"Sparklin' Weasley"- Wemel Tweeling

H6. Herbology

'WAKKER WORDEN SLAAPKOP!' Kreunend kwam ik overeind.

'Kun je me ook een keer normaal wakker maken?' Vroeg ik met een ochtendstem. 'Nope!' Ik rolde met mijn ogen. Langzaam kwam ik uit mijn bed. 'Weet je, gister hè, Sneep deed anders. Normaal gesproken moet iedereen altijd nablijven, en dan bedoel ik niet even een uurtje, nee ik heb het nu over uren saai werk doen. Dus of hij heeft een crush op je, of hij is stiekem je vader, maar Sneep die "het" heeft gedaan? Dacht het niet!' 'O mijn god An! Gadverdamme!' Anne knipperde onschuldig met haar ogen. 'Als je Sneep iets langer kent weet je wat ik bedoel! Hij is vreselijk!'

Ik griste de ochtendprofeet van de grond. 'Is er nog nieuws over Zwarts? Die moordenaar?' Vroeg ik. 'Nope, niks.' Ik knikte bedenkelijk.

'Ik heb echt geen zin in kruidenkunde, bij ons op Beauxbatons was dat altijd het saaiste vak, de hele tijd maar bloemen drogen en zo.' River, die ook nog op de slaapzaal was, keek me met grote ogen aan. 'Nee joh! Het is fantastisch! Ik wil later heel graag lerares kruidenkunde worden.' We keken met grote ogen naar River. 'Jij?!' Riep Anne uit. 'Man, je bent zo zwart als de nacht gekleed, gedraagt je als een emo slash gothic en dan wil je gezellig plantjes gaan plukken met een stelletje kinderen?!' Ik rolde met mijn ogen. 'Kom op Ann, dat mag ze toch gewoon leuk vinden?' Vroeg ik. 'Ja ja, het past alleen niet bij haar.'

River wende haar blik af. 'Maak je geen zorgen, als jij dat leuk vindt mag je dat toch gewoon gaan doen?' 'Ja natuurlijk! Dat modderbloedje mag gewoon oprotten!' Ik deed geschrokken een stapje achteruit. 'Ach, moet jij nodig zeggen! jij-' 'hou allebei op! NU!' ik was tussen Anne en River in gaan staan en legde mijn handen op hun schouders 'kijk, Anne, jij vindt het misschien vreemd, maar anderen vinden het misschien raar dat jij schouwer wordt, je moet het gewoon respecteren oke?' ik zag Anne met haar ogen rollen.

'ze noemde me modderbloedje!' 'weet ik, maar nu,' ik keek even op mijn horloge. 'ga ik ontbijten, ik rammel en we moeten over twintig minuutjes bij de kassen zijn, waar zijn die eigenlijk?'

River pakte haar schooltas en greep me bij mijn pols. 'kom! snel ontbijten en dan gaan we! het is buiten op het terrein, waarschijnlijk kas 4 of 5.' ze liep best snel voor haar lengte; ze was best klein. haar zwarte krullen zwierden vredig achter haar aan. 'kom snel zitten, hier, wil je wat toost?' ik verbaasde me over het feit dat ze vrolijk was, maar ook écht vrolijk. 'wow, ik dacht dat Anne vrolijk en hyper kon doen, maar jij kan er ook wat van!' ik kreeg een grom terug, waarschijnlijk omdat ze Anne haatte. ik smeerde wat hummus op mijn toost. 'ik verbaas me nog steeds over het eten, op Beauxbatons kreeg iedereen hetzelfde, lichte eten. hier zit je in ieder geval lekker snel vol van, eerder moest ik altijd vijf stukken toost met pastei ofzo eten voor ik me een beetje gevuld voelde. o en dan nog de bosnimfen bij het diner! dat klonk echt als kattengejank!' River grinnikte met haar mond vol toost. 'ja, Zweinstein is echt tien keer beter.' ze keek me stralend aan, terwijl ik opstond en richting de hal liep. 'mag ik vragen waarom je opeens zo vrolijk bent? niet gemeen bedoelt ofzo, maar je was eerst altijd heel stil enzo.' 'nou, jij zou toch ook vrolijk worden als je een nieuwe vriendin had, terwijl je die normaal nooit hebt?' Dat liet me even nadenken. 'ja, dat is waar, maar, ik bedoel- wacht, zei je nou dat je geen vriendinnen had?' vroeg ik vol verbazing. 'ja, maar dat ben ik gewend hoor,' zei ze terwijl ze de eiken deuren opendeed en mij voor liet gaan naar buiten. het was mooi weer, de zon scheen en er lag een klein laagje aan dauwdruppels op het gras. 'en bovendien, ik heb ze eigenlijk ook niet echt nodig, ik ben altijd heel erg op mezelf geweest en kon alles beter als niemand me hielp.' ik had niet verwacht dat zo'n donker en afgezonderd meisje zo aardig kon zijn.

