"Lamtumirë e pathënë"

25 Me premto!

-Do me mesosh edhe mua apo jo?-i tha teksa ajo qendron pran tij dhe pinin kafet e bera nga ajo.

-Çfare ashtu?

-Te luaj ne piano.

-Jo.

-jo?

-Ke komshinjen ti ,te meson ajo.

-Por ajo nuk di te luaj dhe ti me magjeps me shume.-dhe u perballe me shikimin e embel te saj.

-U mrekullova kur hyra ketu ,kishe mbyllur syt dhe dukeshe si zane ,per disa minuta qendrova afer deres dhe kenaqesha me pamjen tende ,e qetesohesha me melodin qe krijove ,per nje moment falenderova Zotin qe te gjeta serish ,qe je pran meje dhe qe ke pranuar ndjenjat e mia.-po fliste gjersa shikimin nuk e hiqte nga syt e saj ,per ti treguar se gjithcka cfare fliste goja e tij ,ishin fjalet e zemres dhe dashuria qe ndjente per te.

-Une...ndoshta prej dites se pare te kam dashur,ndoshta prej momentit te pare ti ke hyre ne zemer ,por une nuk e kam kuptuar sepse ndoshta se kam ditur qe cfare do te thot te duash vertet nje njeri.Por une jam i bindur se je ti ajo qe do ta dua gjithmon Aya.Emri yt eshte shkruar ne zemren time dhe nuk fshihet lehte.

Ajo po degjonte ato fjal kaq te bukura nga ai ,fjale qe si kishte degjuar kurre dhe e ben qe zemra ti rrihte  me shpejt.Ishte e bindur qe ai fliste keto fjal me te vertet nuk e dinte pse por e ndjente.E ndoshta ai mosbesimi qe kishte krijuar gjate viteve ,ndoshta ishte fituar kishte arritur te depertonte.Po mbushej ,po plotesohej dhe ajo krejt fal ketij njeriu qe po i qendronte perballe e po i fliste fjale qe po e dergonin  ne qiellin e shtate e po e kthenin perseri .

-Mir qe ekzisiton Rei ,jam e lumtur qe ke hyre ne jeten time.-tha ajo dhe kaloi doren e tij ne faqen e tij dhe ledhatonte ,me pas ju hodh ne perqafim dhe ndjeu kur ai e shtrengoi pas vetes ,ne ato momente asgje si duhej ne kete bote vetem ai dhe dashuria qe po i dhuronte ai.Ne krahet e tij ndihej e sigurt ,e mbrojtur.

Pas nje perqafimi te gjate u shkeput prej tij duke e pare ne sy.

-Me premton dicka Rei!?

-Çfare ashtu?

-Se do ta pastrojm se bashku shtepin tende.-i buzqeshi lehte.-Pa komshijen e re dhe te bukur.

Dhe me pas te dy ia plasen te qeshurave.

-Mir ,te premtoj-tha ai.
-Mendoj se iku vone.
Ajo pohoi me koke.
-Do doja te mos ikja kurr nga ti-shprehu ai dhe u zgjua nga krevati.

-Faleminderit qe ma zbukurove naten Rei ,u kenaqa shume, pastaj edhe me ndihmove.

-Nuk eshte asgje ,kjo do kemi shume net bashk -dha nje buzqeshje te lehte duke iu afuar me afer dhe me pas i la nje puthje te vogel ne balle ,qe e beri ate te ndihej jashtzakonisht mir.
E beri te qeshej.
Kurse ajo ia ktheu duke i'a plotesuar deshiren atij.Edhe pse kjo i kalonte barrierat qe kishte vendosur brenda ajo e beri ,e beri edhe pse ndjeu se u skuq .I dhuroi puthje atij,ndoshta ish nxituar sepse i kish kerkuar kohe e kjo binte ndesh me te,por ne ato momente mendjen nuk e pyeti zemra.

Me pas ju hodh ne perqafim ,ku mbushej me aromen e tij ,e ndoshta edhe per mos u ndeshur me syt e tij qe do ta pervelonte.Atij sikur edhe zemra i qeshi ,sonte mori ate qe deshiroi ,ate qe ajo e shmangte tash e disa dite.Puthi koken e saj dhe me pas ndjeu se ajo u largua ngadale nga ai.

