Muzgu kishte rene ne ate qytet te zhurzhem.Kishte ikur edhe kjo dite.
Me ne fund nje ere e lehte freskie po fryente ne ate nate te nxhete vere.
Ato po ecin rruges dhe ne dore mbanin akullore.
Pas pak mberriten dhe u ulen ne ulset qe gjindeshin para pallatit.
-Faleminderit qe erdhe me mua Aya-tha Lisa.
-S'eshte asgje ,edhe une kisha nevoje te dilja pak ,brenda eshte shume nxehet.
Teksa ato po shijonin akulloret ,Lisa beri nje pytje:
-Aya,me trego diçka!
-Çfare ashtu?
-Ë... ti thua qe ske pelqyer me asnje djal tjeter perveç atij ne shkolle te meseme apo jo?
-Po ..ashtu eshte -u pergjigj ajo.
-Por pse nuk ke tentuar ndoshta dikujt i je pelqyer ,por si ke dhene shance.
-Nuk e di ,thjesht nje here u fokusova pas studimeve ,kursit per piano ,pastaj punes ,e gjith ajo qe doja ishte te kthehsha ne shtepi tek prinderit e mi .
-Po tani ?As tani nuk mendon te kesh dike pran vetes?Mendoj ..je 26 vjeçe ,s'do kishe deshire te krijoje familje?
-Une..nuk e di se kam menduar kete.-ju pergjigj atyre pyetjeve te panumerta te saj.
-Por ...nuk ndjen se ke nevoje per dashuri ,per nje perkrahje-i fliste ajo.
-Ku i gjen edhe ti kto shprehje ,shihet se ke lexuar mjaftueshem -qeshi Aya.
-E di ,edhe nje dite ndoshta do ti perjetoj ,keto dhe po kam lexuar mjaft per te ditur.Por megjithate çuditem si ske menduar te krijosh familje.Mendoj qe prinderit e tu do te ishin te kenaqur nese ti do kesh dike qe te bene te lumtur pran vetes.Vertet si ke menduar keto gjera?-fliste tejet serioze ajo.
-Moj ti ,do studiosh psikologji?-po tallej perseri Aya.
-Aya! Shiko si tallet ,te tregoj qefin un ty tani-i tha dhe i hodhi akulloren ne fytyre.
Dhe u perplase me shikimin vrastar te saj.
Te njeten beri edhe Aya dhe ja ku filloi grindja e tyre.
Filluam te ndjeknin njera-tjetren dhe po lageshin me shishe me uje.
Po qeshnin si te çmendura ,nuk i interesonte nese banoret dilnin ne dritare ti shikonin ,apo ti shanin per zhurmen qe po benin.
-Hej çfar po beni?-i shte zeri i Rajanit ky.
Por ato as nuk degjonin teksa argetoheshin pa fund.Ai e veshtronte Ayan ,asnjehere se kishte pare te qeshte kaq shume ,asnjhere se kishte pare kaq te lumtur ,dukej si nje femije ,ishte kaq...
Por papritmas i teri u be qull.
Dhe kete e kish bere Lisa tek e kishte pare si rrinte i hutuar.
Dhe te dyja nisen te qeshen e spo ndaleshin ,ishin mbushur me fryme .
Ai rrinte ende palevizur dhe i shikonte me terbim.
-Çfare bete ore? Jeni çmendur?
-Çfare ndodhi zotri ?Uaa qenkeni ber qull?- qeshi Lisa,ndoshta edhe me qellim e kishte bere kete.
-Po zonjushe ,dhe kjo krejt faji i juaji qe beni si te çmendura dhe i shqetsoni fqinjet.
-Epo fajin e keni ju qe hyt ne kete mes -nenqeshi me ironi ajo .
-Mir mir ,leni shakat ,shiko çfare me bere oj shtrig.
-Mir Aya ,kjo eshte ende femije ,por ti moj!-i tha Rajani dhe kete e beri sa per ta ngacmuar ate llasticen e pallatit qe ai kurr s'ia kishte hedhur syte sa her qe ajo bente diçka per te pasur vemendjen e tij ,por pa asnje rezultat.