'dus je hebt nooit vrienden gemaakt?' vroeg een bekende stem achter me. 'rot op George! ehh, of Fred!' 'George, babe, ik ben George.' ik rolde geïrriteerd met mijn ogen. 'het boeit me eigenlijk ook niet eens! al ben je Fred, of al ben je George het boeit me niet!' 'Grapje babe,' 'wat is een grapje!?' 'Ik ben Fred, niet George.' ik klemde mijn kaken op elkaar. 'maak me niet boos, want dan ben je nog lang niet jarig!'' 'dat is ook zo, ik ben pas over acht maanden jarig.' zei Fred met een zelfvoldane grijns. 'en trouwens, ik ben wel George.' ik liep met grote passen naar kas 4, met mijn hand stevig om River's pols geklemd. 'wacht babe!' Ik draaide me boos om. 'Noem me geen babe!' 'Oke princess,' Ik gaf hem een boze blik. 'Kom Hazel, we zijn bijna te laat.' River trok me mee naar kas 4, waar de hele klas voor de ingang stond. 'O ja, zij hebben nu ook kruidenkunde.' Zei ik toen Fred en George aan kwamen lopen over het terein en zich bij ons voegde. 'Aan de kant kinderen, laat me de deur open doen.' Ze stak een grote sleutel in het slot van kas 4. 'Voorzichtig jongens! Niet aan die planten komen!' We schuifelde allemaal voorzichtig naar binnen, omdat er grote lange tentakels uit dikke aarderode potten staken. 'Aaoohh, Langdradig Weekblad!' River trok opgewonden aan min mouw, terwijl ik in de kas rond zocht naar de blonde haren van Anne, maar ik zag ze nergens.

'Goeiemorgen klas! Riep professor Stronk vrolijk terwijl ze de kas doorkeek. 'Dit is Langdradig Weekblad, als een tentakel zich om je heenwikkeld zul je pardoes een paar uur slapen, dus haal alsjeblieft geen stomme geintjes uit!' Zei ze met haar ogen gericht op Fred en George. 'Gellukig zijn dit jongere planten, dus waarschijnlijk slaap je hooguit een half uur. Deze planten moeten nodig bijgesnoeid worden, dus aan iedere tafel plus plant 4 mensen. En hou je aandacht erbij! Je wil niet je volgende les missen!' Iedereen drong snel door de menigte om bij hun vrienden te kunnen zitten, terwijl River en ik rustig bij een tafeltje dicht bij het bureau van professor Stronk gingen staan. Een paar seconden later voegde een meisje van Ravenklauw zich bij ons. 'Hoi, ik ben Lisa.' Zei ze een beetje verlegen.

'ik ben Hazel,' zei ik terwijl ik mijn hand uitstak. 'River.' 'en jij bent?' Vroeg Lisa aan Anne. 'Waarom zou ik dat vertellen? Ik ken je niet.' Lisa wende haar blik af. 'Sorry, ik ben Anne, het was niet de bedoeling om je zo op te jagen.' Het verlegen meisje schudde haar hoofd en lachte. 'Het maakt niet uit.' Zei ze terwijl ze een gaap onderdrukte. 'Zo zo! Ben je moe?' Vroeg ik lachend. Opeens klonk er een doffe bonk en ze lag op de grond. 'O lieve hemel!' Professor Stronk kwam snel aan lopen, terwijl ik en Anne een lach moesten onderdrukken. Ze keek me aan en langzaam verdween de lach weer van haar gezicht. 'Kom op Anne, waarom doe je zo?' Vroeg ik. Ze negeerde me en knipte boos een blad van het Langdradig Weekblad af. 'Komaan Anne,-' 'Minder kletsen meisjes, knippen!' Ik  wende verdrietig mijn ogen op de plant, die nu verwoede pogingen deed om bij mij en River te komen. ik sloeg de plant boos weg met mijn schaar, om de tak vervolgens af te knippen. na vijftig minuten was de les eindelijk voorbij, en ik was opgelucht toen ik eindelijk uit de hete kassen kwam.