"Lamtumirë e pathënë"

2-Njohja

Perpara syve pa nje siluet mashkulli,dhe ai po i buzqeshte!
Largoi shikimin nga ai ,ngase u ndje pak ne siklet.Doren e vendosi te qafa e saj ,ishte mpire e tera.Per aq sa kohe kaloi vetem nje here nje doktor erdhi ta kontrollonte.Ndjeu se kemba i dhimbste dhe u mundua te levizte ,por ishte e pamundur.Renkoi nga dhimbja e cila po behej gjithnje e me e padurushme.

-Hej je mire?Ke dhimbje?-degjoi nje ze mashkulli por nuk ishte ne gjendje te pergjigjej ,vetem ndjeu se si nje leng i ngroht pershkroi syt e saj..ishin lot.

-Prit do ta therras doktorin- foli perseri ai ,dhe ajo vetem pohoi me koke.Pa se si ai vrapoi koridorit per te kerkuar ndihme.

Pas disa minutash doktori hyri brenda se bashku me ate djalin.

-Kam shume dhimbje -ishte fjalia e pare qe i ra ndermend ta fliste.

-Qetsohuni ju lutem,shtrijuni.Mund ta shtrini kete krevat ju lutem -ju drejtua djalit te panjohur dhe ai e beri kete menjehere.

Pas disa kontollimeve qe ai beri ,mori nje gjilper dhe leshoi materien e saj ne serumin qe gjindej ne doren e saj.

-Kjo do te ju qetesoj dhimbjen ,dhe neser duhet te bejme fotografimin e kembes per te pare me shume.-foli mjeku jo shum i vjeter dukej se ishte afer te tridhjetave.

-Keni dike te familjes?Mendoj se duhet ti lajmroni ,policia tha se nuk kishit asnje kontakt te fundit ,perveç babait para 4 muajsh'-foli shpejt ai doktori qe shkaktoi lot ne syt e saj.

-Jo...nuk kam -u pergjigj shkurt ajo dhe ktheu koken ne anen tjeter.Pse duhej valle ti kujtonte se ishte e vetme ne kete bote?

Si duket ai u ndje keq dhe nuk foli me.

-Neser ne mengjes do ta bejme Grafin ,ju kishit nje aksident goxha te rende dhe arsyeja qe kishit thyer kemben ishte se kemba juaj kishte ngecur ne freret e vetures tuaj.
Por mos u brengosni ka kaluar mir ,per me shume do te diskutojme neser.Ju qoft e kaluar.

-Faliminderit -shqiptoi ajo edhe pse asgje si kujtohej nga ato qe tha doktori.Me qe ra fjala ju kujtua ;çfare kishte ndodhur me veturen e saj ,ajo veture i kishte mbetur prej babait.

-Aya je mire bije?Ndaloi dhimbja?-degjoi zerin e Teutes se shqetesuar ,te pakten ate dhimbje donta kishte perjetuar edhe ajo.Ktheu koken nga ajo.

-Jam mire teze Teute ,ndaloi paksa.
Ajo i buzqeshi.
-Faliminderit'-i tha personit te panjohur qe ende po qendronte ne dhomen e tyre .Çfare pune ka ky ketu ? Ishte pyetja qe i ra ndermend.

-Te lutem -foli ai edhe pse dukej paska i hutuar.

-Aya ,ky eshte biri im Rei.

-Vertet?Me vjen mire,jam Aya-drejtoi shikimin nga ai edhe pse nje ndjesi i erdhi ne ato momente.

-Edhe mua,dhe perseri i buzqeshi.E njejta buzqeshje si me pare.

E ne syte e tij te gjelber shihej nje ndricim qe i bete ata te shkelqenin.
Floket e tij te zeza dhe te kthyra ne nje ane i shkonin shume per shtat.
Hunden e drejt dhe buzet e plota, dhe pa mjekerr .Trupi i tij i mirformuar e plotesonte ate bluzen e bardhe qe e kishte veshur.Thjesht..dukej terheqes per ata pak sekonda qe i leshoi syte nga koka deri te kembet.
E pikerisht ishte ai qe e ndau nga mendimet e saja.Shoqerueset e saja ter keta muaj.

-Jeni me mire ?Keni dhimbje?-degjoi zerin e tij.

-Jo jam mire faleminderit.Teze Teuta qe sa kohe jeni ketu?-e pyeti.

-Pothuajse 1 jave ,ky vend me neverit vertet ,dua sa me pare te shkoj ne shtepi ,sepse ketu as pacientin nuk e konsiderojn si pacient-shfryu ter nerva ajo ,ne fakt kishte te drejt .