Po sillej neper dhome plot 2 ore,ajo ende nuk kishte ardhur.
Pa se e ema tashme ishte ne gjume ,ai vendosi te shkonte ta kerkonte ,diku do ta gjente.
Kush ishte ajo per te?
Askush nje e panjohur qe nuk kishte askend ,asnje mbeshtetje ,prandaj e ndihente veten te obliguar per ta ndihmuar ate.
Pas shume perpjekjeve neper koridoret e gjata,e pa me ne fund.
Kishte mbetur e vetme afer nje salle dhe mundohej ta levizte karrocen.
-Aya!
Ajo ktheu koken dhe pa ate.
-Çfare po bene ketu?
-Ashtu ..mbeta ketu doktori kishte nje rast urgjent dhe ..keshtu -dhe leshoi koken posht e mezi mbante lotet ,por ne fakt u gezua qe ai e gjeti.
- Ah ky spital -eja te dergoje ne dhome-tha ai dhe shko prapa saj ta vinte ne levizje karrocen.
-Te kam munduar edhe ty-tha ajo
Ai nuk foli ,dhe u nisen ,ne rruge doli Dr.Mario.
-Aya ,me fal qe te lash te prisja por ishte vertet urgjente.
Aya!A nuk nuk ishte ne mengjes Zonjusha Aya?-ishte ai djalli i vogel mbrenda Reit qe po ngacmonte.
-S'eshte me rendesi ,ka njerz ne nevoje me shume se une-tha ajo.
-Eja hyjme tani ta kontrollojme grafin qe beme'-dhe e mori nga duart e Reit karrocen.
Nje doktorr kaq i sjellshem!
E Rei mbeti i habitur ,nuk diti si te reagonte por kembet e quan pas saj ,edhe pse nuk ishte fort i mirpritur ,kete e vrejti ne syte e Dr.Marios.
Ai filloi ta kontrollonte fotografimin dhe pas pak u pergjigj.
-Nuk ka asgje shqetesuese ,frikesohesha se do te duhej te nderhynim me operacion ,por duket se nuk eshte nevoja'-tha Dr.Mario dhe i buzqeshi.
-Shyqyr Zotit mendova se do mbes ter jeten keshtu -shfryu Aya.
-A jo nuk mundet nje vajze e mir si ti te jete pa kembe ,te pakten donta dhuroja timen.'-tha ai paturpsisht edhe pse Rei ishte aty.
Dhe po ky ishte nje filrt haptazi!
Aya ndjeu si e si u skuq por nuk foli .Rei shtrengoi grushtin e tij ,ne ate moment donte ta godiste me ter forcen qe kishte e ta bente qe ti perbinte fjalet qe tha.
-Eshte i afermi i juaj?-ktheu syt nga Rei.
-Jo...
-Jam miku i saj I NGUSHT-theksoi fjalen e fundit dhe vendosi doren e tij ne krahun e saj.Nuk ishte i vedijshem per kete por e beri.
Aya vertet ishte ne siklet tani.Qe kur ai u be miku i saj i mgusht?-mendoi ajo.
-Ahh..me vjen mire .-tha Dr.Mario.-Dhe pra Aya ,kemba jote eshte mire vetem se duhet ta mbash ne gjips edhe pak kohe ,ashtu si edhe qafen.
-Faleminderit Doktor-tha ajo.
-Mario-tha ai.
-huh?-beri sikur nuk degjoi por ne fakt kishte degjuar.
-Mund te me thrrasesh Mario-tha ai dhe qeshi duke i vene ne pah dhembet e tij.
Ajo i dha nje buzeqeshje te shtirur dhe shikoi Rein ,ne menyre qe ta largonte.
-Me ne fund -shfryu ai nen ze ,por mjaftushem sa ta degjonin te dy.
-Diten e mir Dr.MARIO-edhe kete here e theksoi.
Ai vetem qeshi duke ja shkelur syrin Ayas.
Dolen nga aty dhe pergjat rruges se koridoreve te gjata ,asnjeri nuk foli.
Pas pak mberriten ne dhome ,Teuta ishte zgjuar.
-Aya ?Mberrite?Çfare than mjeket?-beri pyetje te njepasnjeshme ajo.
-Mir ,nuk eshte asgje serioze siç kishin menduar tha ajo.
YOU ARE READING
"Lamtumirë e pathënë"
Spiritual-sepse humbja eshte ajo qe te mposht "-tha ajo dhe lotet pikonin ne faqen e saj te brisht. -Me beso humbje do te thote te refuzosh te ngritesh ,keshtu isha edhe une te kujtohet? Se bashku do ta mposhtim ne humbjen."-tha ai dhe mori guximin qe doren...
