Seventeen

Chapter 16

Nakapangalumbaba at malungkot ang mukhang nakatitig si Nixie sa kanyang cellphone. Naghihintay ito ng text message o tawag mula kay Kaiser.

Hindi pa siya nagpaparamdam sa'kin mula pa kahapon pagkatapos n'ong shooting. Kahit na binigay ko ang lahat ng best ko para matanggap ako ni Kaiser,

I ended up acting that way...

Hindi kaya... ayaw na niya sa'kin ngayon? O di kaya, hindi na niya ako kailangan ngayon?

Napabuntong-hininga siya sa mga iniisip.

Kaiser...

Samantala, ipinatawag ng manager si Kaiser sa office nito.

"Kaiser, nakatanggap kami ng magandang feedbacks mula sa kantang ginawa mo para sa newcomer. Maraming salamat." Wika ng manager.

"Why have you asked me here?" direktang tanong naman ni Kaiser. "If you're asking about a second song, I've already started."

"But yesterday, ang editor ng isang weekly publication ay dumalaw rito at..." sabi ng manager saka biglang ibinagsak sa table nito ang ilang magazines at newspapers. "I'm in charge of stuff like this!"

Nagulat si Kaiser sa headlines ng mga ito.

"This..." hindi makapaniwalang tiningnan niya ang bawat isa rito. "This is all a lie! None of it is the truth! I have never done anything like that!"

"I don't really care if it is the truth or not." Wika naman ng manager.

Nagtatakang napabaling ang tingin ni Kaiser sa kanya.

"Would you like to exchange something with me?" direktang tanong ng manager. "You're not the only person who will be troubled if this article comes out. You were the producer to many girls who are currently working with my company. And this article will also affect their image, so I will also be troubled if this article comes out."

"And so, in exchange for me purchasing this article from the weekly publication..." patuloy ng manager. "Would you write some songs for a mini album for Eloisa Medina?"

"A mini album..." sabi ni Kaiser.

"Hindi ba't ikaw rin ang producer ng baguhang si Nixie Esteban? Ikaw ang gumawa no'ng kanta niyang sikat na sikat ngayon na commercial. Ayaw mo bang makitang inaalagaan siya'ng mabuti?" makahulugang wika ng manager.

Hindi agad nakasagot si Kaiser. Pinag-iisipan niyang mabuti ang magiging sagot nito.

"I understand. I will accept your offer." Wika ni Kaiser.

-------------------------------------------------------------------------------------------

"Oy!"

"Huh? What?" lumingon si Dylan.

"Bakit ba naghihintay ka rin kasama ko dito sa harap ng bahay ni sir Kaiser?" nakakunot-noong tanong ni Nixie rito.

"Eh kasi naman nakita kitang nakatayo rito nang mapadaan ako." Nagpakawala ng pilyong ngiti si Dylan.

"Sigurado ka bang hindi dahil 'nakita mo'ko' ?" asar na si Nixie. "Pwede bang pumunta ka sa ibang lugar? Pwedeng umalis ka na? Wala ka namang gagawin dito, hindi ba?"