-Te dua kaq shume-i tha kur pa syt e saj qe shikonin dyshemen e skuqjen e lehte ne mollezat e saj.E adhuronte kur ajo kalonte ne kete faze ,ai nuk ish dashuruar vetem ne  bukurin e saj ,ish dashuruar edhe ne personalitetin e saj ,ne detajet e vogla ,ne miresin e shpritit te saj ,ne butesin dhe sinqeritetin e turpin qe krijonte kur bente gjera te tilla .E keto tipare ai i kish vrejtur edhe ne vendin ku ishin takuar ,ne spital ,ne vendin ku Rei e urrente ,por qe tashme ishte shendrruar ne vendin ku kish njohur engjullin e tij ,shpirtbardhesin e saj me nje fjale gjithcka qka kish arritur te zbulonte tek ajo.

Dera trokiti ,e ndoshta asaj ia ndaloi ate cfare  kishte thene. Te dy u dolen nga magjia e dashurise ,e mendimeve ,e ndjenjave te njeri-tjetrit.
Ajo hapi deren dhe u pertyp  me veshtirsi kur pa se para saj qendronte Rajani.Ai hyri si gjithnje dhe ne duar mbante embelsiren e saj te preferuar .

-Ta solla kete ,e di qe te pelqe...-ndaloi kur pa Rein.Dhe mimika e qeshur e fytyres iu shenderrua ne nje te ngrysur dhe ate shume shpejt iu drejtua:
-Ti? Ketu!?

-Pershendetje -tha ai.

-Çfare kerkon ketu?

-Pse mos duhet te te kerkoj leje ty?

-Jo ske perse kerkon leje ,por miqt ne kete kohe...

-Por a nuk je edhe ti miku i saj ,çfare kerkon ti ne kete kohe?

-Une vij kur te dua ,dhe ty ste intereson çfare beje une -i tha teksa u afrua pakez dhe shikimet vrastare qe kishin per njeri-tjeterin u shfaqen menjehere.

-Epo tani e tutje jo kurdo-tha Rei qe iu afrua edhe ky.

-Rei te lutem -degjoi zerin e Ayas ,por nuk shkoqiti shikimin nga ai.
Ai u afrua duke i kapur krahun Rajanit dhe duke e shtrenguar fort.
-Rei!-degjoi perseri Ayan.

-Degjo ti..po me duket se po harron kush jam.

-Rei ,mjaft tani ,shko -i shkoqiti doren nga Rajani dhe e ktheu kah vetja.

-Te lutem ,qetsesohu ,mir ,shko nuk dua te besh dicka te pahijshme ,shko mir?
Iu desh te pranonte ,nga ajo pranonte gjithcka ,e puthi perseri ne balle dhe u largua drejt deres duke i dhene shikime vrastare atij.Me pas u largua duke mbyllur deren fort.

-Trapi -shfry Rajani.

-Rajan te lutem.

-Vetem ate gjete per mik?Mandje te puth edhe koken heh se kuptoj dot.

-Rajan ,do rrish apo do shkosh te shfryesh diku.

Ai e shikoi per nje cast.
-Mire atehere shkoj shfryem diku ,vetem qe ti te rrish me mikun tend.-i tha dhe u largua duke lene kutin e cokolladave mbi tavoline.

-Rajan -i tha me nje ze ,qe donte ti thishte ktheu.

-Po shkoj Aya ,po shfryhem.

-Rajan ,mos ,me fal .
Por ai se degjoi u largua .

Ajo u ndje keq dhe e dinte se mes tyre do kishte probleme e sidomis kur Rajani ta merrte vesh se ata jan ne lidhje.
Por mbi te gjitha keto ,kjo ishte nata me e mire qe kishte kaluar dhe nuk prishi disponimin e saj.
Largoi gjerat dhe u fut ne dush se vetem keshtu qetesohej.Nata do kalontrme dhe keshtu nje dite e re do vinte,pamare parasysh se çfare do sjell duhet te perballemi ,do gezohemi apo do qajm ,do luftojm apo do dorzohemi ,do jetojm apo do vdesim ishte ne doren e Zotit ,por me e rendesishmja eshte ta jetojm momentin.