Rajan a nuk te thash une ty?-foli Elma.
-Po ti me the ,por ç'eshte gjendja e saj?-tha ai kur pa teksa ajo vinte ..dhe ishte zbehur.
Ajo u kthye dhe ule ne vendin e saj ,pa folur ,dhe dosjet i leshoi mbi tavoline.Ende ishte ...e tronditur ndoshta.
-ehe ,cila eshte me emocionuar tani?me siguri te ka ren te fiket kur e ke par -qeshi ajo.
-Elma boll!
-Çfar ndodhi Aya?-pyeti ky kurriozi
-Asgje.
-Si asgje ,ti shume mir ishe ,a nuk i dorzove raportet?
-Jo Rajan sepse nuk ishte aty.
Nuk foli me asnjehere ,e mundohej ta qetsonte veten.
Orari iu duk qe shpejt kaloi ,kur per asnjehere te veteme nuk beri pushim .
Shpesh edhe acarohej nga Eda e Rajani qe e ngacmonin.
-Aya boll i mbajte turinjet ,na trego çfare ke?
-Rajan ,mjaft tani ,me ler te qet te lutem,jam nervoze.
-Mir me fal-tha ai pa e gjatur edhe pse kjo fare si pelqeu.
Mori qanten dhe u nis ,i pershendeti te dy dhe u largua ,pa Rajanin ti vinte nga pas dhe u kthye:
-Rajan te lutem ,dua te shkoj vetem.
Ai vetem pohoi me koke dhe e la te shkonte.
Po ecte trotuarit te ngusht dhe e vetme.
I kujtohej ai moment....uff ishte kaq..se dinte kete ndjenje.
Pse po e mendonte ate ter kohen.
Edhe pse ai tashme kishte nje pune ku duhej ti ishte pa me zyrtar ,ai prapse prap motorin se leshonte dot.
Keshtu beri edhe sot .Ndezi motorin dhe u largua.
Sot ishte ndjer krejtsisht ndryshe..fytyra kishte mar mimikat me te lumtura.
I dukej qe aroma e saj ishte ende ne krahrorin e tij.
Sot sikur e ter jeta e tij mori nje pamje tjeter ashtu si dy muaj me pare.
Ne ato momente te mendimeve te tij ,ktheu koken anash dhe ...pa ate
Po ishte ajo ,qe ecte rruges ngadale.
Floket e saj te gjate valviteshin ne ate ere te nxehte qershori.
U afrua dhe thirri emrin e saj.
-Aya!
Ajo u kthye pernjehere dhe u ndesh me silueten e tij ,kur ai hoqi helmeten nga koka ,dhe shpejt iu formua nje buzqesheje e madhe ,gje per te cilen ai jo fort shpesh e ki praktikuar ,te pakten aq sa ajo e njihte.
-Çk..emi -tha ajo.
-Do shkosh ne shtepi apo jo?
Vetem pohoi.
-Do vish ,te dergoj?
-Jo faleminderit ,dua te ece.
-Epo me vjen mir qe je sheruar ,por nuk dua kundershtime.
-Se kam ne qef fort kete motorin -po gjente justifikime ajo .
-Mos ki frike ,kam nje helmet -i buzeqeshi ai ,kot e kishte ajo ,a tashme kishte vendosur ta bente te tijen.
Ajo e veshtroi perseri.
-Eja -kembnguli ai.
Dhe vendosi ,shkoi pran tij dhe vendosi helmeten.
Ai ndezi motorin dhe i tha :
-mos ki frike dhe mbahu per beli.
Ajo beri kete gje dhe u nisen.
Be fytyr i vinte nje buzeqeshje sa her qe ajo shtrengonte belin e tij kur ai rriste shpejtesin.
Pas ca minutash ajo foli.
-Rei mund te ndalesh ketu.
Ai ndaloi menjehere dhe ajo zbriti ishte mbushur me frymarrje.
YOU ARE READING
"Lamtumirë e pathënë"
Spiritual-sepse humbja eshte ajo qe te mposht "-tha ajo dhe lotet pikonin ne faqen e saj te brisht. -Me beso humbje do te thote te refuzosh te ngritesh ,keshtu isha edhe une te kujtohet? Se bashku do ta mposhtim ne humbjen."-tha ai dhe mori guximin qe doren...
