Po qeshte me veten teksa pinte leng karrotash ,e momentet e dites se sotme i shfaqeshin ne fraza te shkurtera.
Dukej se per here thelle ne shpirt ndihej e lumtur ,per here te pare ai ndryshku qe ishte krijuar si pasoje e dhembjes,vetmis e deshprimit sikur ishte larguar,ai pastrues i ndryshkut ishte vet dita e sotme , ai dhe dashuria e ngrotesia e tij.
Ndjeu sikur per here te pare pas kaq shume muajsh largoi vuajtjen nga shpirti i saj,por ajo vuajtje qe mbante ne shpirt nuk ishte e sherueshme vetem se sot mesoi si te mos binte pre e saj.
Ndoshta prinderit e saj do ishin shume me shume te lumtur kur ta shihnin se ne fytyren e saj po mbizotronte lumturia.
Ato mendime te lumtura i shkeputi vibrimi i telefonit.
E kapi dhe pa ekranin e tij per te par nje mesazh.
-Nuk e di si te pres deri neser per te pare fytyren tende perseri :(
Edhe pse numrin e tij se kishte te regjistruar e kuptoi se ishte ai ,qe mezi ishin ndare kur dielli kishte praruar ,e llasticen e Elman as qe i kishin gjetur ne plazh,keshtu qe neser patjeter se do ishte dite e sikletshme.
Por largoi mendimet dhe ktheu mesazhin:
-Me enderro :)
Atij padyshim se nuk i shpetoi nje buzqeshje e madhe prej gojes.
-Ajo eshte e imja tani ,ne sot u bem bashk-po i thoshte shokut te tij te vetem ne ate apartament.Por e keqja e tij ishte se vetem degjonte kur ai shprehte hallet e veta e nuk pergjigjej ,por fundja edhe pse ishte kafshe ai me te bisedonte dhe pse pergjigjjen e thoshte ne vend te tij.Rendesi kishte qe ai shprehte me dike ate qe kishte brenda.
-Faleminderit qe me bere njeriun me te lumtur ne bote sot.
Degjoi perseri telefonin dhe i pa fjalet e tij.
-:) ,shihemi neser ,une do fle - dergoi ne pamundesi per ti kthyer ndonje fjale pak me te embel ,ndoshta edhe s'ish mesuar por ajo e kish te sigurt nje gje...se e donte ate dhe prezencen e tij.
Nuk u prek nga fjale te shkruara prej saj ..fundja ajo i kishte kerkuar kohe,ndoshta ende sishte e gatshme per nje lidhje.
-Naten e mir pra ,shihemi neser ...te
puth :)-shkroi.
Priti ndoshta edhe nje mesazh prej saj por kjo nuk ndodhi .Ora po shenonte po thuajse nje pasmesnate e ata te dy ende po jetonin me kujtimet e bukura te se djeshmes ,por fundja sdo ishte dita e fundit ,e nesermja ekzistonte, e kjo ishte shpresa e te dyve per te qene pran njeri-tjetrit.
***
Ishte alarmi ai qe prishi gjumin e thelle te saj.Ishte edhe puna qe e priste perseri sot.
Me te shpejt hyri ne banjo dhe pas pak u gjend perpara pasqyres.
Floket kapi perseri ,ne pamundesi qe ato floket e gjata te saj te leshoheshin ,qe shkak ishte vapa e madhe qe mbizotronte ne vend.
Veshi nje fustan blu te çilter qe i binte pak mbi gjunj mori çanten e saj dhe u nis,mbylli deren per tu perballuar me figuren e Rajanit.
-Mirmengjes -i tha duke pritur se ai tashme veq e kish kuptuar dhe po priste ate dhe fjalet e tij te suleshin.
-Mirmengjesi ,shkojme?-tha ai i buzqeshur.Dhe ajo leshoi frymen lirshem.
-Si kaluat dje?-beri pyetjen e tij gjersa po prisin taksin.
-Mir ,po ju?
-Edhe ne mir ,vetem se nuk qendruam me shume ,por mir ishte -tha ai .
***
Pas pak u gjenden perseri pran nderteses gjigante qe ishte shendrruar ne nje monitoni tashme .
E Aya e dinte se çfare e priste ,ne njeren ane do qendronin pyetjet e shumta te Elmas ,ne anen tjeter Rei ishte aty ,kurse tani ishte edhe Rajani qe s'kishte dijeni per ate qe kishte ndodhur ,por megjithate ai ishte miku i saj kete mund t'ja tregonte.Normalisht nese ai do jepte mundesin!
YOU ARE READING
"Lamtumirë e pathënë"
Spiritual-sepse humbja eshte ajo qe te mposht "-tha ajo dhe lotet pikonin ne faqen e saj te brisht. -Me beso humbje do te thote te refuzosh te ngritesh ,keshtu isha edhe une te kujtohet? Se bashku do ta mposhtim ne humbjen."-tha ai dhe mori guximin qe doren...
