VEYL

Özel Bölüm-1 (HASTA AMA SAĞLAM RUH)

29.03.2015

Hiç sevgili olmayan iğrenç günlüğüm,
Beynimin uyuştuğunu hissedebiliyorum. Böyle bir şey imkânsız dâhi olsa. Neden mi? Çünkü beyinde sinir yokmuş. Yani beyin ameliyatında uyutulmamız saçma olurmuş. Neden böyle gereksiz bir bilgiyi veriyorum ki, senin beynin bile yok.

Tam on yıldır durmadan yazıyormuşum sana. Biz, sahibelerin şimdi vatana dönüyoruz. Sende duyuyor musun sesleri? Ben artik duymak istemiyorum. Al senin olsun hepsi. Nasıl olsa beynin yok senin, gün geçtikçe daha fazla delirtemezler seni. Lütfen artık biri sustursun şu sesleri!

İlaçlarımın dozlarını arttırdıkları günden beri ben, ben değilim sanki. Kötü Asel yatıştı biraz daha ama ben iyi olan taraf mıyım bilemiyorum. Bazen öyle çok ağlıyorum ki ilaca gerek kalmadan günlerce uyuyorum. Belki de ben uyurken ilacı veriyorlar bilemiyorum. Bazen de oluyor, o kadar çok gülüyorum ki çenemi oynatamıyorum. Bu sefer de yorgunluktan günlerce uyuyorum. Sanırım ben uyurken ilaç veriyorlar.

Annemi özledim. Saçlarımı tararken söylediği ninninin güzel sözleri. Babamı da özledim. Benimle şakalaşmasını, beni göğüsünde uyutmasını. Ama ne var biliyor musun? Diğer Asel onları hiç sevmiyor. O ortaya çıktığında annem sürekli ağlıyor. O artık ağlasın istemiyorum. Ben iyileşiyim, sevdiğim adamla evleniyim,çocuklarım olsun istiyorum. Annemi en çok bu mutlu edecek. Önceden beni ziyarete geldiğinde anlatırdı. Ben iyileşip yeterince büyüdüğüm zaman o da artik huzurlu bir şekilde torunlarını sevecekti. Ah! Ne vardı sanki böyle olmasaydım.

°•°•°•°•°•°•°•°

Serkan denen çocuktan nefret ediyorum! Hele kız kardeşi olacak Gökçe'den daha çok nefret ediyorum. Hepsini öldüreceğim.

Babam olacak pisliğin aklına onlar sokmuş Türkiye'deki akıl hastahanesi fikrini. Neymiş orada daha mutlu olacakmışım. Hah. Türkiye'ye döndüğüm zaman hepsine göstereceğim mutluluk neymiş kaç bucakmış!

Ben deli değilim sadece onlar öyle görmek istedikleri için dışarıya bu tabloyu gösteriyorlar. Oysa en az beni doğuracak kadar 'cesur' olan annem kadar deliyim.

°•°•°•°•°•°•°•°•°

10.07.2015

Hey, yine ben. Ben ne kadar seni sevmiyorsam sen de o kadar sevmiyorsun demi beni? Biliyorum, pek sevilecek bir yanımda yok ya hani, neyse. Seni suçlamıyorum anlayacağın. Ama işte insan cansız bir şey tarafından bile olsa sevilmeyince bir tuhaf oluyor içi. Hani ait olamama hissi var ya. Evine gidersin, ama o huzur yoktur. Yatağına yatarsın senin değildir. Aldığın nefes bile senin değil ya hani. Ne kadar hava çekersen çek ciğerlerine yetmiyormuş da boğuluyormuşsun gibi oluyor. Gözünden tek bir damla akıyor ellerine, çünkü hep yere bakiyordur gözlerimiz. Gerek hayatın yüklerinden gerek kendi yarattığımız yüklerden hep eğiktir başımız biz sevilmeyenlerin, ama içine bir baksalar ne fırtınalar kopuyordur. Yok canım, ne ağlayacağım. Biraz hüzünle karışık geçmiş kaçtı da yüreğime onun dışa vurulmuşu bu damla.