Het Gemaskerd Huwelijk (18+) ✓

Hoofdstuk 1

Het jaar 2451 in het land Sandraria ( vroeger gekend als de landen België, Nederland, Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland en Tsjechië )

Na de derde wereld oorlog werd de wereld verdeeld in de Landelijke Gemeenschap, bestaande uit zeven landen, Orophia, bestaande uit China, Korea en Rusland, Nihon, het vroegere Japan en Australis, het vroegere Australië, Nieuw-Zeeland en Papoea-Nieuw-Guinea.

Dit verhaal speelt zich af in de Landelijke Gemeenschap, voornamelijk in Sandraria en Evarium, het vroegere Verenigd Koninkrijk en Ierland.

Annastasia zuchtte en zei: "Ik ben er klaar voor."

De kleine trilling in haar stem duidde dat ze misschien toch niet zo klaar was als ze zei, maar er was niets in haar postuur dat haar nervositeit verraadde. Annastasia had al van kleins af aan geleerd om geen emoties te tonen aan de buitenwereld, zelfs op momenten waar ze zo nerveus was dat ze kon overgeven.

Annastasia controleerde voor de zoveelste keer dat haar masker stevig bevestigd was en liep doorheen de massief eiken deuren naar buiten. Ze voelde zich overwelmd door de hoeveelheid volk die daar stond te wachten. Het leek alsof al de burgers van Sandraria tot aan het kasteel waren afgedaald om haar vaarwel te wensen.

Prinses Annastasia verliet haar land om te trouwen met de kroonprins van Evarium, het vroegere Verenigd Koninkrijk en Ierland. Dit betekende dat ze maar op zeer beperkte gelegenheden zou terugkeren naar Sandraria en dat dit effectief een afscheid was van haar geboorteland.

Ze had zich haar hele leven voorbereid, maar het uiteindelijke afscheid was toch moeilijk geweest. Eerst al haar broers en zussen zonder maskers. Het was voor hen ook één van de laatste keren dat ze haar gezicht zouden zien. Eens Annastasia deel uitmaakte van het koningshuis van een ander land, werd haar gezicht beschouwd als bezit van de kroon. Bezit van de kroon mocht niet zomaar iedereen aanschouwen, zelfs haar vroegere familie niet.

Na het afscheid van haar broers, zussen en Gabriella, de vrouw van haar oudste broer, was ze naar het bureau van haar vader gegaan. Hij had nog zijn laatste wijsheden met haar gedeeld en had haar met tranen in zijn ogen een afscheidsknuffel gegeven. Haar moeder stond nu naast haar en ging nog mee in de koets tot aan het vliegtuig. Ze hadden nog tijd in de koets voor hun laatste woorden.

De aanblik van de twee vrouwen was genoeg om iedereen in de menigte de adem te benemen.

Annastasia was klein, maar leek veel groter met haar hakken en het lange trouwkleed. Haar bruidsjurk bestond uit een korset met een hartvormige snit en duizend diamanten die oogverblindend flikkerden in het zonlicht. Haar rok omvatte verschillende lagen crèmekleurige tulle en zijde die afwisselend een gelaagd effect creëerden. Het achterste deel van haar jurk bevatte een sleep die uitwaaierde tot vijf meter achter haar.

Haar masker was echter het hoogtepunt van het geheel. Het bedekte haar volledige gezicht en liet twee kleine spleetjes voor haar ogen vrij. Het was crèmekleurig met zilveren krullen overheen het hele masker. Op de plaats waar haar mond zou zijn waren lippen voorzien die bedekt waren met minuscule diamantjes. Haar haar was opgestoken zodat het volledige masker zichtbaar was. De rand van het masker was afgewerkt met een zilveren glitter die ook in haar opgestoken kapsel terug kwam.

Haar moeder, koningin Catharina van Sandraria, was een statige vrouw met een zijden rode jurk die haar volledig bedekte. De stof viel tot op de grond en accentueerde haar elegante vormen. Bij elke stap die ze zette waaierde de stof rond haar benen en leek het alsof ze zweefde. Ook haar masker was een waar kunstwerk. De combinatie van bloedrood met het oranje van een zonsondergang waren in elkaar verwezen tot één magnifiek geheel. Haar ravenzwarte krullen omringden het masker en deden de kleur nog beter uitkomen.