H23. Kleur

195 7 0
                                    


'Ze zei wàt tegen Banning?!' Anne keek me met een grote glimlach aan.
'Ik weet het, ik moest moeite doen om mijn lach in te houden.'
'Toch vind ik dat je ons had moeten roepen.' Zei Fred terwijl hij me bezorgd aankeek.
'Jullie zaten helemaal achter in de trein, een van de laatste coupés, hoe had ik jullie moeten roepen dan?' Fred had geen weerwoord

'Wat deed professor Banning überhaupt in de Zweinsteinexpres?' Vroeg River peinzend.

'Door wat aan het begin van het jaar is gebeurt met die dementors. Perkamentus wilde het zekere voor het onzekere nemen.'
We keken elkaar allemaal even aan; het schooljaar was een stuk stresvoller geworden sinds de dementors.
Fred en George waren het ondertussen wel zat geworden om de hele dag binnen te zitten, maar aan de andere kant vonden ze het ook verschrikkelijk om langs de dementors te moeten.
Wie niet?

'Mevrouw Spark!?' Hoorde ik achter me roepen. Ik keek om. 'Ja professor?' Sneep keek me aan. Niemand wist nog dat hij mijn oom was, behalve Anne.
'Kom mee.' Nerveus stond ik op vakantie de tafel van griffoendor.
'Ik spreek jullie zo wel weer.' Zei ik snel tegen al mijn vrienden.

'Ga zitten.'
Zenuwachtig nam ik plaats op de stoel die voor het lege kale bureau stond.

'Je ouders willen je de eerste twee weken van de zomervakantie thuis hebben, daarna moet je ergens anders heen.' Viel hij met de deur in huis.
'Waarom moet ik na twee weken alweer weg?' Ik kreeg een naar gevoel in mijn buik.

'Ze moeten wat dingen doen.'

Ik knikte, Sneep zag er niet uit alsof hij verder wilde praten.

'Waarom zeg je dit nu al? De kerstvakantie is net voorbij.' Sneep draaide zich geïrriteerd van me weg.
'Neem maar van mij aan dat het beter is dat je dat nu al weet.'

Ik knikte ter bevestiging dat ik het begreep. 'Ik verwacht van je dat je nu weer terug gaat naar je les, die zal al wel zijn begonnen.' Opnieuw knikte ik en ik snelwandelde naar het transfiguratie lokaal.

'Mevrouw Spark u bent te laat, heeft u een excuus?'
Professor Anderling keek me streng aan.
'Ik had een gesprek met professor Sneep, mevrouw.' Antwoorde ik beleefd. Anderling keek me even bezorgd aan, voor ze haar hoofd weer afwende.

Zou ze het weten? Ik ging er niet van uit, maar het zou zomaar kunnen, ze zijn immers al jaren collega's.

'Vandaag gaan jullie leren elkaars haren te verfen, elke kleur is toegestaan, al kan ik wel adviseren één kleur te kiezen, meerdere kleuren is vele malen ingewikkelder.'

Het grootste deel van de klas was enthousiast, behalve een paar kinderen, die te veel van hun haar hielden om er met toverkunst iets aan te veranderen.

'Ik ga toch zeker mijn haar niet verven!? Straks doet ze het fout en dan is al mijn haar weg ofzo!' Ik keek om naar Katja, die een pluk van haar haar vastpakte en keek naar Angelique, die grijnzend haar toverstok door haar vingers liet glijden.

'Dat zou er nog beter uitzien dan hoe het er nu uitziet!' Riep ik snel. Katja gaf me een moordende blik, maar gaf geen antwoord.

'Ik begin wel met River denk ik,' zei ik terwijl ze aan het nadenken was welke kleur ze wilde. 'Vind je dat goed?' Vroeg ik er gelijk achteraan.
'Ja tuurlijk, doe maar donkerpaars ofzo.' Ik knikte en pakte mijn toverstok.

Het duurde even voor de spreuk überhaupt iets deed.
'Eius Mutatis!' Riep ik voor de zoveelste keer, wijzend naar River's haar. Vanaf de wortels van haar haar werd het plotseling donkerpaars, de kleur verspreidde zich steeds meer over haar haar tot het hele oppervlak dezelfde kleur paars had.

'Hoe ziet het er uit?' Vroeg River een beetje nerveus. Ik glimlachte.
'Het ziet er echt super leuk uit!' Zei ik terwijl ik met een tik van mijn toverstok River's haar in een losse vlecht bond.

Daarna was Anne aan de beurt, dat deed River. Haar haar werd een lichte kleur blauw. 'Ik ben er geen fan van, maar opzich staat het leuk.' Zei ze, terwijl ze haar korte boblijn bekeek in een spiegel. 'Ik vind het blonde zelf ook mooier hoor.' Zei River terwijl ze Anne aankeek.

'Wat wil jij dan Hazel?' Vroeg Anne, mij aankijkend.

'Ik dacht zelf aan wit ofzo, dat heb ik altijd al gewild. Dat was waar, ik wilde altijd al om mijn ouders te pesten, mijn haren wit grijs verven, en dit was het perfecte moment.

'Oké, dan doen we dat toch?' Ik knikte.

Een paar minuten later had iedereen in het lokaal gekleurd haar, de één nog gekker dan de ander.

'Hazel? Zullen wij anders vragen of we deze haarkleur zo zouden kunnen houden?' Vroeg River terwijl ze het haar van Anne weer normaal maakte. Ik knikte. 'Ik vind het goed.' We liepen naar het bureau van professor Anderling. 'Professor?' Begon River. Anderling keek op. Op dat moment kon ik mijn lach bijna niet meer inhouden: Achter haar stond Fred, die het haar van professor Anderling knalroze aan het verven was.

'Ja dames?' Vroeg ze, terwijl ze ons aankeek van onder haar bril.
'We vroegen ons af of we ons haar ook zo konden laten?' Anderling glimlachte en knikte. 'Tuurlijk, ik denk dat ik deze haarkleur ook maar hou.' Zei ze terwijl ze omkeek naar Fred, wiens haar een neon groene kleur had, in tegenstelling tot George, wiens haar volledig verdwenen leek te zijn. 'Sorry professor, maar geef toe, het staat je wel goed!' Riep Fred gelijk, terwijl hij knipoogde naar Anderling.

Ik liep naar George toe. 'Wat is er met jouw haar gebeurd dan?' Hij grinnikte. 'Fred vond het een leuk idee om mijn haar doorzichtig te maken.' Ik schaterlachte. 'Buk eens, dan kan ik erbij.' Hij zakte gewillig door zijn knieën, en ik voelde boven zijn hoofd, waar wel gewoon haar zat.
'Jullie zijn ook echt een stel gestoorde gekken hè?' Vroeg ik grijnzend. George glimlachte.

'Ik vind je haar leuk zo.'

Dit was echt een leuk hoofdstuk om te schrijven haha :) ik zal weer proberen meer te uploaden, dat beloof ik.

Xxx MH

"Sparklin' Weasley"- Wemel TweelingWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu