Het Gemaskerd Huwelijk (18+) ✓

Hoofdstuk 10

Terug in het huis aangekomen liep Anna rechtstreeks naar de badkamer om EHBO spullen te zoeken. Bart keek haar glimlachend na. Ze deed haar best om het niet teveel te tonen, maar ze was duidelijk bezorgd over hem en dat verwarmde zijn hart. Hij had nooit durven dromen dat zijn verloofde zo een lieve en zorgzame vrouw zou zijn. Zijn echtgenote, corrigeerde hij zichzelf.

Ze waren nog maar twee dagen getrouwd en hij moest nog wennen aan het idee. Hij had nooit een goed voorbeeld van liefde gehad toen hij opgroeide. Hij was naar het eiland gekomen met veel hoop en de intentie om zijn best te doen om zijn huwelijk liefdevol te maken. Hij wou Annastasia beter leren kennen op al de mogelijke manieren en hij was er helemaal van overtuigd dat hij van haar kon leren houden. Hij hoopte dat zij er evenzeer voor openstond zoals hij.

Anna kwam de keuken binnen met een doos met verbanden in haar armen.

Bart lachte. "Ik denk dat je misschien een beetje aan het overdrijven bent. Ik ben niet aan het doodbloeden. Het is maar een schram. Ik denk dat een plakkertje het wel zal oplossen."

Anna keek hem bedenkelijk aan. "Je kunt maar niet voorzichtig genoeg zijn. Zet je neer," zei ze een flesje ontsmettingsmiddel uithalend. "Dit kan even prikken."

Bart lachte. "Ik denk dat ik wel tegen een stootje ka... Auw. Dat prikte!" zei hij toen Anna de wondde depte met een watje.

"Och watje." Lachte Anna. "Het ziet er geen diepe wonde uit. Ik zal er gewoon een plakkertje op doen."

"Mijn nanny gaf me altijd een zoentje om het pijntje sneller te laten genezen," zei Bart met puppy ogen.

Anna keek hem bedenkelijk aan. "Je bent toch geen vijf jaar?"

"Ik was ook niet van plan om je als een vijfjarige te kussen." Zei hij met een twinkeling in zijn ogen. Hij nam haar hand en trok haar naar zich toe tot ze tussen zijn benen stond. "Als ik iets doe dat je niet wilt kun je me altijd tegen houden," zei Bart als waarschuwing voor hij haar gezicht naar beneden trok en haar kuste.

De kus was lief en zacht, niet passievol zoals ervoor op het strand. Anna liet de kus over zich heen gaan. Bart zijn handen lagen op haar heupen en zij legde haar handen op zijn schouder.

Ze kon er wel aan gewend raken om zo gekust te worden. Maar zo een kus leidde altijd tot iets anders en Anna wist niet of ze daar al klaar voor was.

Anna onderbrak de kus. Bart keek haar vragend aan. "Is er iets?"

"Nee," zei Anna zijn blik ontwijkend. "Wat wil je nu doen?"

"Euhm, ik weet het niet. Wat wil jij doen?"

"We kunnen een film kijken? Heb je de cinemazaal al gezien? Er zijn kasten vol met films," zei Anna een stap naar achter zettend.

Bart kwam recht en volgde haar doorheen de villa.

"Ik weet dat jij van science fiction houdt. En er stond waarschijnlijk in mijn biografie dat ik van fantasy hou. Misschien vinden we iets dat we beide graag zien?" babbelde Anna terwijl ze door de villa liepen.

Ze opende de dubbele deur naar de cinemazaal waar makkelijk 20 mensen in konden. Langs weerszijde van het scherm stonden kasten vol met films. Anna stond voor een kast en zocht naar de genres. "Romantiek, actie, avontuur," mompelde ze. "Ah hier hebben we al science fiction en ernaast staat fantasy." Anna stond nadenkend te kijken naar de genres. "Hoe vinden we hiertussen een gemeenschappelijke film?"

"Wat vind je van superheldenfilms?" vroeg Bart, haar opschrikkend uit haar gedachten.

"Wat?" vroeg ze verstrooid. "Oh superheldenfilms. Ja die keek ik altijd met mijn broers," zei Anna met een glimlach op haar gezicht.