To jednak nie sen/ Bartosz Kapustka

7

Pov.Bartek

Nie mogłem spać całą noc.
Nie wiedziałem co ze sobą robić.
Natalia tak słodko wyglądała jak śpi.Jest inna niż reszta dziewczyn. Wszystkie lecą na moją sławe i kase. A ona lubi mnie nie za to że jestem piłkarzem. Jeśli wogóle mnie lubi. Nie wiem co mam zrobić. Przy niej czuje się szczęśliwy, nie to co przy Kaludii. Chociaż znam Natalie jeden dzień, to czuje że znam ją dłużej . Żadko kiedy słucham Roberta, ale gdy mówi o swojej siostrze, zapamiętuje jak najwięcej faktów dotyczących tej małej istotki.

Moje rozmyślenia przerwał cichy płacz. Usiadłem na łóżku dziewczyny, dotknąłem jej ramienia, a ona obudziła się z krzykiem. Przytuliłem dziewczynę mówiąc:
- Spokojnie to tylko sen
-Dziękuje Bartek-powiedziała cicho

Gdy dziewczyna się uspokoiła, chciałem wstać, ale dziewczyna powiedziała:
-Bartek moge mieć proźbę
-Słucham-odpowiedziałem
-Zostaniesz za mną dopóki
nie usnę.
-Jasne

Położyłem się koło dziewczyny i przytuliłem ją.

Po chwili dziewczyna usneła.
Kilka minut patrzyłem na nią,
gdyż sam zasnąłem.

⚽⚽⚽⚽⚽⚽⚽⚽⚽⚽⚽⚽
Hejka,
Ten rozdział troche inny.
Chciałam wam pokazać co sądzi o Natali nasz Bartek.
Zapraszam do kolejnej części, która już będzie nie bawem.
Buziaki😘😘😘