Kendimi ciddi bir ilişkiye hazır hissetmiyordum. Bu lise dönemi içinde biriyle çıkmanın bize büyük bir zarar olacağı konusunda bir kaç söylenti duymuştum.
Yoongi'nin beni öpüşünden sonra düşüncelerimi de peşimde sürükleyerek oradan kaçmış ve kendimi eve kapatmıştım.
Onunla çıkarsam ikimizde zarar görmez miyiz ? Ya ortaokuldaki gibi sadece sözde bir ilişki olursa , hiç bir şey doğru değilmiş gibi hissediyorum.
Titreşen telefonumu elime aldım fakat kimseden mesaj gelmemişti , sadece şarj uyarısıydı. Oysa ki ben Yoongi'den bir mesaj bekliyordum.
rüyalardasın , Hye.
Odamın kapısının çalınmasıyla örtüme biraz daha sindim. "Hye ?"
"Gelebilirsin anne." Annem kapımdan içeri girdi.
Annem benim için en önemli insandı. Düşünceliydi , yüz üstü bırakmazdı , saygı gösterirdi ve sevgisini hissettirirdi. Onunla bir arkadaş misali sohbet edebilir , dertlerimi paylaşabilir ve gülebilirdim.
"İyi gözükmüyorsun ?" Dedi sorarcasına. Başımla onayladım. "Kafam biraz karışık , eğer biriyle çıkacaksak lise yıllarında çıkmak sorun olur mu ? Hani inasnlar ergenlik diyor, gereksiz olur diyorlar ya. Arkadaşım Yang Ji sor-" İsim uydurabildiğim için seviniyordum oysa ki. "Yoongi ile çıkmanda bir sakınca yok. Ayrıca her şeyi biliyorum. İyi geceler öpücüğü dahil. Ben onu neden eve yolladım sanıyorsun?" Annemin dediği şeye göz devirdim. Düzenbaz. Her şeyi ayarlamış , üstelik biliyor da ! "Ben Yoongi'ye güveniyorum , iyi çocuk. Hem telefonunun arkasına seni ayarlamış. Çok romantik."
"Anne~" Dedim gülerek. "Teşekkür ederim." Titreme sesi duyulduğunda annem telefonunu aldı ve ekranına baktı. Ardından ekranı bana çevirdi. "Şuna cevap ver. Başımın etini yedi." Gülümseyerek ekrana baktım.
Yoongi : He Ran Teyze ! Söyledin mi ? Ne dedi ?
Huh ?
Ne dedi *-*
HaeRan: Yoongi ben Hye. Annemle konuştum. Senle çıkmam uygun olur mu emin değilim ama sanırım...kabul ediyorum. (görüldü.)
Telefonu kilitleyerek anneme uzattım. Annem telefonunu alarak gülümseyerek odadan çıktı ve kapıyı kapattı.
Biriyle çıkmak , ben ne kadar bunun doğru olacağını düşünmesem de anneme güveniyordum. O beni yanlış yola sokmazdı.
Sadece korkuyordum , bu ilişkinin filmlerdeki gibi saçma olmasından ya da sadece kısa süreli bir hoşlantıdan ibaret olmasından korkuyordum. Bir de lise aşkları iz bırakırmış ya...
Gözlerimi kapattım ve kendimi uykuya bıraktım. Uyumak , bütün belalardan ve korkulardan kaçmanın en profesyonel ve etkili yoluydu.
(...)
Bugün de okul olmasına lanetler okuyordum. Okulu hem sabah yapıyorlar , hemde ilk derse matematik koyuyorlar. Çok seviyorum ya okulu hemde çok (!).
Bir anda aklıma düşen düşünce ile üstüme bir ağırlık düştüğünü hissederek kamburlaştım.
Yoongi ile çıkıyorduk. Bu kesinlikle okulda olay olacaktı.
Zorlukla ayağa kalkarak banyoya ilerledim ve soğuk suyu yüzüme atarak bir şok etkisi yarattım. Uyanmalı , giyinmeli ve en sert tavrımla okula gitmeliydim.
Hızlıca altıma okul eteğini üstüme de bir hoodie geçirdikten sonra saçımı omuzlarımda saldım ve odamdan dışarı çıkmak için kapıyı açtım. Tabi ilerlerken kafamı bir şeye çarpmamı saymazsak.
"Günaydın!"
Yoongi'nin sevimli sesi kulağıma dolunca gülümsedim. "Sana da günaydın." dediğim gibi kollarını bana doladı. Çantan bende hadi gidelim."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Okula gitme hevesiniz nereden geliyor ?" Yüzünü buruşturdu. "Okula gitmek için heyecanlı filan değilim , seninle birlikte olduğum için kalbim çok hızlı kan pompalıyor."
(...)
Okulun kapısından girdiğimiz gibi bakışların tamamı bizim üstümüze toplanmıştı. Sebebi ise bariz belliydi.
"Ay bu kız Yoongi'mle mi çıkıyor?" gibi saçma lafların havada dolanacağına adım gibi emindim. Aman onlar ne düşünürse düşündün. Çıkıyoruz işte. Onların bir şey demesi aramızdaki sevgiyi etkilemez , herhalde , değil mi ?
