4. Bölüm - 'Yeni Okulda İlk Gün'

7.5K 220 30
                                    

(Multimedia kızların isteme gecesi giydiği kıyafetler.)

Bölümler artık cuma gününden cuma gününe gelecek. Bu bölümü cumartesi günü yayınlıyorum. Yeni bölüm cuma günü gelecek. Ve hep böyle devam edecek.

Önceki Bölümün Sonu:

Tektaşı yüzüğümün üstüne taktı. Ve salonda alkışlar koptu. Biz ise birbirimize nefret dolu bakışlar atıyorduk. Ne kadar istemesekte evliliğe bir adım daha yaklaşmıştık işte.

Eylül Demet'in ağzından:

Herkesin unutmak istediği bir gün olmuştur değil mi? Benim oldu. Bu gece. İstendiğim gün. Evliliğe adım adım ilerliyorduk. Ama biz buralarda bir yerde durmasını istiyorduk. Biz istemiyorduk ya. Zorla. Zorla evlendiriyorlardı bizi. Ve biz buna karşı gelemiyorduk.

Yüzükler takıldıktan sonra herkes evlerine dağıldı. Çünkü yarın okul vardı. Bende herkes gidince odama çıktım. Yüzümdeki makyajı çıkardım. Üzerime pijamalarımı giyip elbisemi dolabıma kaldırdım. Saçım topuzdu. Açıp at kuyruğu yaptım. Takılarımı bir kenara koyup yatağımın içine girdim. Sıkıca sarıldım. Bugünü düşünürken uyuya kalmışım.

Uyandığımda alarmım çalıyordu. Yarı açık gözlerimle alarmı kapatmaya çalıştım. Kapatamayınca yere fırlattım.

"Bir kes sesini be!"

Yataktan doğruldum. Tuvalete gidip elimi yüzümü yıkadım. Dolabımın karşısına geçtim. Ne giyiceğime bakmaya başladım. Bir şort üstünede polo yaka tişört giyindim. Kitaplarımı ve çantamı alarak aşağı indim.

"Günaydın sevgili ailem."

"Bakıyorumda çok mutlusun."

"Ah Ardacım. Bir bilsen. Mutluluktan öldüm. Ruhum burda."

Gülüşürken telefonuma mesaj geldi. Bilinmeyen numaraydı.

"Ben Oğuz. Aşağıdayım seni bekliyorum. Acele edersen iyi olur. Okula senin yüzünden geç kalmak istemem."

"Benin yüzünden mi? Ben sana sanki beni al dedim."

"Hadi Demet. Mızmızlanma. Bekliyorum dedim."

Ya sabır çekerken annem konuşmaya başladı.

"Demet artık her sabah Oğuz seni alacakmış."

"Kendisiyle bunu tartışıyoruz zaten."

"Senin iyiliğini düşünüyor kızım. Böyle deme."

"Oğuz ve iyilik? Şaşırdım. Neyse ben okulda atıştırırım. Çıkıyorum ben."

"Dikkat et kızım."

"Görüşürüz."

Kapıyı açtım ve dışarı çıktım. Arabaya yaslanmış Oğuz beni bekliyor gibiydi.

"Sonunda geldin."

"Mesaj atar atmaz çıktım daha ne istiyorsun?"

Zoraki Evlilik//Demet&OğuzHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin