ACI TÜTÜN (Tütün Serisi 1. Kitap)

14

Selam sevgili okurlar 🙋‍♀️

Acı Tütüne göstermiş olduğunuz ilgi için çok teşekkür ediyorum. Diğer hikayelerim Yer Altından Papatyalar ve Kupa Kızı na da bekliyorum.

Keyifle okumanız dileğiyle. Sağlıcakla kalın canlarım 🌹

*

Ben Kadir'indim. Daha güzeli daha iyisi var mıydı?. Yoktu o zamanlar. Sevilmemiş bir genç kız için daha iyiside olmamalıydı belkide. Limanımı bulmuştum. Güzel günlerin beni beklediğini sanıyordum. Ağzım kulaklarımda, gözlerim dolu dolu.

Esma yok diyordu sürekli o güne kadar. Ama neden Esma'nın olmadığını hiç açıklamamıştı. Meğersem sevdalı sandığım Kadir, karşılıksız seviyormuş. Sevdiğini sandığı kız abisine yanıkmış. Kolay olmamalıydı onun için. Ama anladığım kadarıyla bunu umursadığı yoktu. Bir ailesinin, karısının olduğunun bilincinde gönül meselesine yol vermişti. O kızdan kendine kadın, yar , sevda olmayacağını anlamıştı zannımca.

Beklenti dolu bakışlarını yüzüme diken kocama boş boş bakıyordum galiba. İtirafı beklediğim bir şey değildi çünkü. Ama demişti herşeyi. İçimin rahat olması, mutluluktan sarhoş olmam gerekmiyor muydu?. Yalan değil mutluydum...hemde çok!. Ama eksiklik hissediyordum. Sanırım o eksikliğinde,benim ona ne ara verdiğimi bilmediğim gönlümü kabul etmesi, onunda bana gönlünü vermesini isteyişimdi.

"Bir şey demeycon mı?".

"Sen Esma'yı sevmon...bu çok güzel. Amma benide sevmeycon ki..".

"Zeliş!. Ne iston anlamom ki. Ben aramıza mesafe girmesin deye uğraşom sen aramıza mesafe katon!. Ne iston de hele. Ne?".

"Hiç bir şey istemom senden. Tamam. Bırah yemek yapacam".

Kollarından sıyrılmaya çalışıyordum. Ben halen çocuktum. Kocamın başka birini sevmediğini, sadece bana ait olduğunu umursamıyor , kalbini de istiyordum. Bencillikte sınır tanımadığım son günlerimdi. Nerden bile bilirdim ki beni sevmiyor diye tutturduğum kocamın birkaç güne yüzüme dahi bakmayacağını.

Bırakmadı Kadir beni. Elleri arsızca bedenimde dolaştı, etimi kıstırdı. Kalçamı okşadı, dün geceki gibi uyardı bedenimi bedenine.

"Nedon Kadir!. Biri gelcek şindi..".

İşe yaramaz çırpınmalarla karşı çıkıyordum.

"Gelirse gelsin!. Karım del misin?. Özledim seni".

"Essah mı?. Dün daha şey ettin di...".

"Ne ettim di?".

"Kadir!".

"De gülüm".

Basbaya eğleniyordu benimle kocam. Ama şikayetim yoktu. Seviyordum o hallerini. Eğer başıma gelecekleri bilseydim utandığım için sakladığım yüzümü boynuna gömmez, doya doya seyreylerdim sevdiğimi.

Tuhaftır ki Kadir'i sevdiğimi onun kadını olduğum gece farketmiştim. Önceleri ona olan hislerim minnet, eziklik, bencillik iken beni kendine kattığında ondan korkmamam ona karşılık vermem, sabahında yüzüme bakmasını istemem çok farklıydı. Bir başka bakıyordum ona. Bir başka atıyordu kalbim ona. Köyde ara sıra gittiğim düğünlerde bakanlar, evlenmek istediğini söyleyenler daha nice nice kişiler bir anlam ifade etmemişti kalbime. Ama bir önceki gün Kadir'in edepsiz sözleri kalbimi sökmekle kalmayıp kendiyle alıp götürmüştü.

Kocam olmasından kaynaklanmıyordu bu durum. Kadir olmasından kaynaklanıyordu. Farklıydı o. Ta küçüklüğümden beri. Beni döven, iten, laf eden biri olunca kaplan kesiliyor, ağzını burnunu kırıyordu. Bana çok düşkündü. Kardeşlerine nasılsa bana da öyleydi. Belkide daha da düşkün.