To jednak nie sen/ Bartosz Kapustka

8

Obudziłam się z bólem głowy.
Chciałam wstać, lecz coś, a raczej ktoś mnie przygniatał. Spojrzałam w drugą strone.
Ujrzałam Bartka. Chciałam wydostać się z objęć chłopaka, ale był zbyt silny. Nie chciałam go budzić, ale gdyby chłopaki postanowili mnie odwiedzić, źle to by się dla nas skończyła. Dlatego zaczęłam budzić chłopaka.
-Bartek, Bartek wstawaj

Chłopak obudził się i powiedział:
-Jak się czujesz?
-Dziękuje, już lepiej.
Przepraszam że cię obudziłam, ale gdyby chłopaki...
-Tak wiem, gdyby wparowali tutaj mielibyśmy kłopoty. Dobrze zrobiłaś.

W tym momencie do pokoju wszedł mój brat z Grześkiem
i Arkiem.
- Co wy tak stoicie?
Staliśmy z Bartkiem i nie wiedzieliśmy co powiedzieć.
-Dobra nic nie mówcie idziecie na śniadanie-powiedział Robert
-Zaraz przyjdziemy-pkwiedział Bartek
-No ok-powiedział Krychowiak i wyszli z pokoju.
Bartek chciał już wyjść ale zatrzymałam a on spojrzał na mnie.
-Dziękuje Bartek
-Za co?-zapytał chłopak
-Za wszystko

Chłopak uśmiechnął się i podszedł do mnie. Przytulił mnie i powiedział:
-Na mnie zawsze możesz liczyć.

Spojrzeliśmy na siebie i wyszliśmy z pokoju.

⚽⚽⚽⚽⚽⚽⚽⚽⚽⚽⚽⚽⚽
Jak myślicie co z tego wszystkiego wyniknie?
Teraz to zaczną się problemy.
😘