Het Gemaskerd Huwelijk (18+) ✓

Hoofdstuk 11

Anna werd wakker met iets hard in haar kussen. Ze nam aanstalten om er op te duwen met haar hand. Haar hand werd vastgenomen en een mannenstem zei: "Ik zou er niet op duwen als ik jouw was."

Anna schoot wakker en keek in de ogen van Bart die haar met een glimlach aankeek. Ze bloosde toen ze besefte wat ze bijna had gedaan. Ze lag op Bart zijn schoot en onder haar lag zijn mannelijkheid. Zijn opgewonden mannelijkheid verbeterde ze zichzelf.

Ze probeerde recht te komen maar Bart hield haar tegen. "Blijf nog even liggen dan zet ik een nieuwe film op."

Hij pakte de afstandbediening en haar maag grommelde.

Bart glimlachte en zei: "Of we kunnen eerst iets eten."

Anna zette zich recht en keek naar de klok en zag dat het al na 10 uur was. "Amai, is het al zo laat? Hoelang ben ik al aan het slapen?"

"Nog niet zo lang denk ik. Ik ben zelf tegen 9u in slaap gevallen na onze vijfde film. Jij bent tijdens de vijfde film ingedommeld."

Anna rekte zich uit. "Ja Thor vind ik maar saai."

Bart verslikte zich bijna. "Hoe kun je Thor nu saai vinden? Hij is de God van de donder en hij heeft de coolste hamer ooit."

Anna lachte. Bart verontwaardigd zien over fictionele personen deed haar heel hard denken aan haar broertjes die vochten over welke Avenger het beste was.

"Ik heb geen zin om hierover te discussieren op een lege maag. Zullen we eerst wat eten zoeken voor we verder gaan met onze tirade over niet-bestaande mensen."

Bart protesteerde. "Maar dit is de basis van onze relatie. Onze gemeenschappelijke appreciatie voor superheldenfilms. We moeten hier nu mee verder doen. We moeten ook nog beslissen of we al de series die er tussen komen ook gaan bekijken of dat we ze als een afzonderlijk geheel gaan beschouwen?"

Hij liep achter haar naar de keuken en Anna schudde haar hoofd met een glimlach. "Dat beslissen we later wel. Eerst. Nu. Eten. Waar heb je zin in?"

"Misschien een pastaatje ofzo? Best niets te zwaar zo laat op de avond," zei Bart de keukenkasten opentrekkend. "Wat denk je van een pasta met tomatenroomsaus en een stukje gegrilde zalm?"

"Klinkt goed." Knikte Anna. "Ik zal het koken maar aan jou overlaten. Ik ben meer op mijn gemak met deeg en gebak dan met warme maaltijden."

"Geen probleem. Wees voorbereid op de maaltijd van je leven," zei Bart nog meer keukenkasten opentrekkend. "Als ik hier iets vind in deze keuken," mompelde hij.

Anna wees. "De potten en pannen staan daar en de blikken staan in de voorraadkast. De verse voedingswaren zoals zalm ligt in de koelkast."

"Ahha. Dat wist ik wel hoor. Ik was gewoon de keuken aan het bewonderen."

"Ja ja," lachte Anna. "Moet ik met iets helpen?" vroeg ze een pot en grillpan uithalend voor hem.

"Nee nee, het zal wel lukken. Zet je maar gewoon neer en laat je verwonderen door mijn keukenskills," zei Bart al de ingrediënten uithalend.

"Terwijl jij kookt ga ik mijn nachtjapon al aandoen. We gaan na het eten dan toch niet te lang meer wachten om te gaan slapen?" vroeg Anna.

Bart knikte afwezig terwijl hij zijn best deed om vijf dingen tegelijk te doen.

Anna glimlachte en wandelde naar hun slaapkamer. Ze stond voor haar kleerkast twijfelende over welke nachtjapon ze zou aandoen. Ze had er één mee voor elke nacht en de meeste waren redelijk zedig. Haar dienstmeisjes hadden er ook een paar meer uitdagendere versies tussengestoken die misschien net iets té waren. Ze nam een zijde rode jurkje vast. Het kwam tot net op haar dijen en het was afgezet met zwarte kant. Ze hing het terug en besloot om die te houden voor een speciale gelegenheid. Ze besloot om een gemiddelde nachtjapon aan te doen. Niet te zedig en niet te uitdagend.