-Epo ti plak ,ndoshta ke degjuar per nje periudhe qe quhet adoleshence .Por me siguri ti se ke kaluar ate faze ,ndoshta ke lindur keshtu plak,i heshtur -po fliste ajo pa u ndalur e se kishte iden se çfare fliste.
Por ai ja ktheu me te qeshur qe e qoi ate ne kulmin e nervozes.
-Aya une po shkoj ,shihemi neser ,faleminderit per sonte ,jam kenaqur vertet shume.
-Edhe une xhan ,shihemi neser .-e perqafoi .
Edhe ajo ja ktheu perqafimin por...
-Por lufta perfundoi-tha kur ia hodhi ujin perseri.
-Por une fitova -i shkeli syrin ajo ,i dhuroi nje puthje ne ajer dhe u ngjit shkalleve te pallatit.
-Llastica ime -qeshi Aya.
-Harrova ta falenderoj llasticen -tha Rajani.
Aya qeshi.
-Qe te freskoje apo jo?
-Jo ,qe te beri te qesh keshtu ,qe te pash per here te pare kaq te lumtur-i tha me seriozitet.
-E dua shume ate ,e kam si moter -i tha duke e shmangur ate qe ai i tha .
-Llastica e pallatit e quajn -i tha teksa ngjiteshin shkalleve.
-Rajan...,asaj i pelqen ti,mos u sill me te ashtu.
-E di -tha dhe pa fytyren Ayas.
-Edi ,por ajo eshte nje femije Aya.Ajo nuk me do mua ,eshte vetem nje fiksim ,te gjithe e kemi pasur kete ne moshe si ajo.Pastaj une sillem ne ate menyre qe ajo..ndoshta te me urrej te me ka inat .-i tha ai.
-Edhe une kam biseduar me te,ajo eshte mjaft e zgjuar ,madje mund ta paramendosh ,me jepte kshilla mua ,kinse duhet te kem dike pran vetes.-qeshi ajo .
-Ndoshta ka te drejte.
-Ndoshta..po nejse ika tani une duhet te ndrrohem ,shihemi neser.Me ne fund do te fle me gjate.
-Mir shihemi ,naten.
-Naten i tha dhe u ngjit nje kat me lart per te mberritur tek apartamenti i saj.
Para deres pa nje buqet me lule.
E habitur ,i mori ne duar dhe hapi deren per te hyre brenda.
Mori zarfin qe gjindej ne to ,e hapi dhe:
Aya ..dua te me falesh per sot ,e di qe ende je e zemruar me mua ,por mos e beje te lutem.
Pranoji keto lule, e di qe te pelqejn ,me pate thene dikur...
Me fal
Rei.
Lexoi keta rrjeshta por nuk dinte se çfare ishte ajo qe ndjente per brenda.
Ndoshta do ta kish falur por sjellja e tij sot e kishte bere konfuze.
I mori dhe i futi ne vazo dhe hyri ne dush.
Do kalonte edhe kjo dite ,gjerat do te vinin ne vendin e vet.
Neser ishte e diele dhe keshtu ajo do kish kohe te mjaftueshme per te fjetur.
Edhe pse fjalet qe i tha Lisa ,nuk i dilin nga koka.Sa do qe nuk e pranonte ,fjalet e saja ishin te verteta.
Ndoshta kishte nevoje per...dashuri siç thoshte ajo.
Ndoshta e ndjente por nuk e dinte ,kushedi pse ishte kjo pengese ne zemren e saj.
Mos besimi ndoshta....
YOU ARE READING
"Lamtumirë e pathënë"
Espiritual-sepse humbja eshte ajo qe te mposht "-tha ajo dhe lotet pikonin ne faqen e saj te brisht. -Me beso humbje do te thote te refuzosh te ngritesh ,keshtu isha edhe une te kujtohet? Se bashku do ta mposhtim ne humbjen."-tha ai dhe mori guximin qe doren...
