(Pas dy viteve)
Qielli ishte i vranet ,pika te vogla te shiut veçse kishin filluar te binin.Kishte te ftohte por ndjente ngrohtesi pasi qe ishte prane tij ,ndjente se kur prekte gurin e varrit sikur prekte ate ,sikur ai e dinte qe ishte prane tij.
-Me fal Rei ,me fal i dashuri im ,me ke falur apo jo?-bente pyetjen qe me shpesh e kishte bere.
-Me mungon kaq shume ,e di une jam fajtorja e veteme qe ti gjindesh ne kete vend te ftohte tani.Me fal Rei -e shiu bashke me lotet e saj u bene nje ,puthte fotografin e vogel qe qendronte mbi emrit te tij.
-Me fal Rei ,me fal te lutem ,sikur te kheheshe edhe njehere ,sikur mos te vije ate dite ....me mungon.-e qajtura kaloi ne ngasherima dhe me pas ne te bertitura te medha gjersa therriste emrin e tij.
-Reeeeiiii!
U zgjua me shpejtesi ,ishte e tera e mbuluar nga djerset dhe lotet ishin mbi faqet e saja.
-Aya ,çfare ndodhi ?Je mire?
-Pash perseri te njejten enderr.
-Shhhhh ,ti e di qe me ke afer apo jo?
-Rei u friksova .
-Une jam ketu Aya ,jam shendosh e mire pran teje apo jo?
-Mir qe ekziston i dashur.
-Ama ti je ekzistenca ime dashuri.
Me pas e shtriu dhe e mbuloi ,i dhuroi nje puthje ne balle dhe e mori nen perqafimin e ngrohte te tij.Ajo flinte por vete nuk vinte gjume ne sy , e keshtu edhe zbardhi dita.
***
Nje rreze mengjesore kishte kapluar dhomen e saj.U zgjua dhe Rei nuk ishte aty , me tu zgjuar pa afer shtratit nje leter dhe nje trendafil.Njesoj sic bente gjithmon mengjeseve te shumta tashme.
Mengjesi eshte gati e dashur ,por mua mu desh te dilja ,nuk zemrohesh apo jo?
Te perqafoje fort ♡
Shkoi ne banjo dhe u kthye per te veshur rrobat e dites.Shikimi i mbeti ne kalendarin e vogel dhe ra ne mendime.
Me te shpejt hengri pak mengjes dhe doli .Mori rrugen per ne barnatore dhe brenda 15 minutave u gjend perseri ne shtepi.
***
Po priste me padurim tashme e gjysme ore .Sorollatej neper ter dhomen dhe me ne fund e mori ne duar por me sy mbyllur.Ishte e tera e emocionuar dhe kur hapi syt ,dy vija te kuqe ishin vizatuar.
Kjo duhej te ishte !Ky ishte lajmi qe i zbukuroi diten ,mandje edhe jeten.
Nga gezimi sa nuk qau ,por nuk e beri.Mezi s'priste te jepte kete lajm ,por ishte Rei ai qe duhej ta mirrte vesh i pari.
Kishte bredhur neper dyqane femijesh perplot dy ore .Perpos gjerave te shumta qe kishte blere ,mes tyre ishin pandoflat e vogla te bardha pasi qe gjinia nuk dihej.
-Sot kemi per ta befasuar babin zemer apo jo?-ledhatoi barkun e saj e lumtur.
Kjo ishte nje dite e veçant ishte per tu shenuar diku dhe mori nga sirtari ditarin e saj.
Shkroi per lajmin e mrekullueshem qe sapo e kishte marre ,mezi priste Rei-n te vinte e ti jipte kete lajm te mrekullueshem.
Syt i kaluan ne faqet e shkruara me pare dhe kaloi per disa faqe me tutje.
***
(Flashback)
Reeiiii -bertiti kur pa te shtrire per toke dhe qe ishte mbuluar me gjak.
Ishte vet dora e saj qe shkrepi dhe perfundoi mbi trupin e Reit.
Ju afrua dhe mori koken e tij ne prehrin e saj.
-Rei ,mos mos gabo te ikesh nga une .Duro !Duro i dashur.
-Aya...
-Mos fol mos mundo veten .-thishte teksa puthte ballin e tij.
-Thirre ambulancen cfare po shikon ?Mos do ta lesh te vdes?
YOU ARE READING
"Lamtumirë e pathënë"
Spiritual-sepse humbja eshte ajo qe te mposht "-tha ajo dhe lotet pikonin ne faqen e saj te brisht. -Me beso humbje do te thote te refuzosh te ngritesh ,keshtu isha edhe une te kujtohet? Se bashku do ta mposhtim ne humbjen."-tha ai dhe mori guximin qe doren...
