'Son kez'

Bölüm şarkısı: Coldplay-Yellow
Son kısımları bu şarkıyla dinlemeniz önemle tavsiye edilir :)

Önceki Bölümün Sonu:

Herkesten önce ben çıktım. Hemen kendi arabama binip okula sürmeye başladım. Aklıma dün tanıştığım Orçun geldi. Onu aradım.

"Napıyorsun ortak?"

"Ortak? Vaay sevdim bunu bro."

"Okul çıkışı buluşalım mı? Hangi okuldaydın sen?"

"............ Üniversitesi."

"Aynı okuldaymışız. Seni hiç görmemiştim."

"Bütün kızlar çevremde olduğu için görmemen normal."

"Şuan da egonu çeksen. Yüzünü göremiyorum."

Güldü. Sonra yine konuştu.

"Benim dersim saat 14.00'da bitiyor."

"Benim de o civarlarda bitiyor sanırım."

"O zaman okulda danışma yerinde bekliyorum seni."

"Tamam 10 dakikaya geliyorum."

Telefonu kapattım. Okula sürmeye devam ettim.

Okula varınca arabadan inip Orçun'un söylediği yere doğru yürümeye başladım. Bir süre sonra kolumdan birisi çekti.

Devam ediyor...

Eylül Demet'in ağzından:

Arkamı dönüp baktığımda kolumu çeken kişinin Oğuz olduğunu farkettim.

"Bi rahat bırak beni Oğuz. Kendime gelmem lazım."

"Bırakmam."

"İyi sen bırakma ben bırakırım."

Ters bir hareket yaparak kolumu Oğuz'dan kurtardım.

"Bi süreliğine benden uzak dur Oğuz. Hatta mümkünse 2 metre yakınıma da yaklaşma."

Arkamı döndüm ve Orçun'un dediği yere doğru yürümeye başladım. Bir süre sonra Orçun'la karşılaştım.

"Modun düşmüş gibi konuşurken hiç öyle değildi."

"Evet gelirken bir olay yaşadım. Canım sıkıldı."

"Neyse derse girelim mi?"

"Hadi."

Beraber sohbet ede ede dersin yapıldığı sınıfa beni bıraktı sonra o da kendi sınıfına gitti. Kısmen bütün derslerimiz aynı olduğu için Oğuz'da sınıfa girdi. Gözleri beni aradı ve beni bulunca yanıma geldi. Ben tam yanından kalkacakken kolumu tuttu ve beni geri oturttu. Gözlerimin içine baktı. Aşık olduğum gözleri yine bana aşkla bakmaya devam ediyordu. Ve bu benim içimi acıtıyordu. O bana böyle bakmaya devam ederse, biz nasıl ayrılacaktık? Bakışları içimi ısıttı ve benim de bakışlarım yumuşadı.

"Efendim?" dedim.

"Bir şey diyeceğimi nerden anladın?"

"Bakışlarından."

Bir süre sessizlik oldu. O sustu, ben sustum. Birbirimizin nefeslerini dinlemek bu olsa gerek. Sanki nefesini son kez hissedecekmişim gibi geliyor. Belki de ona da böyle geldiği için o da susuyor kim bilir.

"O bebek benden değ-."

"Şimdi bunu mu konuşacağız?"

Ellerimi tuttu.