Zoraki Evlilik//Demet&Oğuz

13. Bölüm - 'Oğuz Öpücüğü'

Medya Alya Karayel.

Önceki Bölümün Sonu:

Bana ayakkabı bakmaya başladık. Gelinliğime uygun bulduğumda satın aldık. Böylece işimiz bitmişti.

"Evet. İşler burada sona erer. Burdan sonraki iş Oğuz işe bana kalıyor. Sizlerde eve gidip dinlenin. Sonra görüşürüz!"

Hepsini tek tek öpüp anneme geldiğimde ağlamaktan şişmiş ve kıpkırmızı olan gözlerini öptüm.

"Annem.. Ağlama ama sen... Dayanamam ben. Hem uzaklara gitmiyorum ki... Daha kınası falan var. Ordaki gözyaşlarını burda harcama.."

Dolu gözlerimde güldüm.

"Kızım. Tamam ağlamayacağım. Ama ne bileyim... Seni gelinlikler içinde görünce içim bir anda..... Neyse anladın sen. Bu arada yarın da kına için bir kaç eşya bakılacak. Haberin olsun."

Ağlamaklı çıkan sesiyle gülümsemeye çalıştı.

"Benim yerime siz baksanız. Ben çok yorgunum. Hadi sizi seviyorum."

Bişey demelerine izin vermeden koşarak Oğuz'un arabasına bindim.

Yaklaşmıştık. Çok yaklaşmıştık. Beklemediğimiz son bulacaktık bizi. İstemesekte evlenecektik. İstesekte evlenecektik. Bu son her haliyle bulacaktı bizi.

Eylül Demet'in ağzından:

Arabaya bindikten sonra Oğuz'un arabaya binmesini bekledim. Dışarda telefonla birisiyle konuşuyordu. Bir kaç dakika sonra arabaya bindi.

"Kimle konuştun?"

"Ne zamandan beri özel hayatlarımıza karışıyoruz?"

"Evliliğe ilk adımı attığımızdan beri."

"Peki. Yeliz'le konuştum oldu mu?"

Bu kadar itici bir şekilde söylemesi canımı yakmıştı.

"Oldu!"

Bağırdım. Sonra kafamı cama çevirdim. Oğuz'da arabayı çalıştırdı ve sürmeye başladı. Nereye gidip ev bakacağımızı sormamıştım ama neyse o giderdi. Yani bence.

"Nereye gidiyoruz?"

"Ev bakmaya."

Çok düz ve duygusuz çıkmıştı sesi.

"Ben seni anlayamıyoruz Oğuz."

Bana bakıp kafasını tekrar önüne çevirdi.

"Ne gibi?"

"Şuan yaptığın gibi bir iyisin bir kötüsün. Bir tersleniyorsun, bir yumuşak davranıyorsun.Seni çözemiyorum."

"Çözme."

"Neden! Oğuz biz evleneceğiz ve birbirlerimizi tanımamız gerek!"

"Gerekirse tanırız birbirimizi."

"Ah! Öyle mi? Peki!"