Kishte vrapuar pas taksit si i çmendur derisa u lodh dhe frymarrja i ngeci ,por ish e kot.Ajo kish ikur prej tij.E dinte ,se ajo ishte lenduar ,por si do ja shpjegonte se nuk ishte ashtu siç kishte pare.Per here te pare brenda tij ndjente frike ,ndjente se ate do e humbiste ,e ky mendim e shkatrronte perbrenda.
U kthye i terbuar ne kompani.Hyri furishem ne zyre ,duke i bertitur punetoreve ,te cilet padyshim e panē me habi.
-Thrrisni Tinen ne zyren time!Menjhere!
Perplasi deren fort dhe po priste ate ,ate qe prishi gjithcka ,jeten e tij te re qe kish ndertuar ,binaret e drejt ne te cilet kish hyre me ate ,engjullin e tij.
Pse duhej ajo te shfaqej perseri?A nuk i kish mjaftuar ajo çfare i kishte bere?-i bente keto pytje vazhdimisht brenda vetes derisa degjoi deren kur ajo hyri.
-Pse e bere ate ?A?Fol tani?
-Sepse e dija qe edhe ti doje -ju afrua perseri paturpesisht.Por u largua furishem prej saj.
-Mos gabo te me afrohesh!
-Une di qe s'me ke harruar Rei.
-Ti shkatrrove gjithcka.Ajo eshte e dashura ime ,ajo per te cilen jap jeten ,ajo e cila me do per ate qe jam e jo per ate qe do te mund te isha.Ajo s'ka bere gjene qe ma bere ti.
-E di ,ajo ishte gabim ,por..
-Gabim!?Gabim ishte ti ne jeten time.Gabim kishin familja qe te sollen ne jeten time.
Kam duruar mjaft gjate prej se kam ardhur ketu .Tani do flase me Aliun.
-Rei mos e beje.
-S'te duroj dot ty me .
Dhe u largua .Larg saj dhe kujtimet e qe kishte me te.Nuk do duhej ta duronte ate ,ajo shkatrroi gjithcka tani si me pare.
***
Tashme me qindra here telefoni i saj kish vibruar ,por asnjehere te vetme nuk u pergjigj.
U zhgenjye ,ndoshta kjo ishte arsyeja qe thelle ne shpirt nuk besonte ende se mund te dilte dikush qe do ta donte dhe do kuptonte shpirtin e saj.
E kjo e forcoi bindjen e saj se dashuria ishte veç nje genjeshter.
Me shume ishte e zemruar me veten ,pse ishte aq e verbuar.Mallkonte veten ,se perse gjithmon kish qene nje naive.I kujtohej perseri casti kur hyri ne ate dere ,kur pa ate se si puthej me nje tjeter,e kishte kerkuar qe te shkonte ne zyren e tij.Ndoshta e kishte bere per ti treguar se nuk ishte e vetmja ne jeten e tij ,apo ndoshta per ti treguar se ai nuk e kishte dashur, per ti treguar se cdo fjale e dalur nga goja e tij ishte genjeshter ,mashtrim.Keshtu mendonte ajo.
Degjoi trokitjen e deres per disa here ,por nuk u zgjua ta hapte ,nuk do mund te degjonte as te shpjegohej te askush.
-Aya,je aty?Jam une Rajani.
-Rajan!
-Aya hape deren te bisedojme.
-Rajan te lutem nuk jam ne gjendje te flas.-po fliste mes te qarash.
-Aya je mire ti?Ka ndodhur gje?
-Rajan ik te lutem.
-Por une jam miku yt.
-Nuk me duhet askush ne keto momente ,dua te jem vetem.-ishin keto fjalet qe degjoi prej deres dhe u largua.
***
Po çmendej ,s'ishte pergjigjur ne asnjeheren prej telefonatave te tij te shumta dhe ne fund kish fikur telefonin.
Ndoshta do duhet qe te qetsohet-mendoi perpara se te marrte udhen per ne apartamentin e saj.U nis te shkonte ne apartamentin e tij ,por kur ne koke i erdhi mendimi se tani pran saj gjindej Rajani ,gjithcka mori kthim.Mori telefonin dhe gjeti numrin e Lises per te kontaktuar.
-Alo ,Lisa çkemi!
-Rei!?Çkemi.
-Je ne shtepi?
YOU ARE READING
"Lamtumirë e pathënë"
Spirituelles-sepse humbja eshte ajo qe te mposht "-tha ajo dhe lotet pikonin ne faqen e saj te brisht. -Me beso humbje do te thote te refuzosh te ngritesh ,keshtu isha edhe une te kujtohet? Se bashku do ta mposhtim ne humbjen."-tha ai dhe mori guximin qe doren...
